-
Sahilde oturmaktan sıkılmıştım ve zaman su gibi akıp gidiyordu. Daha fazla sessiz kalmak istemiyordum. Atakan ise bu durumdan rahatsız gibi durmuyordu. İçi tez canlı bir insan olduğumdan bu denli düşünce ve çıkmaz sokak boğulmama sebep oluyordu. Ona baktığımda bakışları bana döndü ve hemen ardından eğilip boynumdan öptü.
''Bugün hiç öpmedim doğru dürüst.'' dediğinde kafa sallamıştım. Hiç öpmemişti ve bunun eksikliğini hissetmiştim.''Sen döndüğünde ben Ankara'da olacağım, bir daha ne zaman yan yana geliriz sence?'' diye sorduğumda duraksadı. Bu gerçekten o da kaçıyor gibiydi. İç çekti. Öyle derin ve içliydi ki.
''Diyarbakırdan dönebilirsem ben gelirim yanına.'' dedi. Kafa salladım ve dudaklarımk birbirine bastırdım.''Gelebilirsem derken?...'' diye sorduğumda sessiz kalmayı tercih etmişti. İçinde bir takım hesaplar yapıyordu ama bir sonuca ulaşamıyordu anladığım kadarıyla. Hepsini bir kenara atmak ister gibi bir anda bana doğru döndü.
''Lan ben bilet almadım.'' diye bir aydınlanma yaşamasıyla bende yaşamıştım. Yarına bilet bulurdu elbette ama bunu şu an fark etmesi garipti. Ayaklandığında onu izledim. Bir numarayı aradı ve kulağına yaklaştırdı.
''Alo,Alper, oğlum ben bilet almadım lan, halletsene sen. Ben sana atarım sonra. Yok oğlum, para var bende. Tamam, görüşürüz sonra. Kolay gelsin.'' dediğinde abimle konuştuğunu anlamıştım.
Bana baktığı sırada bende ona bakıyordum. Elini uzattı ve''Kalk hadi bakalım. Eve gidelim. Peri marketten bir şeyler bekliyor.'' dedi. İkiletmedim ve elinden tutup kalktım. Gülümsedi ve kimseye aldırmadan dudağımdan öptü.
Kimseden çekinmiyor muydu bu adam? Bir gün gerçekten dayak yiyecektik orası kesindi. Beni kedi etmeyi bilmesi de cabasıydı. Tuttuğu elimi bırakmamıştı da üstelik. Bize baksalar bile o önden ben arkadan hızlı adımlarla ilerliyorduk. Çarşıya girdiğimizde birkaç yaşlı amcanın bize kötü bakışlar attığına şahit oldum ve dil çıkardım. Sanki sikiyorlardı şerefsizleri.
Atakan bu hareketimi gördüğünden gülmeye başladı. Ama yürümeye devam ediyordu. Çok geçmeden durduğumuzda soluklanmak için hızlı nefesler alıyordum. Terlemiştim. Geldiğimiz kısım iki mağazanın ara sokağının sonuydu ve çıkmaz sokaktı. Üstelik kuytu bir yere de sahipti.
Atakan'a baktığımda beni belimden kendine doğru çekti ve gözleri nemlenmiş dudaklarımda gezindi. Ben ise bir elimi omzuna koymuş, diğer elimi ise sakallarında gezdiriyordum. Hafiften uzamıştı ama hala kirli sakal katagorisine girerdi. Yavaşça dudağıma yaklaşsa bile beklememiş ve dudaklarına kapanmıştım. Dudaklarına bağımlı oluyordum ve bunu inkar edemezdim.
Vücudumu daha fazla sarmasıyla ve daha hızlı öpüşmeye başlamamızla kendimi kaybediyordum sanki. O ise iştahlı bir şekilde bedenim üzerindeki hakimiyetinin tadını çıkarıyordu. Bu dudaklar bana kafayı yedirtecekti.
-
Yiyişin canlarım...
-Ayaz
