the power in me, five hargreeves.

18 | Gerçekler |

Five Klaus'un odasına girdiğinde üstünü giydiğini gördü. O an Regina'yı unuttu. Çünkü kardeşi farklı görünüyordu. Kapıdan girerken küvete baktı. Kan izleri vardı.

Açık kapıdan içeri girdi ve Klaus'a baktı.

"İyi misin?"

Klaus giyeceği kıyafetin kollarını giymişken durdu ve dönüp Five'a baktı.

"Evet, sadece.."

Kıyafeti kafasından geçirdi ve devam etti.

"Uzun bir geceydi."

"Tek bir gece değildi galiba."

"Evet."

Five'ın gözü Klaus'un boynundaki künyeye takıldı.

"Künye taktığını hatırlamıyorum."

"Evet. Bir arkadaşındı."

"Ya yeni dövmen?"

Klaus kolunu salladı.

"Yaptırdığımı bile tam hatırlamıyorum. Dedim ya, uzun bir geceydi."

Five gülümsedi.

"Yaptın, değil mi?"

"Neden bahsediyorsun?"

Klaus yatağa oturdu, Five içeri girdi.

"Semptomları fark edebiliyorum Klaus."

Klaus anlamamışça konuştu.

"Neyin semptomları?"

"Jet lag. Vücutta kaşıntı. Biri burnundan beynine bir kutu çubuk sokmuş gibi hissettiren baş ağrısı."

Klaus yüzünü sıvazladı ve ona baktı.

"Anlatacak mısın?"

"Sen ve Regina gittikten sonra, o maskeliler gelip beni rehin aldı."

Five ardından hızlıca ekledi.

"Sende çantalarını aldın."

"Evet."

Five ona arkasını dönerken Klaus devam etti.

"İçinde para falan vardır sandım. Ya da rehin bırakırım diye düşündüm. Sonra çantayı açtım."

Five odada dolanmaya başladı.

"Sonra bir bakmışsın nerdesin? Ya da hangi zamandaydın mı demeliydim?"

"Ne fark eder?"

"Ne kadar süre orda kaldın?"

"Neredeyse bir yıl."

Five Klaus'un karşısına geçti.

"Bir yıl mı? Bunun ne demek olduğunu biliyor musun?"

"Evet. On ay yaşlandım."

"Hayır. Bu şaka değil Klaus. Hazel ve Cha-Cha çantayı almak için ellerinden geleni yapacak."

Sonra odaya göz attı.

"Şu an nerede?"

"Yok. Onu yok ettim."

Elini açıp kapattı ve ağzından puff diye ses çıkardı. Five sinirle ona yaklaştı.

"Aklından ne geçiyordu ki?!"

"Sanane ki?"

"Sanane mi? Geri dönmek için ona ihtiyacım vardı aptal. Baştan başlayabilirim-"

"Sen, Regina'yı bırakacak mısın?"