the power in me, five hargreeves.

59 | Sonsuza Kadar Beraber |

Umbrella Academy

Regina Freya Hargreeves

"Nasıl oluyor da biz hâlâ buradayız?"

Oturduğum merdivende Junior Regina'nın saçını çeşitli şekillere sokarken sonunda biri sessizliği bozmuştu. Kendi kendime mırıldandım. "Şans."

"Hem de tüm evren kozmik bir çukura düşmüş iken."

"Belki de çukura ne son biz düşeceğiz."

"Sana sormadım."

Junior Regina kafasını iki yana salladı ve kafasını sabitledim. "Kımıldama."

"Ne garip ailesiniz böyle? Böyle bir ortamda bile kavga edebiliyorlar."

"Bence sesini kesmezsen sana da bulaşacaklar."

Susunca gülümsedim. Bu veledin dediklerimi yapması egomu okşuyordu

"Klaus'u gören oldu mu?''

Harbiden Klaus neredeydi acaba? Umarım Kugelblitz onu almamıştır. Gerçi, ölümsüzüm diyordu ama.

"Ya da babamı?"

"Gelirler."

"Öyle mi? Trafiğe mi takılmışlardır?"

"Babamın bu kadar şakacı olduğunu bilmezdim." Junior Regina'nın saçlarını bıraktım. "Şanslısın. Ben de Diego gibi bir baba isterdim."

"Babandan nefret eder gibi konuştun."

"Benim babam yok." Kaşları çatık bana dönünce kaşlarımı kaldırdım. Bizi biliyordu değil mi?

"Anneniz de yok. Çok garipsiniz."

"Hayır, biz babasız doğduk."

Yüzü garip bir hâl alınca güldüm. "Hepimiz aynı gün, aynı saatte, hamilelik belirtisi göstermeyen katınlar tarafından dünya'ya getirildik."

"Çocuk değilim, bir şeyleri anlayabiliyorum. Sadece bunu bilmiyordum."

"Seni aydınlattığımıza göre," konuşan Ben'e odaklandım.

"Bakın millet, özel olduğumuz için hayattayız değil mi?" Gözü kısa süre Junior Regina'da oyalansa da devam etti.

"Evreni sadece biz kurtarabiliriz."

"Soru."

"Evet."

"Bunu deneyip hezimete uğramadık mı?"

"Evet, çünkü Ben'in planı aptalcaydı. Daha iyi bir planım var."

Tamam, Ben farklıydı ama yine de aptal olduğunu söyleyemezdim.

"Ne?"

"Büyük dalgacık hızlandırıcısını kullanacağız. Siz biraz bilim yapacaksınız," elinde bir çekiç varmış gibi görünmez bir şeye vurdu. "Kugelblitz'i uzay'a göndereceğiz."