Bir eylül akşamında hem bir günaha saplanmış, hemde bir sevdaya tutulmuştum. Ne geri dönecek cesaretim, ne de kaçacak kadar yürekli bir kadındım.
Bir yalana inanmıştım, gözlerimin içine bakarak sevda türküleri söyleyen adamı kendi ellerimle defalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkıları
Sancak- Yağmur Aziz piyade- Zehir Arda Bal- Unutmadım Düşüngeç- Gitmelerdesin Yusuf Harputlu-Vazgeçemem Vaktimiz Varken-Yanıma gel Mavi Gri - Çok özledim Kaan Boşnak -Delik deşik Kaset -Sevmek güzel
G Ü N A H
Z E H İ R
51
Kalbimi avuçlarına teslim ederken, aynı zamanda canımı da ellerine vermiştim.
Ben nerden bilebilirdim Mihrima. Gözlerime her defasında yaşa der gibi bakarken, bir gece ansızın bütün odalarımda ölmem için yalvardığını.
Anla ali, bazı şeylere yetilmezmiş bazı şeyler de geçilmezmiş. Ben anlayamadım sen anla.
Herkes ara sıra kaybolur, ben belki biraz daha fazla. Herkes bir zaman yolunu şaşırır, belki ben daha çok. Herkes bir gün nereye döneceğini unutur, benim hafızam belki biraz daha zayıf. Zehirli bir sarmaşığın bütün bedenimi çepeçevre kuşattığını hissediyordum. Yüzümde hissettiğim ağrı, bedenimde hissettiğim ağrıyla eş değerdi. Başımda feci bir ağrı dolaşırken, karnıma giren krampları saymıyordum bile. Dudaklarım kurumuş, boğazım parçalanmış gibiydi. Kollarımı kaldıracak ellerimi oynatacak gücü ben kendimde bulamadım. Gözlerimi açmak istedikçe tekrar kapanıyordu. Sesler işitiyordum ama yanıt veremiyordum. Israrla gözlerimi açtığımda başımda feci bir kalabalığın olduğunu gördüm. Midem yanıyordu. Korkmuş ve endişeli gözlerle bana bakarken, su dedim elinde su şişesi duran çocuğu işaret ederken. Biri annesi olmalıydı elindeki su şişesini alıp kapağını açtı. Suyu boğazıma diktiğimde yüreğim biraz da olsa ferahlamıştı. Ne zamandır buradaydım bilmiyorum. " İyi misin kızım?" dedi biri. Yaşlı ve elinde çantasıyla eğilmiş bana bakıyordu.
" İyiyim, sadece yorgun düştüm. Tansiyonum düştü herhalde." Onlara bu yalanı söylerken etrafımdaki kalabalığın dağılmasıydı amacım. Ayağa kalkmak istediğimde yanımda duran iki genç kız yardım etmişti. Ne haldeydim bilmiyorum ama biraz önce bana su veren kadın yanıma geldi. " Hastaneye gidelim güzelim, sapsarı olmuşsun gözlerinde kan çanağına dönmüş. Ambulansı aradık aslında ama bekleyemelim diyorsan biz seni götürürüz." Başımı olumsuz anlamda salladım. İyi niyetinden şüphem yoktu fakat hastaneye filan gitmek istemiyordum. Ömer'i bulmam gerekiyordu. Konuşmam gerekiyordu. " Sadece telefonunuzu kullanabilirsem arkadaşımı arayacağım. O gelip alır beni." Çantasından telefonu çıkarıp bana verirken, etraftaki kalabalığı da dağıtmıştı. Tuşlardan Ömer'in numarasını tuşlayacak iken hatırlamadığımı fark ettim. Gördüğüm her numarayı hafızamda kaydetme gibi bir huyum varken şimdi ise numarayı hatırlamıyordum. Kadın bana baktı.
