Bir eylül akşamında hem bir günaha saplanmış, hemde bir sevdaya tutulmuştum. Ne geri dönecek cesaretim, ne de kaçacak kadar yürekli bir kadındım.
Bir yalana inanmıştım, gözlerimin içine bakarak sevda türküleri söyleyen adamı kendi ellerimle defalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
G Ü N A H
Y A N G I N
5
Bölüm şarkısı " Mamuş baba iki gözümün çiçeği" " Seksendört "Dokunma
Keyifli okumalar.
Karşımdaydı belki ilk ve son kez. Belki de yalnızca ilk kez. Bilmiyordum, ancak zaman biliyordu. Onunla bir enkazın ortasında karşılaşmıştık. Acılarımızın tonu ortaktı. İsimler farklı, caddeler farklı, ama acıların rengi birbirine çok yakındı.Ses tonunda sakladıkları bazen kursağıma takılıyor beni de nefessiz bırakıyordu. Parmaklarımın arasındaki yara izleri zaman zaman yara izlerine dokunuyor, canı yanıyordu. En hassas yanlarından yaralanmıştı. Sessizliğinin her santimetre karesinde kim bilir kaç acı hatıra saklıydı. O acı hatıralardan en büyük izide ben bırakmıştım ruhunda.
Yarım parça sonbahar koparttım parmaklarından. Parmakların tırnaklarına kadar ıslaktı, öpmek istedim uçlarından, dokunmak istedim her bir zerresini lakin kaybolup gitmesinden korktum. Dokunsam buz olup eriyecekti, kaybolup gidecekti benden. Bir kadının karşısında insaniyetini sorgulamak nedir kimse bilmez.
Nefesim yarım kaldı, gerçekti bu kadın, rüyalara sığmayacak kadar güzeldi.Önce karşısında titredim, sonra usulca dizlerimin üzerine çöktüm. Telefonu vermek için geldiğimi sanıyordu, yanılıyordu onu çok özlediğimi bilmiyordu, onun için yandığımdan habersizdi.
Ama ben sana böyle delicesine yanarken, senden uzak durmak zorunda kalmak benim için cehennemin yedi kat altındaki ateşten daha yakıcı.
Kasığımdankaraciğerime kadar derin bir içsel yaranın hınzır sancısı saplandı, anlamadı. Beni tanımıyordu, tanımamıştı.Her birimiz acıya mahkum, yada acıya tutkun insanlarız. Her fırsatta, sevgiden kaçan insanlar varya, bakmayın. Sevmeye aşık insanlar onlar. Yalnızca hassas yanlarından yaralanmışlar, biraz daha fazla kanamışlar.
Peki ya siz hiç bir kalbin buzları erirken bir kadının teninin sıcaklığında,tanımlayamadığınız bir kokunun en koyu derininde can çekiştiniz mi?Ne zamandır atmayı bilmeyen kalbim karşısında tirtir titriyordu. Ne zamandır susturmaya çalıştığım yüreğim yine sevda zikrediyordu.
Halbuki sen adımı dahi bilmiyordun, ben senin için her gece ağlarken.
Kaskatıydım, cesede kurşun katile gözyaşı işlemezdi.Parmaklarım teninde daireler çizerken, çekik gözleri aralandı. Tuttuğu nefesi daha sık alıp vermeye başlamıştı.Gülümsediğinde gözlerinin kenarında yarım santimden biraz daha kısa ince çizgiler oluşuyordu. Akmaya yemin eder gibi gözyaşlarını birer birer dökülüverdi. Göz kapaklarına dokundum, parmak uçlarım yandı.Kaburgalarımın arasında şeklini bilmediğim bir nesne tuzla buz oldu. Göğsüme battı.Karşımdaydı. Yıllar önce arkamda yarım bıraktığım kadın karşımdaydı. Yaramı saran kadının, kollarını yüreğimden kopartıp attığım kadın tamda karşımdaydı.
