Constantly Recurring (Perpetually Series #3)

04

Chapter 04

"Mama pupunta po ako sa bahay ng kaklase ko may gagawin kaming project" nakagayak na ako nang magpaalam. Hindi naman strikto si Mama kaya kahit on the spot na ako mag paalam ay okay lang.

Agad na tumaas ang kilay niya "May kaibigan ka?"

I sighed "Partner ko sa project, ma"

"Text mo na lang sakin ang address" she said "Bagong eskwelahan yan Charlotte, hindi ako pamilyar sa mga tao.. kailangan din natin makasigurado"

"Sige po" sabi ko "Pero susunduin po ako ni Andrew"

Tumaas uli ang kilay niya "Andrew?"

"President po namin ma" I said "Mabait po ito... trust me Ma"

Para makaiwas sa mga karagdagam pang tanong, sinabihan ko na si Andrew na sa tapat ng subdivision nalang namin maghintay. Agad 'kong nakita ang isang sasakyang itim kagaya ng sabi ni Andrew sa text. Di pa man ako nakakalapit ay sinalubong na n'ya ako. Nagtaka ako dahil nagmula sya sa shot gun seat at pinagbuksan n'ya ako ng passenger seat. Kung ganoon ay sino pala ang nagddrive?

Natigilan ako nang onti nang makitang si Calvin ang nagd-drive. Bakit sila magkasama ni Andrew?

"Wala pa akong kotse kaya si Cal muna ang inusap ko" Andrew said "Nasa bahay kasi s'ya e"

"Bakit?" I curiously asked

"Kaibigan niya ang kapatid ko" he said "Magkakilala naman kayo diba?"

Walang umimik saamin. Oo kilala ko s'ya but it doesn't mean na we are close. I'm actually awkward around him. Well, to be fair, I'm awkward with other people as well so it's not really exceptional.

"Oo" I answered simply.

The convo didn't went really long. Calvin already started the car and they were playing some sort of music. I hate noises but I don't mind musics that's why nakapag basa padin ako sa kotse nung libro na dala ko.

"Do you drink coffee Cha? Mag drive thru kami sa SB" sabi ni Andrew.

Tumango lang ako "I like Toffee Nut Latte. Libre mo ba?"

"Libre ni Cal" sabi ni Andrew. He turned to Calvin "Caramel Latte daw kay Maggie"

I felt like I blushed sa hiya dahil si Calvin pala ang manlilibre at ang kapal ng muka kong mag assure kung libre pala iyon. Pero hindi bale, ako naman itong nanlibre sa kanya ng payong nung nakaraan. Aba, 150 din iyon. Mahal pala ang de-tupi na payong.

Tinuloy ko ang pag babasa hanggang sa naramdaman kong mejo dumilim at yun na yung sign na kukunin na namin ang order. Kaya tumingin ako sa labas. Calvin was the one getting the orders

The SB Staff was weirdly smiling so much at Calvin. She even swiftly held his hands when Calvin handed her his SB card.

I'm not good at emotions but the staff was clearly flirting with him. I learned determining it the hard way.

Because of that, a scenario popped on my head.

I shrugged it off and continued reading once we went out that mini tunnel.

We arrived at a gray-white house. American style yung bahay. Unlike other rich houses, Andrew's house screams like home. It was elegant yet it was like specifically designed like a family home. There's a garden, veranda. It was cozy and.. comfortable.

"Pasok na tayo" Andrew said. Lumingon ako kay Calvin na mukang may kinukuha pa sa kotse bago sumunod kay Andrew. Mas nakita ko nang ayos ang bahay nila at doon ko lang napatunayan na komportable ang pamumuhay ni Andrew.