Tüm Kaçışlar Kendindendir "hunlay

Bölüm 36: Bitmeyecek Aşk ve Bu Hayatta Kavuşamayanlar

BÖLÜM 36: SON SÖZ: KORKUN SANA MANİ OLMASIN LAN ZHANG YİXİNG, SENSİZLİKTEN DAHA ÇARESİZ ŞEY YOK BENİM İÇİN.

Sonlar beni korkutuyor, yani son diye bildiğimiz anlar, süreksiz mutluluk doğrularında mutluluk da sürekli değildir, lisedeki matematik öğretmenim bu yüzden "Mutluluğun türevini alamazsınız." demişti. O zamanlar mutluluğumuzun sürekli olmayacağını öğrenmek beni üzmüştü, bu bilgiye göre mutlu sonlar o kadar da mutlu değildi, bize gösterilen sondan sonra kahramanlar üzülmeye ve ağlamaya devam ediyordu süreksiz olarak. Bu kendimi şartlandırdığım Büyük Gün hayalini kırıyordu. Büyük Gün hayalime göre, muhteşem bir günde hayatım değişecek ve tüm hüzünler beni terk edecekti. O günden sonra hiçbir şey üzmeyecekti beni. Ama tutup da kel matematikçimizin mutluluk süreksiz demesi işleri fena halde bozuyordu, sinirlenmiştim ona, o ne bilirdi ki? Benim mutluluğuma karışacağına integralle kafayı bozmaya devam etseydi ya. Sonra o benim mutluluğu ne kadar çok hak ettiğimi nereden bilecekti? Bundan sadece bir sene sonra bakıyorum da şimdi o güne, mutluluk hakikaten süreksiz ve mutluluk zaten süreksiz olmalı. Sonsuz bir mutluluk artık mutluluk değildir, onu özlemeden, onu elde etmek için çabalamadan mutluluğun değerini ve ne kadar harika bir şey olduğunu anlayamazdık. Mutsuzluk diye bir şeyi bilmesen mutluluk sana ne ifade ederdi? Senelerce ağlamamış olsa gözlerin, gülüşlerin ne kadar canlı olabilirdi? Fırsatın varken üzül arkadaşım, fırsatın varken ağla dostum, fırsatın varken bağır, kavga et, kız, kırıl. Çünkü gençlik bir sayı doğrusu gibi, istediğin değeri seçebiliyorsun ve duygularında uçlarda olmanın hiçbir sakıncası yok çünkü büyümek ortalamaya indirgenmekten başka bir şey değil. Büyümek ortalama ve diğerleri olmaktan başka bir şey değil, dışarıdaki kalabalığa eklenmekten başka bir şey değil. Gençlikte yalnız kendini anlamaya, yalnız kendini çözmeye çalışırken büyüdükçe diğerlerini de anlamaya başlıyorsun, diğerlerini anladıkça onlara benziyorsun, büyümek ve olgunlaşmak faydalı bir şey, ancak gençlik gibi büyülü değil. Hiçbir şey gençlik gibi değil. Çünkü hiçbir şey gençlikteki gibi saf değil, yetişkinlerle konuşuyorum, gençliklerine göre daha mutlu olduklarını söylüyorlar ama daha mutlu olmalarına rağmen gençliklerini özlüyorlar, o saflığı ve merakı özlüyorlar. Duygularındaki şüphesizliği, keskinliği, inancı özlüyorlar. Kendilerini duymayı özlüyorlar, çünkü insan bir kere büyüdü mü önce sorumluluklarının ve çevresindekilerin fısıltılarını duyuyor. İnsanın kendine hiç yeri kalmıyor büyüdükçe.

Fırsatın varken yaşamaktan korkmamalısın bu yüzden. Çünkü gelecek hiçbir gün sana bugünün gençliğini getirmeyecek, getiremeyecek. Günlerin geri gelmesi ya da zamanın geri akması için dua etmen bir işe yaramayacak. Kimse sana zamanı geri alabilecek bir dilek hakkı vermeyecek. Benim gibi boşa giden onca senene üzülmek istemiyorsan, fazlalık olan her şeyinden kurtulmalısın. Üstünde ağırlık yapan o kibirli gururdan, gururlu kibirden, omuzlarını çöktüren nefretinden soyunmalısın. Ama ilk yapman gereken, kendini sevmek. Unutma, kimse senden daha çok sevemeyecek seni, seni en çok sevenler bile seni hak ettiğin kadar sevecek güçte değil. Seni en güzel sen sevebilirsin. Kendini affettiğinde güzel yöne doğru giden değişim başlayacak, yüzüne o zaman bir gülüş konacak ve işte o zaman renkler biraz daha parlak olacak. Kendini kabul ettiğinde, sevmek için tamamen hazır olacaksın ve sevilmek için. Kendini kabul etmek yüreğini ehlileştirecek, başka gözlerle bakacaksın o zaman hayata, sana uzatılan her elin seni kırmak niyetinde olmadığını anlayacaksın o zaman. İşte o zaman kendine sevilebilmek fırsatını vereceksin, çünkü benden söylemesi o kızgın ve rengine rağmen renksizleşmiş bakışların insanları gerçekten korkutuyor çiçeğim. Onlara gülümseyen gözlerle bakmalısın çünkü onların yüreği de en az seninki gibi ürkek, onlar da senin gibi kırılma korkusuyla titriyorlar.

Yaşamak yaralayıcı şey bir tanem, bu yaraların tek şifası sevgiyi hissetmek, hırslardan arınarak sevebilmek, sevilebilmek.

ERROR 404: NOT FOUND.