THE ONLY EXCEPTION

CHAPTER 19

Habang naglalakad papasok sa campus ay napatigil ako ng nakita si Sania sa tapat ng puting van. Ano ang ginagawa niya diyan? Nagsasalamin sa bintana? Lumapit ako at nakitang lumabas si Angela sa loob ng van.

"You scared the shit of us." Narinig kong sabi ni Angela kay Sania. Nagbangayan na naman sila.

"Boo!" Sigaw ko kaya napatalon sila.

"Isa kapa eh." Inambahan ako ng suntok ni Sania kaya nagtago ako sa likod ni Angela. Nakita kong may mga tao sa loob ng van, nakanganga sila.

"Hello." Bati ko. Nataranta sila pero bumati naman sakin.

"Mc ka parin ba? Nakakasawa na kaya ang mukha mo." Reklamo ni Sania kay Angela.

"Basher."

"Huy!" Napatalon kami sa taong tumawag. Yumakap ako sa braso ni Angela at ganon din si Sania.

"Tanya!" Sigaw namin sabay.

"Walang kasama si Esabella sa loob paano kong atakihin siya ng mga hyena ha!" Hala oo nga!

"Nandun si Wane kong wala nandun naman si Marcus eh." Rason si Sania.

"Sino naman si Marcus?" Tanong ko.

"My butler." Wow yayamamin.

"Sino sila?" Tanong ni Tanya habang tinuturo ang mga tao sa van.

"Elder sent them." Seryosong sagot ni Angela. Akala ko si Claire, wala naman si Claire dito.

Claire is Elder right hand, sidekick, etc... She works from the elder only. Claire is very loyal to the Ceae Organization. One of the heiress' childhood friends. Tanya was Esang's childhood friend too.

Minsan may naririnig akong mga nagchi-chimiss na naki-belong lang si Tanya samin, I want to slap them and told them they're wrong. Dahil bata palang sila Esang ay magkaibigan na talaga sila, nakalimutan lang ni Esang ulilyanin kasi ampota. Charot. Kami lang 'yon sumulpot.

Ilang oras nagusap pa kamo ng mga tao sa loob ng van at napag desisyonan ko nang pumasok nagpaiwan pa sila iwan ko kong ano ang trip nila.

Ngayon lang ako nakagala mag-isa kaya nilubos ko na lang ang bumili sa mga booths ng ibang paaralan. Gusto ko makalimutan ang problema ko pakiramdam ko kasi sinasakal na ako eh.

Ang mahal ng mga benta nila kaya umalis na lang para hanapin si Esang. Asan kaya ang bruhang 'yon. Hay nako sumasakit na ang paa ko dahil sa kakalakad, san nakasi nahpupunta ang babaeng 'yon.

"Hey," Napahinto ako dahil sa tawag ng isang pamilyar na boses. Walang oras akong napalunok, shit ang hot talaga ang chungo na 'to.

Binaling ko ito at nakitang papunta siya sa direksyon ko. Naka-maroon itong shirt, black pants at itim na sapatos, digital watch at chain neck, itim na bag. Hay nako pinagpala ng Diyos.

Ang bicep nito na mukhang matigas siguro may abs siya, ehmeged pa haplos naman po.

Bumuntong hininga ako at bumalik na naman ang sinabi ng mama niya at ina ko.

Blanko ko itong tinignan na nagpakunot ng noo niya. Nakarating ito sa harap ko.

"Are we okay?" Malumanay nitong tanong na ikinabigla ko. We? Oo ayos lang tayo Loki, pero sila hindi.

"You should stay away from me." Matigas kong sabi. Humakbang ito na ikina-atras ko.

"What is wrong?" Hahawakan sana ako nito pero lumayo na ako. I have to do these for him. For the twins and for myself.

"Wag kana lumapit sakin Loki. Wag kana mag pakita. Lumayo ka o ako ang lalayo." Malamig kong wika.

What are you talking about, s
Sweetie? Don't be like that, baby let's talk." May panunuyo niyang sabi. Why are you like this Loki? You are confusing me. You're not saying anything but your actions confuse me.

"Let's not fool ourselves here. You have fiancée and the last thing I do is to be your mistress. Let's say we make out and that's all, nothing more nothing less. Let's forget we know each other 'kay? And be happy to your soon-to-be-wife." Ever word felt like a needle stabbing to my chest. How can you forget the man who made you felt free Yucci? Stupid.

I saw a glint of emotion on his face but immediately fade. His jawline clenched.

"No. You misunderstood it--" Hindi na niya natapos ang sasabihin ng may sumingit sa usapan.

"Honey." Iba na naman ito. She's beautiful. Nanlumo agad ako, I feel insecure, she's so sexy and beautiful.

I looked away. "Your mom is looking for you." Turo niya sa babaeng nakatayo sa malayo na nakatingin samin. Kumabog ang puso ko nangnahagip kong sino ang nasalikod ng ina ni Loki.

"No." I whispered. Damn it. I looked at Loki telling him to go. Halatang ayaw ako nito iwan pero hinila siya nang babae at tunawag din ito ng ina.

My mother's right are here. Damn it. Kahit na hihirapan akong huminga ay nagawa ko parin umalis at pumunta sa likod ng building. Ayokong umiyak pero pakiramdam ko hindi ako makahinga, pakiramdam ko kay sumasakal sakin, I don't want to admit it but my tired and scared.

I didn't notice that my tears already fall. I held my chest. Mother do you want me to beg so you can see my worth?

The guilt is eating me inside. Everytime I see her, it made me feel like I betrayed her. Napaupo ako habang sapu ang dibdib.

I looked up and saw worried on her gorgeous face. "I'm scared, Esang. So tired." This is the first time I cried in front of them. This is the first time I let them saw how valurable I am.

She hugged me that made me more guiltier. Why do I have to kill such wonderful friend. I don't know what to do.

"Hush. Nandito lang ako. Hindi kita pababayaan." Naiyak ako lalo sa sinabi nito. I'm so sorry. I'm sorry.

I heard noises and I know who is it. Unexpected friendship is the best.

"Andito lang kami, Yucci." Her soft voice makes me sleepy.

Maybe I should do what's my mother told me and live far from here. For the twins. Kahit kainin pa ako ng konsensya, basta mabigya ko ng normal na buhay ang mga kapatid ko. But can I kill my friend? Alam ko na kung gagawin ko 'yon ay hindi lang ako masisira pati ang samahan naming lima.