Namjoon's pov
මට කුකීගෙ ඉස්කෝලෙට යන්න ඕනෙ වුනා. මට ගිහින් කතාකරන්න ඕනෙ වුනා එයාගෙ ටීචර්ස්ලා එක්ක. කුකී ගැන.
"අප්පා.. මන් කුකීගෙ ස්කූල් එකට ගිහින් ඊට පස්සෙ යන්නම් සේහිගෙ ඔම්මා මුනගැහෙන්න..."
"ජූන්... විකාර නොකියා ඔයා ඔෆීස් යන්න... හවසට සේහිගෙ ඔම්මාව හම්බවෙන්න යන්න... මන් ස්කූල් එකට යන්නම්..."
අප්පා කුකීට ඉස්කෝලෙ ඇතුලෙදි අනික් ලමයි ඉස්සරහ සැර කරයිද කියලත් බයක් මගෙ හිතට ආවා. ඒත් කරන්න දෙයක් නෑ. අප්පා කිව්වොත් ඒකට විරුද්ධ වෙන්න බෑ... කුකීත් හිතුවක්කාර වෙන එක අහන්න දෙයක් නෙවේ. කුකීත් අප්පා වගේ.
"හරි එහෙනම්.. ඒත්..අප්පා කුකීට ඉස්කෝලෙ ඇතුලෙදි සැර කරන්න ගහන්න යන්න එපා..."
"මට ඇත්තටම රෙද්දක් ඇදන් යන්නත් ලැජ්ජයි... මේ කීවෙනි පාරද... එකපාරකුත් මොකද්ද නසරානි වැඩක් කරලා මට දේපල හානිවලටත් ගෙවන්න වුනා... "
"ඉතින් එහෙනම් මං යන්නම්කො..."
"නෑ නෑ ජුන්.."
අප්පාත් එක්ක කතා කරලා දිනන්න වෙන්නෑ. මන් කුකීගෙ රූම් එකට ගියේ මේ මෝඩ කොල්ලට අනතුරු අගවන්න අප්පා එන නිසා මොකක්වත් දග වැඩක් කරල අහුවෙන්න එපා කියන්න.
"කුකී..නිදිද... "
මම දොරට තට්ටු කරලා සද්දයක් නැති තැන දොර ඇරන් ඇතුලට ගියෙ. මොකක් හරි හේතුවකට කුකි දොරවල් ලොක් කරගන්න බයයි. මන් දන්නෙ නැ ඇයි කියලා. ඇහුවත් කියලත් නෑ.මන් ආයෙ ඇහුවෙත් නෑ. සේහි කියනව වගේ සමහරවිට මන් කුකී වෙනුවෙන් වෙන් කරන කාලය මදිද මන්දා.
"කුකී..නැගිටලා ලෑස්ති වෙන්න ..."
මන් කුකී පොරවන් හිටිය රෙද්ද ඇදලා අරන් කිව්වා...
"බෑ.. අප්පා ඉස්කෝලෙට ගියාම.. මට ගහයි.. මට බෑ..."
කුකී ඇදේ අනික් පැත්තට පෙරලිලා කොට්ටෙට මූන ඔබන් කිව්වා.
"එහෙම වෙන්නෙ නෑ... ස්කූල් යන්න ලෑස්ති වෙන්න දැන්.... "
"ඇයි.. අප්පා වෙනුවට හියුන්ග්ට එන්න බැරි... හියුන්ග්ට මට වඩා වෙඩින් එක වටිනවනෙ.."
YOU ARE READING
YOU were the REASON that I Survived ❤ |JK| Completed]
Fanfiction"ජීවිතේම අපායක් කරගෙන විනාස වෙලා යන්න හිටිය මාව අද මෙතනට ගෙනාවෙ ඔයාලා. හියුන්ග් , මගේ රෝස මල ලචී ඔයාලා දෙන්නා මගෙ ජීවිතේම. ගොඩක් අය ඉන්නවා මෙතන කියන්න බැරි. එයාලා දන්නවා මන් කතා කරන්නෙ එයාලට කියලා- ......... " Jk සම්මානෙ අතේ තියන් කදුලු හිරකරගෙන කත...