"Fury, kim bu Kara Mamba?"
"Bu kadının kim olduğunu bir Türk teşkilatı içindeki sayılı üst düzey yönetici bir de düşmanları biliyor. Tabi, düşmanları onun Kara Mamba olduğunu öğrendikten sonra ölüyorlar, o ayrı konu."
"Şehir efsanesi gibi bir şey ya...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar😘
"Burada kalmaya devam edemem Tony. Ekipte değilim artık." Lidya elindeki katlanmış tişörtleri valizin içine yerleştirip Tony'ye döndü. "Evet ekipte değilsin ama kimse senden taşınmanı istemiyor. Ekiptekilerin buna itiraz edeceğini sanmıyorum." Lidya derin bir nefes aldı. "Kimin itiraz edip etmediği umrumda değil Tony. Burası Avengers için yapılmış bir yer. Ve ben artık bir Avenger değilim. Ayrıca evimi özledim."
Tony Lidya şimdi giderse onun kendisinden uzaklaşacağını düşünüyordu. Bu olası bir ihtimaldi. Arkadaş oldukları için daha az sıklıkta görüşürler, sonra Lidya'nın hayatına biri girer ve hepten görüşmeyi keserler. Tony bundan korkuyordu. Arkadaş bahanesiyle yanında kalabiliyorken yine avuçlarından kayıp gitmesinden.
Lidya onun hissettiği şeyleri biliyordu. Tony'den uzak kalmak konusunda ne hissettiğini çözemese de onun hislerini gözlerinden okuyabiliyordu. Bu konuda yapacak çok da bir şeyi yoktu. Onun içini rahatlatmak istemiyordu. Lidya'nın canını bu kadar yakmışken şimdi onun içini rahatlatmak istemiyordu. Hep yanında olacağının sözünü kendi de veremezdi. Ama onun bu kadar karamsar kalmasını da istemiyordu.
"Türkiye'ye taşınıyorum demedim Tony, yarım saatlik bir mesafedeyim. Eğer çok istiyorsan beni ziyarete gelebilirsin." Tony gözlerini abartılı bir şekilde açıp şaşkınlıkla ona baktı. "Ben? Seni ziyarete geleceğim? Meriç'in olduğu eve?" Lidya onun bu tepkisine gözlerini devirdi. "Kardeşimle ne alıp veremediğiniz var bilmiyorum ama annemlerin evinden bahsetmiyorum. Benim kendi evimden bahsediyorum."
Tony bu kez gerçekten şaşırarak ona baktı. "Senin kendi evin mi var? Ne zamandır?" Lidya omuz silkti. "6 yıldır?" Tony bunu gerçekten beklemiyordu. Lidya'yla olan geçmişini düşündüğünde asla böyle bir evden söz etmediğini, hatta eve gittiğini bile hatırlamıyordu. Ve bu biraz canını sıktı. "Benim neden haberim yok?" Lidya eşyalarını bırakıp yeniden Tony'ye döndü.
"Kimsenin haberi yok. Abimler, Oğuz ve Sinan dışında kimse bilmiyor. Onların dışında kimse de gitmedi zaten o eve." Bu bilgi Tony'yi şaşırtmasa da hala aklında sorular vardı. Ayrıca kendisine söylemeyişi de Tony'ye normal gelmiyordu. Tony, Lidya'nın hayatında önemli bir yer tuttuğunu biliyordu. Bu yüzden böyle bir evden haberinin olmayışı onun için kırıcı bir şeydi. "İyi de.. seninle ilk tanıştığımız zamanlar görev için buradaydın. O zaman neden evinde değil de otelde kalıyordun? Görevden istifa edip geldiğinde de Meriç'te kaldın?"
Lidya onun gizlemeye çalıştığı duygularını görebiliyordu. Bunu bilerek yapmıyordu. Mamba'nın ona kazandırdığı bir refleks haline gelmişti. Dolayısıyla şu durumda Tony'nin kırgın olduğunu biliyordu, barizdi. Bu yüzden onu biraz rahatlatmak için işin arkasındaki gerçekleri anlatmaya başladı.
"Evim benim özel alanım Tony. Orası için keskin çizgilerim var. Kendim için bile. Eğer görev için Amerika'daysam asla kendi evimde kalmam çünkü her daim peşimde birileri olabilir. Seninle tanıştığımızda görev için buradaydım. Türkiye'den istifa edip geldiğimde de peşimde Fury olduğu için gitmedim. Orası benim özel alanım. Senin gibi ev partileri de vermem ben. Sicilini, sabıka kaydını, geçmişini bilmediğim ve tanımadığım hiçkimse evime giremez. Ben her an suikasta uğrayabilecek biriyim. Dünyanın herhangi bir yerinde kim olduğum ifşalanırsa cesedimin boylu boyunca uzanması için, kimsenin bilmediği evim harika bir seçenek olur."
