အခန်း (၃၇)

132K 6.8K 907
                                    

ကားမှာတရွေ့ရွေ့ဖြင့် လမ်းမတွေဆီပြေးလွှားနေလေသည်။ မှန်မှတဆင့်နောက်ခန်းသို့တစ်ချက်လှမ်းကြည့်ရင်းမြင့်မြတ်သူ အရှေ့သို့သာအာရုံပြန်စိုက်နေလိုက်သည် ။

လွမ်းအဂ္ဂညို ထံမှ စူးစူးစိုက်စိုက်အကြည့်ခံနေရသော နှိုင်းတုမဏိမှာလည်းအသက်ရူသံတွေတောင်မှားလုနီးပါးပင်။

" ညနေစောစောပြန်လာလေ ။ ကိုယ်မင်းကိုကားမောင်းသင်ပေးမယ် "

" ကျွန်တော်တော့ အဲ့တာကောင်းတဲ့အစီစဥ်လို့ မထင်ဘူး အကိုအဂ္ဂ "

" ကိုယ်လျှာက အကောင်းတိုင်းရှိနေပါသေးတယ်ကွာ ။ စကားတော့ကောင်းကောင်းပြောနိုင်ပါသေးတယ် "

လွမ်းအဂ္ဂညိုထံမှ လျှာ ဟူသောအသံကြားတိုင်း နှိုင်းတုမဏိ မှာအကြောင်းပြချက်မဲ့စွာရှက်ရွံရစမြဲပင်။

ဘေးချင်းကပ်လျက်အတူထိုင်နေရင်း ပခုံးစွန်းလေးတွေမှာ ထိကပ်နေကာ တစ်ဦးအပူရှိန်တစ်ဦးခံစားနေရသည်။

နှိုင်းတုမဏိ ကိုယ်ကို ကျုံ့ကာကားပြတင်းပေါက်ဘက်ပို၍တိုးကပ်သွား​လေသည်။

လက်မတစ်ထောက်စာလောက်အကွာအဝေးကိုကြည့်ကာ လွမ်းအဂ္ဂညိုမျက်မှောင်ကုတ်သွား၏။

နှိုင်းတုမဏိမှာ ဆန့်ကျင်ဘက်သံလိုက်လေးနှင့်တူကာ လွမ်းအဂ္ဂညို အနားကပ်လာတာနှင့်အကွာအဝေးတစ်ခုကိုအလျင်အမြန်ခြားတက်လေသည်။

" ကိုယ့်နားပြန်ကပ်! "

" ဒီလိုလဲ ထိုင်လို့ရနေတာပဲကို "

" မင်းရပေမဲ့ ကိုယ်မရဘူး ။ အခုကိုယ့်အနားပြန်ကပ်! "

" အကိုအဂ္ဂ က တစ်နေတခြား ပိုပိုဆိုးလာတယ်! "

" ကိုယ်သာမဆိုးခဲ့ရင် နီးစပ်ခဲ့ကြမှာတောင်မဟုတ်ဘူး မဏိ "

နှိုင်းတုမဏိ၏ဒေါသစိတ်ကလေးမှာအနည်းငယ်ပျော့ပျောင်းသွားရ၏။ ထိုလူ၏ခြေထောက်တစ်စုံဆီအကြည့်ရောက်မိတိုင်း ရင်ဘက်ထဲဝေဒနာတစ်ခုကိုခံစားရစမြဲ ။

တဖြေးခြေးချင်းထိကပ်လာတဲ့ပခုံးစွန်း​လေးတွေ . . . ။

နှလုံးသားထဲထိ နွေးထွေးစေတာကြောင့်တစ်စုံတစ်ယောက်၏အပြုံးမှာတော့ဝင့်ခနဲ ။

My Bad Husband Where stories live. Discover now