Πόρνη Πολυτελέιας {GW15}

Κεφάλαιο 25

   Οι παλάμες μου είναι ιδρωμένες και η καρδιά μου σφυροκοπάει. Το μυαλό μου δεν μπορεί να σταματήσει να τριγυρίζει στο κακό. Και αν ο λόγος που ο Άλφα με έστειλε εδώ είναι για να με παγιδέψει; Μα όχι γιατί να θέλει να το κάνει αυτό, δεν έχω τόση αξία, μια απλή πουτάνα είμαι, που στο κάτω-κάτω του φέρνω πολλά λεφτά για να θέλει να μου κάνει κακό. Η μαντάμ όμως;

   Είναι γεγονός πως αυτή η σκύλα δεν έχει όρια. Αν ισχύουν όσα μου είπε ο Άλφα γι' αυτή, τότε σίγουρα θα πρέπει να είμαι πολύ προσεκτική απέναντί της. Και με αυτή μα και με το σκυλάκι της, την Ράινα. Ένα είναι σίγουρο, και οι δυό τους με θέλουν κάτω. Και δεν μοιάζουν με γυναίκες που τα παρατάν εύκολα.

   Πίνω μια γουλιά από το δεύτερο ποτό που μου έχουν φέρει και σκέφτομαι πως θα ήταν αν τα παρατούσα όλα εγώ. Αν απλά έβρισκα έναν τρόπο να φύγω και απλά να ξεκινήσω μια καινούρια ζωή. Η σκέψη αυτή με κάνει να χαμογελάσω με πίκρα... Είμαι ηλίθια και μόνο που αφήνω τέτοιες ανοησίες να περάσουν από το μυαλό μου. Όλη αυτό που με έχει στείλει ο Άλφα να κάνω απόψε εδώ με κάνει να συνειδητοποιώ ότι έχω χάσει τη μπάλα. Έχω αρχίσει να γίνομαι αδύναμη. Να ελπίζω... Και δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την ελπίδα. Σε κάνει να βλέπεις τα πράγματα μέσα από ένα ψέμα... ένα ψέμα που σιγά-σιγά αν σε καταπιεί δεν υπάρχει επιστροφή.

«Άντε ήρθες ανησυχήσαμε εδώ» ο Φόλκερ στρέφεται σε μένα όταν αυτές οι λέξεις βγαίνουν από το στο μα του, μα αμέσως συνειδητοποιώ ότι απευθύνεται στον Έις που στέκεται ακριβώς μπροστά μου.

   Το μόνο που βρίσκεται ανάμεσά μας είναι το μικρό τραπέζι. Τραβάει μια καρέκλα και κάθεται εκεί απέναντί μου χαιρετώντας και τους υπόλοιπους με εκείνο το χαμόγελο που λέει 'σόρρυ που άργησα, απλά γάμησα καλά απόψε, τι να κάνουμε κάποιοι μπορούμε να πηδάμε και κάτι παραπάνω από πουτάνες'. Εμένα ούτε βλέμμα άρα στοιχηματίζω πως δεν έχει πάρει καν χαμπάρι ότι είμαι εδώ.

   Μαλακίες! Παίρνω πίσω το στοίχημα... «Αυτή την κουβαλήσατε εδώ; Από πότε φέρνουμε τις βρωμιάρες μαζί;» Ωραία! Καιρό είχα να το ακούσω αυτό. Τι έγινε Έις; Τελικά δεν γαμήσαμε τόσο καλά όσο θέλουμε να λέμε; Νευράκια βλέπω...

«Ο Άλφα επέμενε ότι ήταν καλό να τη φέρουμε...» του απαντάει ο Όουεν μα ο Έις δεν δείχνει να του δίνει και ιδιαίτερη σημασία.

   Περνάνε οι επόμενες δύο ώρες και συνειδητοποιώ ότι δεν έχω βγάλει άχνα. Απλά παρατηρώ τους άλλους που μιλάνε. Δεν έχω ιδέα τι λένε, δεν με νοιάζει κιόλας. Εξ άλλου εμένα το μυαλό μου είναι αλλού. Έχω μια δουλειά να κάνω. Και πρέπει να είμαι συγκεντρωμένη εκεί... προς το παρόν περιμένω.