Bir eylül akşamında hem bir günaha saplanmış, hemde bir sevdaya tutulmuştum. Ne geri dönecek cesaretim, ne de kaçacak kadar yürekli bir kadındım.
Bir yalana inanmıştım, gözlerimin içine bakarak sevda türküleri söyleyen adamı kendi ellerimle defalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkıları
Berk Baysal- yaralarını ben sarayım
Bergen- benim için üzülme Kendimden Hallice- böyle gitme Kaan Boşnak- beklenen gemi
G Ü N A H
Hisler ve duygular
40
Alışamamatlatamam dediğim ve varsa atlatmıştım bir şekilde. Zamanla alışmıştım artık.
Birinin yokluğu, diğerinin varlığı artık eskisi kadar bedenimde yara iz bırakmıyordu. Hislerim ve duygularım birbirine girse de hep bir yolunu bulmuştum.
Defalarca kez seni karşıma almıştım. Ama ben bir şeyi çok iyi beceremedim bu hayatta.
Ne seni sevmeyi, ne de senden gidebilmeyi.
Ümit meraklı bakışlarını üzerimden hiç çekmedi. Onunla konuşmak bana iyi geliyordu. Artık içimdekiler dolup taşmak üzereydi. Birine anlatamazsamçıldıracaktım. Bende ardını düşünmeden anlatmaktan çekinmedim.
"Birkaç gün önce avukat beni bir yere çağırdı. Nedenini bilmiyordum. Sadece bir adres atmıştı oraya gelmemi istedi. " Anlatırken bire bir sahne tekrar gözlerimin önünden geçti. " Daha sonra gittiğimde arabada bir kişi daha vardı. Ancak o inmedi. Neyse burası önemli değil." dedim gülümsemeye çalışarak.
" Eee." dedi sabırsızlıkla. "Sonra ne oldu?"
" Bana önce birkaç gün önce nerde olduğumu sordu daha sonra Araf'la birlikte olduğumu söylemeden konuşmaya başladı. Bundan önce yani biz o gece çıkmadan iki gece önce yani."
" Bırak şimdi hangi gün olduğunu." dedi Ümit yerinden kıbırdanarak. " Hadi, evet dışarıya çıkmadan iki gece önce."
" Avukat o gece Araf'ın bir saldırıya uğradığını söyledi." dedim. Boğazıma bir şeylerin takıldığını hissettim. Burnum sızlandı." Ve bunun sebebinin benim olduğumu söyledi. "
" Nasıl yani, bundan seninle olan bağlantısına bir anlam veremedim. Seninle ne alakası varmış?"
Avuçlarımda duran kupayı yere indirip Ümit'e baktım. Haberi var mıydı bu olanlardan? " Senin haberin var mıydı? O geceden? Gerçekten inanamıyorum sana."
Ayağa kalktım. Ümit'in benden bir şey saklamayacağından öyle emindim ki. " Sakin ol yenge, benim de iki gün önce haberim oldu üstelik olay sana anlatıldığı gibi değil dinle beni."
