THE ONLY EXCEPTION

CHAPTER 37

They said expect unexpected, I never thought that life is so playful so many up and down. But blessing always awaits.

"Ah!!!!"

"Tangina nak kaya mo iyan! Papatayin ko talaga ang lalaki yon." Gusto kong sapakin si papa dahil sa sakit at pagod at sa mga pinagsasabi nito sabi ko wag na siya sumama sakin baka manerbyos ito. Pero hito siya. Nakakapit sa kamay ko habang nilalabas ko ang anak ko.

I pushed hard and finally I heard my baby crying pero parang hindi dun natatapos ang sakin.

"Another one." Anunsyon ng doctor. Gusto ko magreak pero isang hiyaw ang ginawa ko.

"A-another O-one. Hayop sharp shooter." Lutang na sabi ni papa.

"Papa umalis ka dito!!!" Sigaw ko. Hindi naman maiintindihan ng doctor iyon.

After so many pushed I heard my baby cry's. It's a twin. Naiiyak ako sa pagod at saya.

"Galing mo nak. Hindi mo alam na kambal ang anak mo." Nagising ako ay nasa hospital bed na ako. Karga-karga ang dalawang anghel ko.

"Mymy what are their name?" Sakto naman na dumating ang nurse para tanongin ang pangalan bg dalawa anghel ko.

I smiled. " Zechariah and Zephyr Frenandez."

After we consult to the o.b ay nalaman kung 6 weeks akong buntis. Nag-usap kami ng masinsinan ni papa at mama. Una nagalit pa si papa dahil hindi ko kilala ang ama ng magiging anak ko.

He haven't talk to me almost one month, nagalit din nung una si mama pero wala na kami magagawa nandito na eh.

Hindi ako tumigil sa pagta-trabaho pero ng lumaki na ang tyan ko dun na ako nagleave. I have money yes but my tatlong anak na ako kaya kailangan ko parin mag trabaho para samin. Gusto ko rin bumili ng bahay dito sa japan pero hindi pumayag si papa at mama.

***

3 years later

We stayed on my parents house. Mahirap mag-alaga ng kambal pero lahat ng pagod ko agad nawawala pag marinig ko lang ang tawa nila.

My prince once asked me kung bakit wala akong may natitipuhan sa mga nanliligaw sakin. Simple because no one can replace him at gusto ko rin naibigay lahat ng oras ko mga anak ko, okay na ako pag sila lang. I'm contented.

At isa pa I'm still 28 there's nothing wrong enjoy my life first with my children right? my baby Eros is eight years old now and my twins in 3 years old. I don't want them to grow up yet.

"Mymy!"

"Momiii!"

Sabay sigaw ng mga anak ko ng nakarating ako sa bahay. Galing ako sa trabaho at bumili narin ng mga gamit ng kambal at para kay Eros. Hindi naman nawala ang pag-aalaga ko kay Eros, he sometimes help me kaya thankful at masaya akong dumating siya sa buhay mo.

The twins can walk and talk a little medyo bulol lang sila sa tagalog but papa's teaching me, advance niya magisip sabi na nano-nosebleed na daw siya sa kaka-english ng kambal at ni Eros. I just laughed at him.

Eros grow up at london kaya nasanay talaga siya na mag english. He study thru online dahil hindi pa ito marunong ng Japanese. Kaya I'm planing na bumalik kami sa london, may bahay naman ako dun at mag hahanap na lang ako ng trabaho.

But Sania told me that I have a law firms on the Philippines may bahay din kami dun at alam naman ni Eros mag tagalog, my twins can learn so I talk my parents about it. Naisip ko rin na baka magtagpo ang landas namin pero may pamilya na 'yon sigurado it's been 8 years. But still parang kahapon lang. Hindi ko rin alam kung bakit siya parin hindi ako tanga kung bakit wala akong may gusto sa mga nanliligaw sakin. Siguro dahil tanggap niya ang trabaho ko, kilala niya ako at siya lang ang lalaking nagparamdam sakin na kaya ko maging malaya. Silly. Alam ko na nandito parin siya pero ayokong masira ang pamilya niya kaya nagpakalayo-layo ako.