YOLUN SONUNDA

34-

Zarfı kapının altından uzatan o kişi şimdi geri dönmüş elindeki anahtar ile kapıyı yavaşça açmıştı.
Oldukça sessiz adımlarla ilerliyor ses çıkarmamaya özen gösteriyordu fakat istediği gibi  başarılı olamamıştı çünkü o odaya adım attığı anda  ilk olarak Arınç daha sonra Aral gözlerini açmış bu kişiye doğru bakıyordu.
Arınç  bir an için mektubu ve yazanları unutmuş şaşkın bir şekilde bu kişinin neden geldiğini anlamaya çalışıyordu.

"Bayım neden sen neden buradasın ?"

Oda oldukça soğuktu Arınç titreyen dişlerine aldırmadan cümleyi bitirmeyi başarabilmişti.

"Ne ? Yoksa sen mektubu okumadın mı ?"

Arınç bir an duraklamış ve bir adım geriye çekilmişti Arala dönerek gözlerinin içine doğru bakmış
daha sonra yatağın üzerinde duran mektubu eline alıp bu kişiye doğru dönmüştü.

"Ah evet okudum bayım. Evet evet anımsıyorum her şeyi sen... sen beni almak için geldin değil mi bayım ? değil mi ?"

"Neden bu kadar hızlı konuşuyorsun sakin ol lütfen her şey yolunda tamam mı ?"

Aral araya girip girmemek konusunda kararsız kalmış sonunda o da konuşmaya dahil olmuştu.

"Kısaca neler olduğunu ve Arınçı nereye götüreceğini anlat."

"Senin adın ne ?"

"Adımı sorman gereken bir durum yok. Fazla uzatmadan konuya gir !"

Gelen bu kişi Merlindi ve karşısındaki bu kişi karşısında nasıl tepki vereceğini kestiremiyordu bir türlü.

"Peki öyle olsun. Mektubu okuduğunuza göre Bay Alvarezin ne demek istedigini anlayabilmişsinizdir. Fakat size söylemem gereken başka bir şey daha var; Arınçın bu hastanede ilerleme kaydetmediğini düşünüyoruz yani Alvarez ve Amcam  böyle düşünüyor tabi bende onlara katılıyorum. Bu yüzden seni kasaba dışında daha iyi bir hastaneye yatıracağız Arınç. Bu hastanede en fazla 2 yıl kadar tedavi sürecin olacak oldukça iyi bir hastane olduğu için bir kaç doktor ilgilenecek seninle ve çıktığın gibi eğer istersen özel eğitim alarak hiç olmazsa kendi paranı kazanabileceğin bir meslek edinebilirsin. Ayrıca bir konuya daha değinmek istiyorum, sakın bir daha arkadaşlarını göremeyeceğini düşünme çünkü çıktığında seni almaya gelecek  3 arkadaşın olacak. Yani Barlas ve diğerleriyle iletişim halinde olacaksın. Onlar ise bu süreçte  hastaneden çıkma işlemlerini tamamlayıp bir kaç öğretim kursuna gittikten sonra isterlerse kasabada rahatlıkla iş bulabilirler.Iste bu kadar bu senin içinde değerleri içinde çok iyi bir fırsat bence değerlendirmelisiniz."

Aral tüm bunlara hayretle dinlemiş içinde şüpheyle  konuyu detaylı olarak düşünmeye başlamıştı ki Arınça doğru dönüp ne tepki vereceğini merakla bekliyordu.

"Ah bayım bilemiyorum ama sanırım herkes için en iyisi bu değil  mi bayım ?"

diyip Arala dönmüştü fakat Aral tepkisiz kalmıştı.

"Bayım dolabımdan Bilekliklerimi ve diğer eşyalarımı alabilir miyim ?"

"Tabi çabuk ol ama-"

"Peki bayım. "

Arınç Arala göz attıktan sonra sessizce odadan çıkıp kilitli kapıyıda geçtikten sonra uzun koridoru geçip odasının önüne kadar gelmişti. Kapı açık olduğu için direk odaya girmiş dolabına doğru yönelmişti.

"Bu kokuda ne böyle? "
diye içinden geçirmişti, oda da oldukça ağır bir boya kokusu vardı.

"Barlasın bilekliklerini almalıyım evet evet onları tekrar görüşünce ona kendi ellerimle vereceğim. Çok güzel olacak her şey değil mi anne ?"