Życie to bieg przez kosmos, trochę łez, czasem rozkosz II Michał Filip

Trzydzieści dziewięć

"Gdyby chociaż muzyka

potrafiła zagłuszyć myśli o Tobie."

Wlałeś w gardło gorzką ciecz i uśmiechnąłeś się cwanie pod nosem, podrywając się z wysokiego taboretu. Ulokowałeś wzrok w zgrabnej brunetce i lawirowałeś pomiędzy tłumem ludzi spragnionych zabawy, aby po chwili twoje wielkie dłonie sunęły po jej niemalże idealnym wcięciu w talii. Zerknęła na ciebie przez ramie i przegryzła dolną wargę, uśmiechając się głupkowato. Jej ciemne kaskady łaskotały cię po twarzy, ale nie przeszkadzało ci to zupełnie. Ręce powędrowały niżej, a właścicielka krwistoczerwonej sukienki nie sprawiała ci oporu. Odwróciła się do ciebie twarzą i zaczęła jeszcze bardziej wić się na boki, spoglądając na ciebie kokieteryjnie. Była atrakcyjna, kusząca. Wprost cię prowokowała, ale czegoś ci w niej brakowało. Może twojej cholernie seksownej Julki? Nie miała tej zadziorności, która była dla ciebie niebywale pociągająca, wyzywająca i urocza na swój sposób zarazem. Pośród strumieniu migających kolorowych świateł widziałeś ciemne oczy, w których nie dało się nie dostrzec pragnienia ciebie. Cud, że dziewczyna, która dotrzymywała ci towarzystwa w tańcu nie była Koreanką, które niezbyt ci przypadły do gustu, ale mimo to nie korzystałeś z okazji w stu procentach. Bas obijający się od ścian lokalu wyciszał twoje myśli i sprawiał, że ani ci się marzyło wracać do mieszkania. Potrzebowałeś się wyszumieć. Przymknąłeś powieki i z zawadiackim uśmiechem wetknąłeś dłoń pod materiał sukienki dziewczyny, obrysowując kontur jej koronkowej bielizny. Słyszałeś jak wciągnęła powietrze i zamrugała lekko zaskoczona, po czym przymknęła powieki i westchnęła cicho.

-Chodźmy stąd.- szepnęła ci do ucha przy pomocy płynnego angielskiego.

- A gdzie chcesz mnie zabrać maleńka?- sapnąłeś, zaczesując włosy do tyłu.

Nie odpowiedziała. Wbiła zęby w dolny płat wargi i znowu uśmiechnęła się figlarnie, splatając wasze dłonie i ciągnąc cię w tylko sobie znanym kierunku. Uniosłeś lekko zdziwiony brwi jej śmiałymi poczynaniami i podziwiałeś jej długie nogi, które wydłużały wysokie, czarne szpilki, których stukot zagłuszony był przez klubowe, rytmiczne kawałki. Przekroczyłeś wraz z nią próg łazienki i zaśmiałeś się, kiedy popchnęła cię na pobliską ścianę i sprawnie rozpięła twoją koszulę. Pokręciłeś głową, przekazując jej tym, że tak się bawić nie będziecie i chwyciłeś ją sprawnie za uda, układając na blacie. Przykucnąłeś i spojrzałeś na nią z pod dołu, aby po chwili językiem tworzyć mokry ślad na jej udach, zmierzając do jej najczulszego miejsca. Wplotła palce w twoje włosy i cicho pomrukiwała, oczekując dalszych wydarzeń. Poderwałeś się do pozycji stojącej i przełknąłeś głośno ślinę, mówiąc :

-Nie mogę.

Nie oczekiwałeś jej reakcji. Wyszedłeś z łazienki, trzaskając drzwiami i będąc złym na samego siebie. Po drodze zgarnąłeś z szatni kurtkę i opuściłeś klub. Szybkim krokiem przemierzałeś okolice i prychnąłeś pod nosem, drwiąc z samego siebie. Przez chwilę myślałeś, że jesteś starym Michałem. Facetem, który owijał kobiety wokół palca i wiedział czego chciał. Łaknął tylko przyjemności i nie zważał na to co będzie później. Teraz nie potrafiłeś wdać się w przygodny seks, chodź twój związek zakończył się kilka dobrych tygodni temu.

-Jesteś żałosny, Filip.- uśmiechnąłeś się kpiąco, kopiąc w pobliski kamień.

"Są osoby, o których nigdy nie zapomnisz

Możesz jedynie mieć nadzieję, że któregoś dnia

pamiętanie ich, nie będzie boleć tak bardzo"