နွယ်ရှင် {Complete}

Part-41

*Unicode*

" ဟူး ပြောရဆိုရ တယ်ခက်တယ်၊ လာတော့ ငါဆက်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး "

" မဟုတ်ဘူး! ဖယ်ပေး! ငါ့ကိုလွှတ်ပေး!! "

" အ့~ "

တံခါးမှာ ခွာမရအောင် ကပ်နေတဲ့ ကိုယ်‌ငယ်လေးကို ဇိုင်းဇေ အသာအယာပဲ သူ့လျှာသူ တစ်ချက်သပ်ရင်း ပွေ့လာလိုက်သည်။

ဒီလောက်ဆေးအရှိန်မှာ တော်ရုံလူဆို ကျွန်တော့်ကိုလုပ်ပါတော့ မခံနိုင်တော့ဘူး ဆိုတဲ့စကားမျိုး ထွက်ကျလာမှာအမှန်။ အကြောတင်းလေးကတော့ အဝတ်တစ်စက်မရှိတဲ့ ကိုယ်လေးနဲ့ လှနေဆဲ၊ ရုန်းနေဆဲ။

တင်ပါးပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးလေးတွေက ကုန်းကိုက်ပစ်ချင်စရာ! မင်းတကယ်ကို လှပါတယ် အရာရယ်။

" ဟူး...မောတယ် နော်~အသက်လေး... "

" ဟင်း....ဟင့်...."

" ဟက်! "

ကုတင်ပေါ် ပြန်ပွေ့တင်ခဲ့တဲ့နောက် ကြွကြွရွရွပဲ ယင်းကိုယ်ပေါ်ကို ဖိထိုင်ထားတဲ့ ဇိုင်းဇေက သူသဘောအကျရဆုံး ယင်းနားရွက်တွေကို စုပ်ယူလိုက်သည်။

အသားဖြူတဲ့သူ မဟုတ်တဲ့တိုင် ခနလေးအတွင်း နီရဲတွတ်လာရသည်။ လက်သီးတွေကျစ်နေအောင် ဆုပ်ပြီး ငိုနေတဲ့ယင်းကို ဘယ်နတ်ဘုရားကများ ပြစ်ဒဏ်သင့်စေခဲ့သလဲ။ လောကကြီးက မတရားလိုက်တာများ။

" ဟင်း... "

" ဒီး! ဟင့် ဒီး...အင့်... "

" သေ‌လောက်အောင် ဖြစ်နေလည်း မင်းလင်တော်မောင်ကရောက်မလာဘူး ရှင်းလား~ "

ပြွတ်စ်~~

" ဟင့်အင်း!ဖယ်ပေး! အရိုင်းအစိုင်းရဲ့ "

" ကျစ် "

" အ့! မလုပ်...မလုပ်ပါနဲ့၊ ဖယ် ဟင့် ဖယ်ပေး~~ "

တစ်ဖန်နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်လာနမ်းပြန်တော့ ယင်းရှိသမျှအားအကုန်နဲ့ တွန်းထိုးရပြန်သည်။ အနမ်းတွေကြားမှာ ပျော်မြူးနေတဲ့ မုဆိုးကတော့ ကျစ်တစ်ချက် စုတ်သပ်ရင်း စိတ်မရှည်စွာပဲ ယင်းခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲကားပစ်လိုက်သည်။

အဲ့တော့မှ ယင်း ပိုပြီးသာ ငိုကြွေးဖို့ပဲတတ်နိုင်တော့သည်။ လက်ကြီးတွေနဲ့ ဖိချုပ်ထားပြီး ပြန်စေ့လို့မရတဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်မှာ အေးစက်စက်ရောက်လာတဲ့ လက်ချောင်းတွေကြောင့် ရူးမတတ် နာကျင်ရင်းပဲ ဒီးအမည်ကိုပဲ တမ်းတနိုင်တော့သည်။