THE ONLY EXCEPTION

CHAPTER 24

"Wow ang ganda ng condo mo. Mas malinis pa sa condo ko." He chuckled and put the foods on the living room.

"Sweetie, let's have a dinner date." He announced. I smiled and nodded. Hinubad ko ang sapatos ko at naglagay naman siya ng foam sa sahig, habang nasa harap namin ang table at big screen.

"What do you want to watch?" Naghahanap ito ng movie sa netflix at ako naman ay inaayos ang pagkain namin.

"Ikaw, what do you want to watch?" He always asked what I want. Ako na lang palagi, his spoiling me. Ayos lang naman ako sa kung ano ang gusto niya.

May pag-aalinlagan itong tumingin sakin, pumunta siya sa akin at yumuko para bigyan ako ng magaan na halik.

"I want to watch Loin King." He said cutely, I laughed and kissed his cheek.

"Okay," I gently said. He looked like a kid na pinayagang maglaro ng nanay sa labas.

He played the movie and sit beside me. Nakasandal kami sa sofa, nilagay niya sa sofa ang kamay nito kaya mukhang naka-akbay siya sakin. I lean on his chest and hugged the fried chicken and nuggets. My kumot din kami.

Naka-tatlong movie kami bago ako nakatulog sa dibdib nito. Naramdaman kong may bumuhat sakin at nilagay ako sa malambot na kama, I felt a soft kissed on my forehead and lips.

"Sweet dream, my sweet Yucci."

Weeks passed and ganon ang routine namin ni Loki, sometimes he visited me on my condo, sometimes I visited his. Loki and I never do the adults stuff, we know are limitation. At ayoko ko pa non. And he understands, masaya ako dahil hindi naman ni Loki ino-open ang ganong topic. We never cross our limitations, that made me love him more.

Every saturday and sunday we always see each other and dates, dahil don na lang ang free time niya. He's graduating na kasi.

[Hello, Yucci. Kasama mo ba si Esang?] Tumawag si Sania sakin, habang paounta ako sa classroom.

"Hindi, bakit hindi ba sila magkasama ni Ace?"

[Marcus reported that Ace left the country.] Napahinto ako sa sinabi niya.

"Oh, How about Tanya."

[Damn I forgot. Be right back.]

I'm sure Tanya know where Esang is. Tumawag ulit Sania pero mukhang galit ito.

[Nasa hotel siya kasama ang mga tauhan ni Trisha. Susunduin kita ngayon, hintayin mo ako sa labas.]

Walang pagdadalawang isip akong lumabas sa campus, ilang minuto ay dumating si Sania, agad akong pumasok at pinaharurut nito ang sasakyan.

I tied my hair and took my knives inside my bag. Sania handed me a gun at agad ko itong kinuha. Nakarating kami sa hotel at nakita ko ang nga taohan ni Tanya. I know somewhere ay nandito lang siya.

Pumasok kami ni Sania sa puting van at agad na nakita si Angela na busy sa harap ng mga screen.

"Limang tao sa baba at apat naman sa pinto ng kwarto may tatlo sa loob." She informed kahit hindi pa kami nagsalita ay kilala agad kami. We nodded and made a plan.

We pretended that we are checking in. We bought two rooms. At sumakay sa elevator.

[The cctv's will die in 3...2...1...]

Pagbukas ng elevator agad kong kinuha ang baril at tinutukan ang mga nasa pinto kong saan ang kwartong nandun si Esang. My gun had silencer kaya hindi maririnig ng mga tao.

Tumakbo si Sania at sinipa ang pinto. Sumunod pala si Angela samin. Pumasok din ito at agad na niyakap si Esang na hubad, tanging kumot lang ang takip sa katawan.

"Eyes down." Sita ko sa mga tauhan ni Tanya. Agad naman silang lumayo ng tingin, sinapak ni Sania ang dalawang tao sa loob, Kio tried to stop him pero ayaw talaga magpatinag, kaya pumasok na ako.

