The Pledge Between Us✨ [MED SERIES #9] COMPLETED

Chapter 35

After our argument which was subtle yet heated in our minds we still went to Batangas. Sobrang awkward, it was actually the longest hours we didn't talk, dati kahit may tampuhan kami ay may isang magsasalita, pero noong nasa rest house na kami ay ni isang salita walang lumabas sa bibig namin.

I'm not sure if it was a blessing in disguise that my oldest brother was looking for me at home, noong tumawag siya ay agad akong nagpasundo sa Batangas.

"Nasa labas si Kuya," balita ko sa kanya noong naabutan ko siya sa billiard area ng rest house namin.

"Bakit?" agad na nagtama yung tingin namin noong nakita niyang dala ko yung bag na inempake ko. "Uuwi na tayo?"

"May pag-uusapan ata kami."

"And you can't have that in here?" his brow angled into frustration.

"Gusto kong umuwi ng bahay," mahina man ngunit alam kong narinig niya yun kung kaya't parang na-alerto siya.

"Ikaw lang? Iiwan mo ako dito?"

"You like to go here," it was another whisper. I wanted to shout, hindi dahil galit ako sa kanya kung hindi galit akong hindi ko mapilit yung sarili kong ibigay na lang yung gusto niya.

Anak, bahay, at mga plano niyang sobrang detalyado.

"And you don't?!" his tone was full of sarcasm, even his smirk was overflowing with annoyance.

Tumigil kami noong kumatok na yung kapatid ko.

"May kotse naman pala kayong dala, bakit nagpapasundo ka pa?" naguguluhang tanong ng nakakatandang kapatid ko. Kuya Tanner got the situation when my eyes was begging for him to ask me to go already.

"Tara na?" kinuha niya yung bag sa akin. "Jus, sunod ka na lang ba?" bahagya niyang nilingon si Justine noong nabuksan niya yung pinto palabas.

I went to kiss Justine's cheek. "Uwi na ako. May tatanong lang ako kay Kuya."

"Hindi pwedeng dito mo na itanong?"

"I want to go home, umuwi ka kung gusto mo."

Sa dalawang linggo na bakasyon namin wala akong ideya kung kami pa ba. Naalala kong tinanong ko pa yung mga kapatid ko na ganoon din ba yung mga relasyon nila.

"It's too suffocating sometimes," tears streamed down my face like race.

"Kasi?" parang hirap pang magtanong si Kuya Tyler. Noong nalaman niyang nasa bahay kami ay agad siyang umuwi ng Alabang.

"May mga gusto siyang hindi ko maisip na magugustuhan ko."

"Gaya ng?" si Kuya Tanner.

I can't disclose it to them, it would felt like a betrayal to Justine.

"Kung pinipilit mo lang yung sarili mo dahil gusto ng ibang tao, tingin mo magiging masaya ka?" makahulugang sabi ni Kuya Tanner. "I'm not fully convinced with our parents' plans, buhay mo yung pinanghahamasukan nila. Pero parang sa nagdaang taon, hindi mo naman pinakita na ayaw mo. Do you like it, or you just forced yourself to like it?"

I  profusely sigh, even my second brother draped his hand on my shoulder to ease my troubled heart and mind.

"I love him."

"We know that," Kuya Tanner uttered. "Pero paano mo nalamang mahal mo siya ng hindi parang sa pagmamaghal mo sa kanya dati?"

"I got jealous before, mostly subtle. Akala ko dahil siya lang ang kaibigan ko, na ayaw kong may kahati ako."