Πόρνη Πολυτελέιας {GW15}

Επίλογος

   Βγαίνουμε προσεχτικά από το κλαμπ και στεκόμαστε εκεί για λίγο. Δεν πήρα τίποτα μαζί μου. Έτσι και αλλιώς τίποτα απ' όσα είχα εδώ δεν ήταν ποτέ πραγματικά δικό μου και δεν είχα το χρόνο να διαλέγω πράγματα που μπορεί να χρειαστώ, δεν αντέχω στιγμή παραπάνω εδώ. Αν έμενα έστω και μια στιγμή ακόμα θα τρελαινόμουν σίγουρα, δεν χωράει αμφιβολία... Έβγαλα μόνο το φόρεμα και τη γούνα και φόρεσα βιαστικά κάτι που θα τράβαγε λιγότερο τα βλέμματα...

«Μπίλι είσαι σίγουρη;» με ρωτάει ο Έις κρατώντας με γερά από τους καρπούς ενώ με κοιτάει μες στα μάτια. Νοιώθω πως φοβάται πως αν δεν με κρατήσει αρκετά σφιχτά θα του ξεφύγω και ποιος ξέρει που διάολο θα καταλήξω.

Κοιτάζω στην αφίσα με τη μούρη μου που κρέμεται πάνω από την πόρτα... αγγίζω την ουλή στο λαιμό μου από το σημάδεμα της μαντάμ...

Αν είμαι σίγουρη; Δεν έχω ιδέα. Είμαι σίγουρη, με όλο μου το είναι να ουρλιάζει να φύγω από αυτό το μέρος μα και την ίδια στιγμή ξέρω πως εδώ ανήκω και έχω μια φωνή να μου υπενθυμίζει πως όσο κι αν τρέξω πάντα στα ίδια θα καταλήγω.

«Ίσως αν περιμένεις την Ιβάνα...»

«Τώρα Έις, αν δεν φύγω τώρα θα κολλήσω για πάντα» και μόλις είδα το μέλλον μου, Έις. Μην με αφήσεις να καταλήξω και εγώ σαν την Αλίνα «μόνο εσύ μπορείς να με πάρεις από εδώ.»

Νεύει έντονα και με τραβάει εκεί που είναι παρκαρισμένα τα αμάξια. Βγάζει μερικά κλειδιά από την τσέπη του μπουφάν του «Περίμενε εδώ»

Το κρύο δεν με αφήνει να σκέφτομαι και αυτό είναι καλό για την ώρα...

Μες στο σκοτάδι, τυφλώνομαι από τα φώτα του αυτοκινήτου. Προσπαθώ να δω τι γίνεται και γιατί δεν σβήνει τα φώτα και τότε από το αμάξι βγαίνουν ο μίστερ Άλφα με τον γλυκούλη.

«Τι γίνεται εδώ πουλάκι μου; Για πού το βαλες; Μη μου πεις ότι έχει και εσύ παράπονο κα θες να φύγεις; Τα έχετε παίξει όλες σας; Πάτε καθόλου καλά; Να φύγετε να πάτε που;»

«Άκουσα να λες ότι θα μας σκοτώσεις.» του λέω προσπαθώντας να κερδίσω χρόνο, ίσως να είναι τελείως αφελές μα κάπου μέσα μου πιστεύω πως ίσως ο Έις να βρει μια λύση σε όλο αυτό... αρκεί να προλάβει να έρθει πριν να είναι αργά.

«Δεν θα πω ψέματα Μπίλι, είσαι έξυπνο κορίτσι, Γλυκούλη φέρε μου το παλτό από το αμάξι πάγωσα»