"That's enough." I coldly said. Napatingin si Esang sakin, pero hindi ko ito tinignan. Sania was so angry kaya wala na kaming magawa ng patayin nito ang dalawang lalaki.

Pina-hospital si Esang kasama si Angela at kami naman ni Sania ay nasa basment kong saan pinapatay ang mga kalaban.

"Where is the pictures." I looked at her blankly. Nakagapos ang babaeng kumuha ng lirato kay Esang kanina. She shaked her head while looking down.

Hinawakan ni Sania ang buhok niya at marahas na pina-angat ang ulo.

"I wasted my time. Where did you send the pictures." Sania put her gun to the girl mouth. That girl cry in fear.

Nagsalita ito kaya kinuha ni Sania ang baril sa bunganga niya. "Kay Madam T-trisha, pagkatapos kong e-send agad ko iyong binura p-please ayoko pang mamata--" Bago pa niya matapos ang sasabihin ay binaril ko na siya sa ulo. Napamura pa si Sania dahil tumalsik ang dugo papunta sa mukha niya.

"Mabaho talaga 'yang si Trisha." Inis na saad ni Sania sabay pasok sa kotse. Wala akong dala kaya sa kanya na lang ako sumakay.

"Go straight to the hospital." I saw her nodded, kaya sumandal na lang ako at pumikit, gabi na. Kamusta na kaya si Loki, hindi ko siya nagtext na may lakad ako.

Ginising ako ni Sania dahil nasa tapat na kami ng hospital.

"Nurse. Esabella Yealla?" Sania asked.

The nurse looked at us and smile. "Thrid floor. Room 139." We nodded at sumakay sa elevator.

Agad naming hinanap ang room nila at pumasok, nakita naming kumakain si Angela ng apple. She looked at us and rolled her eyes. Attitude.

Ilang araw bago nagising si Esang, hindipa siya na discharged dahil hindi pa ito naka recover, palagi itong nagtatanong kong saan si Kairus. Pero ni isa sa amin ay walang sumagot. Hindi ko rin alam, kong saan na si Kairus, I'm sure alam niya na nasa hospital si Esang diba?

Pumasok kami sa umaga at nagbabantay sa gabi, nakakapagod pero ayos lang. Naging busy na rin si Loki dahil malapit na ang exam nila, but we never lost communication for each other. Minsan diretso ito sa condo ko at dun na matutulog, maaga itong pumapasok kaya hindi kami magkasabay, pero umiiwan naman ito ng breakfast at sulat.

One time we saw Kairus at school hindi na napigilan ni Sania ang sarili at sapakin ito. Hindi ko alam ang nangyayari, halata sa mukha ni Kairus ang pagod. What happened to him. Agad kong inawat si Sania, I heard Kairus chuckle sarcastically and left.

"Wag lang talaga siya magpapakita kahit buhok pa niya o kuko. Ako ang papatay sa kanya." I sighed and give her water, tinanggap naman niya at ininom.

"Can't you see." Nakunot noo itong tumingin sakin bago umupo sa bench.

"Ano?!" Inis nitong tanong.

"Kairus has a problem too. Baka may problema sila sa italy kaya ganyan siya. He looked tired." Hindi ko kinakampihan si Kairus pero mukhang madami itong problema.

"Ano kinakampihan mo siya!" Hindi ito nagtatanong, nagaakusa ito. I sighed and shook my head.

Mag sasalita pa sana ako ng nag bell na kaya, kanya-kanya kaming dalawang lumihis ng direksyon. Nagsisimula na siya, hindi na ako tinawagan ni ina pagkatapos ng pagbabanta niya sakin noon, ilang buwan narin ang nakalipas, hindi ko na nakakausap ang kambal at si papa. Kamusta na kaya sila, ayos lang ba ang lagay nila 'don?

I sighed at inayos ang buhok ko.

"Sweetie." Napatigil ako sa pamilyar na boses, kilala ko na kong sino dahil sa tinawag nito. I need him, his the only one who can calm. Only Loki.