Right Person [Completed]

Part(31)

✿ R i g h t  P e r s o n ✿

                ✿Part(31)✿

"ဒီတိုက်ခန်းလား..."

ကမ္ဘာက လက်ဂေ့ကိုဆွဲလိုက်ရင်းမှ ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ သက်တန့်ကိုခေါ်လာတာ အရင်တစ်ခါက သက်တန့်ကို သဝန်ကြောင်ပြီး အတင်းနမ်းခဲ့တဲ့ကွန်ဒိုပဲ။

"မေမေ ဦးဦးကွန်ဒိုက အကြီးကြီးပဲ...သားတို့အရင်က‌တိုက်ခန်းထက် အများကြီး ကြီးတယ်"

"သားက နေရာအကျယ်ကြီးမှာနေရတာ ပိုပျော်တာလား..."

"မဟုတ်ပါဘူးဗျာ...သားက မေမေနဲ့နေရတာ ပိုပျော်တယ် "

"ဒီကလေး စကားတွေတော်တော်တတ်နေပါလား..."

စည်းက ရှက်ပြုံးလေးနဲ့ခေါင်းငုံ့သွားသည်။ ပြီးမှ မော့ကြည့်လာကာ...

"သားကို ဦးဦးသင်ပေးတာ "

"ဪ လက်စသတ်တော့ တရားခံက ရှင်ဖြစ်နေတာကိုး "

"စိတ်မဆိုးနဲ့ကွာ...ကိုယ်က သားကိုချွဲနည်းလောက်ပဲ သင်ပေးတာပါ "

ကမ္ဘာက သက်တန့်ပုခုံးကို ဆွဲဖက်လိုက်ရင်း တိုးတိုးလေးဆိုလာသည်။ သက်တန့် သူ့ကို တံတောင်နဲ့တွန်းထုတ်လိုက်ပြီး စည်းလက်ကိုဆွဲကာ ရှေ့ကလာခဲ့၏။

"ကိုယ့်ကိုစောင့်ဦးလေ "

ကားရှေ့ခန်းမှာ တောင့်တောင့်လေးရပ်နေရသည့် ရှင်းရှင်းက ကားပေါ်ကဆင်းရမလား ထိုင်နေရမှာလားဆိုတာ ဝေခွဲမရ။

"ငါသာလိုက်သွားရင် တစ်ကယ်အလုပ်ပြုတ်လောက်တယ် "

✿✿✿✿~✿✿✿✿~✿✿✿✿~✿✿✿✿~✿✿✿✿

"သုံးသုံး နင်မပြီးသေးပြန်ဘူးလား"

"ပြီးနေပြီ..."

သုံးရောင်ခြယ်ကို ဒီကလူတွေခေါ်ကြတာ သုံးသုံးတဲ့။ အလုပ်လုပ်ရင် နှေးကွေး‌လွန်းတာကြောင့် သုံးသုံးဆိုပြီးခေါ်ကြ၏။

အမှန်က သူတို့ခေါ်တာက တုံးတုံး။ သူမဘာသာ နာမည်ကို မှတ်ယူလိုက်တာဖြစ်သည်။

"ပြီးရင် ပန်းကန်တွေဆေးဦး ပိုက်ဆံပိုပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား..."

အရင်က သုံးရောင်ခြယ်အပေါ်အပေါက်ဆိုးလှသည့်မန်နေဂျာက သဘောအနည်းငယ်ကောင်းလာသည့်အကြောင်းအရင်းက ဦးသက်ကြောင့်။ ထိုမန်နေဂျာကို ဦးသက်က အသက်ဘေးကနေ ကယ်ထားတာကြောင့်သာ ဦးသက်မိန်းမဖြစ်တဲ့သူမကို ‌အလျှော့ပေးထားခြင်းဖြစ်၏။