Πόρνη Πολυτελέιας {GW15}

Κεφάλαιο 15

Κλασσικά πρωινό ξύπνημα, βόλτα από τις χέστρες και γρήγορα για φαγητό... Νοιώθω σχεδόν ότι είμαι σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Στην κουζίνα υπάρχει μια σύγχυση, κάτι συζητούν ενώ εμείς σερβιριζόμαστε την γκουρμέ κουζίνα που αποτελείται από κάτι μισοσάπια μήλα και ένα κομμάτι αηδιαστική κρεατόπιτα που ούτε θέλω να φανταστώ από τι σκατά απομεινάρια μπορεί να έχει φτιαχτεί. Πριν όμως προλάβω να φύγω μου πιάνει το χέρι ο Όουεν. «Μείνε να φας εδώ» λέει επιβλητικά και εννοείται ότι δεν σκέφτομαι καν να αρνηθώ.

Προσπερνάω τις άλλες που περιμένουν στην σειρά και πηγαίνω προς την άλλη πλευρά του χώρου. Η Κριστιάνα με κοιτάζει κάπως εκνευρισμένα. Ζηλεύει σίγουρα μα δεν υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω. Η αλήθεια είναι πως το ότι την έβαλε ο παπάρας ο Άλφα με τις άλλες είναι χοντρό... Αλλά τι να κάνουμε, έτσι είναι αυτή η δουλειά. Τη μία είσαι ψηλά και την άλλη πάτος... Της Ράινα δεν της ζητούν να μείνει, λογικό αφού δεν βλέπω πουθενά τριγύρω το θύμα της... τον Τζέισον, μα μου κάνει εντύπωση που κρατούν μία από τις άλλες. Όταν αδειάζει το πλήθος συνειδητοποιώ ότι αυτή η κοπέλα, είναι εκείνη η Αλίνα. Αυτή που κλαίει με κάθε ευκαιρία!

Πλησιάζω στον καναπέ κοντά στον Όουεν και περιμένω εντολές. Φαίνεται να του αρέσει να δίνει οδηγίες. Ξαφνικά συνειδητοποιώ πως παραδίπλα την έχει αράξει και ο Έις. Μα πως δεν τον είχα πάρει χαμπάρι; Μπορεί να φταίει το ότι είναι ήσυχος. Ναι ακριβώς αυτό. Ήσυχος, ούτε προσβολές ούτε βρισιές ούτε τίποτα. Μόνο τώρα στρέφει το κεφάλι του σε μένα μα... δεν με βλέπει. Με κοιτάζει αλλά δεν με βλέπει. «Πιάσε τα τσιγάρα από εκεί.» τον ακούω να λέει και κοιτάζω το πακέτο δίπλα μου. Την στιγμή που απλώνω το χέρι μου τον ακούω να δυσανασχετεί. «Όχι εσύ μωρή βρώμα.» λέει αδιάφορα «θα μας κολλήσεις και τίποτα» μουρμουράει και ο Όουεν πιάνει το πακέτο από το χέρι μου και του το πετάει. Επιστρέψαμε στα παλιά καλά βλέπω, μόνο που αυτή τη φορά ο τόνος του είναι τόσο αδιάφορος που σχεδόν ακούγεται σαν να βαριέται.

Καθώς ανάβει το τσιγάρο του ξαπλώνει στον καναπέ που κάθεται μόνος του και φοράει και τα κατάμαυρα γυαλιά του. Σαν να μη θέλει καν να μας βλέπει... Δεν ξέρω γιατί στραβώνω με όλο αυτό μα προσπαθώ να μην το σκέφτομαι. Απλά έχει αρχίσει να μου τη δίνει σοβαρά αυτή η υπεροψία του, το γεγονός ότι πιστεύει ότι είναι καλύτερος. Πιο σωστός, μα δεν είναι. Κανείς μας δεν είναι καλύτερος ή χειρότερος. Όλοι στον λάκκο με τα ίδια σκατά κολυμπάμε...