The next day, my whole body slightly hurts because of what i did. My joints and thighs were aching but i became more active and focus on my errands. Maybe because my whole body really functioned yesterday.
Maaga akong pumasok ng paaralan dahil 'yun ang sabi ni Miss Aby nung Biyernes, base sa naalala ko may practice kami ng rampa ngayon. And i couldn't help to be excited especially that my whole body is active today. I want to learn more and prepare for the contest.
Nang makarating ako ay nakita kong nandito na pala sina Dessa, handa na sila at ako nalang ang kulang saka 'yung shuttle na sasakyan namin patungong kompanya.
"Good Morning," bati ko.
"Morning," bati pabalik ni Ara habang nginitian naman ako ng tatlo.
"Cha, okay ka na ba?" bahagyang itinaas ni Rian ang ulo para makita ako, hindi kasi kami magkatabi.
Dahil sa tanong niya agad na nagsibalingan ang iba pa sa akin.
Maliit akong ngumiti nang makuha kung ano ang pinaparating niya. "Okay lang...tsaka kailangan kung ding masanay sa mga ganun, hindi ko nga lang alam kung paano sanayin ang sarili." Bahagya akong tumawa.
Ngumiti ng hindi nakikita ang ngipin si Ara. "Masasanay mo rin 'yan, ganyan talaga siguro kapag nagsisimula pa. Kami nga rin eh nasabihan ng masama," pahayag niya.
"Tayong lahat naman ata ang nainsulto nung Biyernes, pero wala lang 'yun. Ipakita natin sa kanila na kaya natin, at kapag nanalo tayo. Isampal na'tin sa kanila 'yung trophy," sambit ni Dessa saka umirap sa hangin dahilan kung bakit mahina akong natawa kasama nina Ara, Mayi at Rian.
Hindi nagtagal habang nagkukwentuhan kami ng kung ano-ano. Dumating na 'yung shuttle ng kompanya nina Miss Aby, kasama syempre si Miss Aby.
She gracefully go out of the car to go near us. Isa-isa naman kaming tumayo para batiin siya. "Good Morning po," sabay naming saad.
"Good Morning girls, ready?" Isa-isa niya kaming tiningnan. Ngumiti ako bago tumango kaya nang matapos niya kaming suriin, tumango ito at maliit ring ngumiti. "Let's go then."
Nauna siyang naglakad palapit sa sasakyan na agad naman naming sinundan.
Nang tuloyan kaming makasakay at nang magsimulang umandar ang sasakyan ay bumaling sa Miss Aby sa'min. "Before i forgot, my team called earlier. We need to go first to the company, they have something to tell about you're pictures." Anunsiyo nito kaya hindi ko mapigilan na magsimulang bumundol ang kaba sa dibdib ko.
My palms became sweaty while thinking for another possible insults that I'll receive later.
I simply closed my eyes and exhaled sharply to calm down. Being nervous wouldn't do good to me.
Like what we saw the last day, everyone on their cubicles are still busy with their own businesses. The floor even feels like there's no one their because it's too quiet. It was just disturbed with Miss Aby's stilettos' sound as she steps.
Dire-diretso lang ang lakad namin hanggang sa makapasok sa elevator at maihatid sa floor, kung saan kami nagshoot nung huling araw.
Katulad nung Biyernes ganun pa rin ang itsura ng buong palapag, ang kaibahan lang maliwanag na ngayon ang buong palapag tsaka walang nakahandang camera at ilaw sa set-up kung saan kami nagshoot.
"Any problem?" bungad ni Miss Aby at dire-diretsong naglakad palapit sa kanila. May pahabang mesa run at doon nakaupo 'yung cameraman, make up artist at isang babae na naka-assign sa monitoring nung nagshoshoot kami. Silang tatlo lang ang naroon.
"Wala naman, we just want to show to our models their pictures," sagot nung cameraman.
"It's turns out good, kailangan ko nga lang pagpuyatan." Nagkibit-balikat ang isang babae.
BINABASA MO ANG
A Shade of Confidence (1: Flawed Girls Series)
Chick-Lit"Beauty doesn't have a standard. We are the standard." Hoping to live the life she ultimately dreamed off. Charizel Volteros can't be stopped from doing impulsive decisions. Holding to the hope that soon...she will finally get rid of her insecuriti...
