LET'S PLAY A GAME

PHASE 38

PHASE 38

Luhan's POV

Nagising ako bigla dahil sa sakit ng ulo ko. "Shit!" sabi ko habang nakahawak sa ulo ko tinignan ko ang oras at 1:00 pm na. I don't usually wake up late but these days hindi talaga maganda ang pakiramdam ko kaya pinagpapahinga rin muna ko nila Samuel at Kuya Steven.

I went down to get some foods since mag-isa lang ako rito sa bahay I find it very peaceful sila Samuel kasi nasa mansion dahil andoon din naman kahalusan ng tauhan namin mamaya na lang ako pupunta roon kapag umayos na ang pakiramdam ko.

May pagkain na naman nakahanda sa mesa at may note pa si Samuel na magpahinga ako at wag na muna magpunta sa mansion at sila na muna ang bahala sa lahat tss.

I also open my phone to see what's happening dahil baka may balita about Nara, I just want to know how is she. Alam ko naman na sa sitwasyon namin ngayon baka matagalan na ulit bago kami magkita kaya aasa na lang ulit ako sa mga balita tungkol sa kanya.

Nagsimula na rin ako kumain ng makita ko ang isang article 'Demi will be indefinite hiatus and release a song title I'm here' nabitawan ko ang kutsara at agad na pinindot ang link para sa kanta nya.

'I don't know where to start, will this be okay?

I have you and you have me, is this enough?

We laugh today and cry tomorrow, is this worth it?

You are there and I am here always remembered that.

I know our road will cross again and

I know you always looking out for me

Cause I never forget you I will never forget us.

So again, let's play a game.

I am here, its not the end.

I am here, the game is not over

I am here waiting for you cause

I know we will have our happy ending'

I know the song; I mean that's my song. The lyrics were not mine because I only did the melody, I gave that melody to her when we were in Cebu this means she remembers me?

I hypnotize her so paano nangyari yon? Napahawak ako sa ulo ko dahil naramdaman ko na naman ang pagsakit but I think I am way more happier knowing that Nara still remember me.

I didn't finish my food because if Nara remember me, I need to talk to her I need her now.

I prepare to go out kahit di ko alam kung na saan si Nara ngayon but I need to do this now. Pababa na ko ng makita ko si Samuel sa hagdan.

"You will not go out, Luhan" seryosong sabi ni Samuel. Hindi ko sya pinansin at nagdiretso lang palabas pero isang dosenang tauhan ata namin ang andito, dahil tanaw na tanaw ko sa pintuan ang mga kalalakihan tss.

"We don't want you to be alone so we will work here today, Luhan" napatingin ako sa pinaggalingan ng boses at si Kuya Steven iyon na tumayo mula sa pagkakaupo roon sa sofa rito sa sala.

"Let me out" sabi ko.

"No" seryosong sabi ni Kuya Steven tss. Naglakad na ko palabas ng biglang humarang sa pinto ang mga tauhan namin dito sa loob.

"Get out of my way before I take your head off" seryosong sabi ko pero ni-isa walang gumalaw sa kanila, so handa sila sa pwedeng mangyari. I was about to get my gun when Kuya Steven held my hand.