kim jong-hyun'a minnet mektubu

121 15 17
                                    

Aralık ayından bir mucize bekledim, O bizimle kalsın istedim. Kelimeler anca kendini toparlıyor şimdi. Anca cesareti buldum. Ya da ancak kabullenebildim desem daha doğru olur.

Daha ne dediğini bilemediğim zamanlarda bu şarkının, deli gibi ağlardım dinlerken. Sözlerini şimdi biliyorum. Ve sanki şuan için yazılmış gibi. Üzgünüm senin kalbini göremediğim için, üzgünüm kahkahanın içindeki çığlığı duymadığım için. Sesini her duyduğumda içime gelip oturan bir şey vardı. Artık daha büyük.

İyileşmek uzun ve sancılı bir süreç, biliyorum. Ve gerçekten bazen başa çıktığımız şeyler bedenimizde değil ruhumuzda, kalbimizde yara açıyor. O yaralar zamanla kapansa bile her zaman izi kalıyor.

Kim Jong-hyun 2012'den beri sesinle birlikteyim.
Kim Jong-hyun sesinle birlikte olmaya devam edeceğim.
Kim Jong-hyun lütfen güzelce dinlen.
Huzur içinde ol.
Artık umutsuzluk ve mutsuzluk yanından bile geçemesin.
Seni koruyamadığımız için üzgünüz.
Seni başkalarının kötü düşüncelerinden, kendi kötü düşüncelerinden ve belki de kendimizden koruyamadığımız için...
Sen her şeyi bize önceden söylemene rağmen anlayamadığımız için, acını senden alamadığımız için üzgünüm. Benim ilk pişmanlığım. Benim ilk büyük suçum.

İçimde daha da büyüyen bir şey var, karanlık bir şey.
İçimdeki siyahlarla besleniyor. Hiç bu kadar büyük olmamıştı diyemem ama uzun zamandır böyle güçlenmemişti.
Gidişin bizleri üzdü doğru ama giderken bile bize bir şeyler verdin, bir şeyler öğrettin. Nasıl da güzelsin!
Güzelliğin bedeninle sınırlı kalmadığı için, sonsuz ömrü olan ruhun bu Dünya'da eşsiz olduğu için. Sonsuz ömrün boyunca parlamaya devam edeceksin. Gökyüzünde olacağını biliyorum. Kalbimde olacağını bildiğin gibi. Seni seviyorum.

Ölümü düşünüyorum. Kendimi onun içinde bir yere koyamadığımı söylerdim. Şimdi işin kötüsü kendimi orada bir yere koyuyorum. Ama ilerisinde ne olur bilemiyorum.
Bu dünyaya veda etme vaktim geldiğinde, belki bir büyükanne olarak belki başka bir şey, öldüğümde umarım güzel bir yerde seninle buluşurum.

Sonsuz hayatımız var bu sonsuzluğun içinde, buna güvenerek tekrar hayatıma dokunacağını umut ediyorum.

Kafam dağınık ve anlaşılır yazıyor muyum, farkında değilim. Ama anlarsın biliyorum hislerimi.

Zamansız gittin, seni daha çok sevmeliydim. Sesinle ve şarkılarınla her zaman yanımda olduğun, bana destek ve güç verdiğin için sana minnettarım.
Lütfen bu minnet mektubumu kabul et.
Sana asla veda etmiyorum.
Zamanı gelince tekrar görüşeceğiz, biliyorum.
O zamana kadar, mutluluğun sonsuz olsun Kim Jong-hyun!
Bana verdiğin umuda ve acıya sahip çıkacağım. O umutla ve acıyla büyüyüp, olgunlaşacağım. Daha çok çalışıp daha iyi bir insan olacağım.
Varlığına ve seninle gelen her şeye minnettarım.
İyi ki varsın.

22.12.2017
17.39
Bugün kimseyim. Kimsesizliğin ve hiçliğin içindenim.

Tüm Kaçışlar Kendindendir  "hunlayHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin