THE ONLY EXCEPTION

CHAPTER 28

Bumisita ako kay Esabella hindi ko pa ito sinabi sa kanya dahil hindi pa ito magaling, days turn to a week. Nasa hospital parin ito dahil hindi pa magaling ang sugat niya.

Kami dalawang lang ang nasa loob dahil umalis ang iba at busy din. Kumakain ito ng mangga may patis ito at kalamay. Ang weird niya. Sarap na sarap pa siya eh.

"Esang buntis kaba?" Nabilaukan ito kaya dali-dali ko siyang binigyan ng tubig.

"Yucci!" Napakamot ako sa batok ko.

"Parang isang taon ka kasing hindi kumain eh." Napanguso ito ay sinalampak ulit ang mangga sa bunganga.

"Esang..." Mahina kong sabi.

"Hmm?" Hindi man lang ako tinignan ng loka. Feeling ko buntis talaga 'to.

Hala ito na. Ano ang sasabihin ko? "Esang papatayin sana kita kaso marupok si Dora dahil sinuyo siya ni Swiper."? Ganun? Oh hindi... hindi. Erase, erase "Esabella I was about to kill you but my senses came back so I back off." Ang sosyal naman wag 'yan. "Esabella isa akong taksil na kaibigan patawad." ah hindi tatanungin non kung bakit ako nagso-sorry. Hay nako...

"Yucci!" Parang bumalik ang utak ko na sumakay sa paper plane dahil sa sigaw ni Esabella.

"Ano ang sasabihin mo na hangag kana d'yan." Aba ang sakit niya mag salita sarap isako.

"Esang I made a huge mistake." I said full of regrets.

She looked at full of confused. I clear my throat and licked my lips. Huminga ako ng malalim at hinarap siya.

"Ako ang inatasan ng aking ina na pumunta dito para sayo... hindi dahil protektahan ka kundi p-patayin ka, that was my plan but... but we became friends... I'm sorry. I almost killed you, sorry. I'm so sorry." Napayuko ako at pinaglaruan ang mga daliri ko. Hindi ko kayang tignan ito nang hindi umiiyak. Ngayon lang ako naging mahina sa harap ng ibang tao.

"Yucci... " Her soft voice make me wanna kill myself. Damn. I stilled when she tapped my shoulder.

"Yucci, patay ba ako?" Napatingala ako dahil sa tanga nitong tanong. Gusto ko itong batukan pero seryoso tayo dito.

"Hindi." I said as-the-matter-of-fact.

"You made a good decision. Hindi naman ako galit sayo, proud ako sayo dahil ginawa mo ang sa tingin mo ang tama, hindi natin masasabing 'wala kang choice.' there's always a choice you just have to open your eyes. Hindi kasi tayo makakapag-isip ng maayos pagkino-kontrol tayo o natatakot. So we thought that there's no other choice but to follow. Yucci, hindi ako galit sayo, bakit? Dahil, kaibigan kita." She smiled to me genuinely. I cried harder and shook my head.

"Why are you so kind? I almost killed you." She chuckled softly and held my hands.

"Yucci... Listen to me. If you think killing me can solve your problem, kill me now. Besides, there's no one else left to me." My eyes widen. And shook my head nonstopped. I cried harder and can't stopped myself hugging her.

"No. No." She sobbed and hugged me back. The room fillef with are sobbed. The ambiance was so sad and painful.

"Everyone has a choice but not all can do the right thing. So be strong."

***

Naging maayos ulit kami, medyo nagtampo pa si Sania sakin pero hindi naman ako nito matiis kaya nagkabati na kami, ilang araw bago nadischarged si Esabella sa hospital ay umuwi ito sa bahay nila para magempake dahil bukas ay babalik kami sa Europe. Nandito kami ngayon sa loob ng kwarto ni Esabella mamaya na ako uuwi, para mag empake, 6pm pa lang naman.