Πόρνη Πολυτελέιας {GW15}

Κεφάλαιο 37

«Ξέρεις, Μπίλι, έχω μια κόρη, την Λοραίν.» κάποια στιγμή λέει ο Φόλκερ και γυρνάει σε μένα.

Μια στιγμή πριν έφευγε και τώρα ξαφνικά γυρνάει για να μου πει μόνο και μόνο αυτό. Και μιας και λέει για την κόρη του ξαφνικά σκέφτομαι τον Λούκα. Συνειδητοποιώ πως ο Άλφα δεν ανέφερε τίποτα για αυτόν, που σημαίνει πως δεν ξέρει. Άρα ο Έις δεν μίλησε...

«Η Λοραίν μου.» ο Φόλκερ εμφανίζει μια φωτογραφία ενός μικρού κοριτσιού που του λείπουν τα μπροστινά δόντια και αφού μου τη δείχνει της ρίχνει και εκείνος μια φευγαλέα ματιά προτού την φυλάξει στο πορτοφόλι του. «Βέβαια τώρα είκοσι χρόνια πιο μεγάλη και με όλα της τα δόντια.» λέει και χαμογελάει κάπως λυπημένα. Δεν είμαι σίγουρη γιατί μου τα αναφέρει όλα αυτά. «Εγώ όμως πάνε άνω από δέκα χρόνια που έχω να τη δω. Την πήρε η μάνα της και φύγανε στον Καναδά...» δεν θέλει να πολύ προσπάθεια για να καταλάβω πως ο Φόλκερ δυσκολεύεται αρκετά για να μιλήσει. Σαν να τον πονάει πολύ αυτό το θέμα. «Η Σύνθια δεν ενέκρινε ποτέ τη δουλειά μου. Με θεωρούσε κακό παράδειγμα για την Λοραίν, λες και εκείνη που δεν σταύρωσε ποτέ της δουλειά και που όλο με κάτι ψωνισμένους πλούσιους γύρναγε είναι καλύτερη... Θα μου πεις πως έμπλεξα εγώ με έναν άνθρωπο σαν την Σύνθια; Παιδιά ήμασταν, σχολείο πηγαίναμε ακόμα αλλά αν δεν σε ενδιαφέρει τίποτα πέρα από το να περνάς καλά να που καταλήγεις με ένα μωρό από το πουθενά και ξαφνικά πρέπει να μείνεις με έναν άνθρωπο που δεν έχετε τίποτα κοινό πέρα από το μωρό αυτό και μια μεθυσμένη νύχτα σε ένα πάρτι» αναρωτιέμαι γιατί ο Έις δεν είπε τίποτα στον Άλφα... «και έτσι μια μέρα την πήρε και έφυγαν. Για να μην έχει κακές επιρροές από εμένα... Τα δε θα έδινα να έβλεπα την Λοραίν μου ξανά, τι δε θα έδινα να ήξερα πως αν και δεν έχει το μπαμπά της είναι καλά.» ίσως ο Έις να ήθελε να μιλήσει αλλά η επίθεση που του έκανε ο Άλφα για τη βλακεία του με τον Όουεν, να μην του έδωσε την ευκαιρία, και έτσι εγώ να γλίτωσα για την ώρα. «Η Λοραίν πάντα γελούσε, ότι σκατά και αν γινόταν εκείνη δεν στεναχωριόταν ποτέ. Αν δεν την ξέρεις νομίζεις πως δεν πολυκαταλαβαίνει, πως είναι λίγο χαζούλα και στον κόσμο της μα πίστεψέ με, Μπίλι, πανέξυπνη είναι η άτιμη. Και έχει βρει τον τρόπο της τίποτα να μην μπορεί αν την αγγίξει, να μην μπορεί να την πονέσει. Από τη μάνα της το πήρε αυτό... εγώ καμία σχέση. Μην κοιτάς που εδώ κάνω τον σκληρό, δουλειά είναι αυτό. Ξέρεις πως είναι ναν πρέπει να αλλάζεις τον εαυτό σου για τη δουλειά, σίγουρα ξέρεις.» φυσικά και ξέρω «Στην πραγματικότητα με ενοχλούν όσα γίνονται εδώ μέσα. Με ενοχλούν πολύ, αλλά προσπαθώ να μην τα σκέφτομαι αλλιώς...»