-
''Yaptığın hileydi Serdar.''
Bilmem kaçıncı kez aynı şeyi tekrarlayıp çatık kaşlarıyla bakan adama sırıttım.
''Salak olmasaydın. Arkanda en fazla ne olabilirdi?''dediğimde ters ters baktı. Bense keyifle yemeğimi yemeye devam ettim.
Yengem halimize gülüp kavga etmememizi alt tarafı bir oyun olduğunu söyledi. Haklıydı. Abim ve o hala küçük kızlarının zekasını konuşuyorlardı. Su ise aldığı itiraflara karşı oldukça nazik cevaplar veriyordu. Hayata sanırım iltifat almaya gelmişti.
Yemeğimizi yedikten sonra birlikte otelin yolunu tutmuştuk. Yanımızda bir çok eşya vardı. Bu sebeple denize giremiyorduk. Saate baktığımda öğleden sonra üçü gösteriyordu. Otel fazla uzakta değildi. Arabaya yine aynı düzende oturduğumuzda Atakan kulaklığımı sahiplenmiş ve kulağına çoktan takmıştı. Ona yaklaşıp bir tanesini kulağıma taktım. Sevdiğim şarkılardan biri çalıyordu. Tebessüm ettim ve başımı omzuna yasladım. Bu tavrım karşısında bana baksa da umursamadım.
Çok geçmeden otele vardığımızda odalarımızın anahtarlarını aldık. Abimler ikinci katta kalacaktı. Bizde yan odalarında kalmak istesekte o odalar doluydu. Onlar merdiven kullanarak odaya ilerlediklerinde biz asansör beklemek zorunda kalmıştık. Çünkü bize kalan eşyalar biraz daha ağırdı.
Asansör gelir gelmez eşyaları itekleyerek içeri sokmuştum. Asansör fazla büyük değildi ve biz eşyaları tek seferde sığdırmak için tamamen doldurmuştuk. Köşede kalan küçük alana iliştiğimde Atakan'ında önümde durabilmesi için oldukça küçük bir alan kaldığını fark ettim. Binmek ile binmemek arasında gidip geldiği belliydi.
''Bin hadi, neyi bekliyorsun?''
''Sığacağımı sanmıyorum. Sen git ben merdivenle çıkarım.''
Omuz silktim ve kolundan tutup içeri doğru çektim. İçeri çekmemle dengesini hafifçe kaybetti ve üzerime doğru eğilmiş bir vaziyette dengesini sağladı. Şaşkın gözlerle bana bakmasını izledim birkaç sanihe ardından düğmeye bastım ve ona aldırmamaya çalıştım. O ise bana dikkatlice bakıyordu.
Biraz gerilmiştim ve istemsizce dudaklarım bükülmüştü. Bakışlarının dudaklarıma döndüğünü hissettiğimde bu sefer gözlerine baktım. İçli bir şekilde bakıyordu. Elimde olmadan dudaklarımdan ismi döküldüğünde dinlediğine dair bir mırıltı çıkarmıştı. Bu sırada asansörün açılmasıyla dikkatim dağılmıştı. Kapıda bekleyen yaşlı çifti görünce Atakan anında düzeldi ve eşyaları almaya başladı. Ona ayak uydurdum ve arkasından ilerlemeye başladım.
-
Yakınlaştır artık diyosunuz de mi? Çok beklersiniz
Diyomuşum ^^
-Ayaz
