THE ONLY EXCEPTION

CHAPTER 4

Days turn to weeks, weeks turns to months. Palagi na kaming magkakasamang apat. Tanya never lost contact to us kahit busy siya underground dahil siya ang namumuno doon. Hindi ko namalayan na napapalapit na ang loob ko sa mga kasama ko at sa target ko.

Early in the morning nag jogging ako dahil saturday naman at walang klase. Malapit kasi ang park dito. May gym naman pero mas gusto ko malawak dahil nasanay na ako.

I wear black sports bra,black shorts, at itim na sapatos. I ponytail my hair para hindi sagabal.

Umupo ako sa bench dahil sa pagod at uminom ng tubig sa tumbler ko. Napatigil ako ng may brown na aso na tumahol sakin. Puppy pa ito. Umupo ako pero hindi nakaabot sa lupa. Ginulo ko ang buhok nito dahil ang cute-cute niya.

"Akin ka na lang." Wala sa sarili kong sabi. But no I can't the last time I've got a puppy I killed it with my own hand. Damn.

"No you can't." Napatayo ako sa malamig na boses galing sa likuran ko. Nabato ako sa nakita.

After six or seven months nagpakita siya. Tsk.

"Why, is it yours?" I asked. Hindi ito nagsalita and tapped his thigh two times.

"Baby, come here."

I got shock on her gently voice shit. Now my mind wants to be a dog. Not me but my mind. Whatever.

"You like dogs?" He nodded and bent to play with his dog. He looks damn attractive.

Kailan ba ako titigil sa pag puri sa lalaki na'to.

"No." He replied.

"Then give her or him to me."

"No."

"Why not? You hate dogs."

"No."

Now I can see myself in him. I feel irritated.

Mukhang napansin siya na naiirita na ako kaya binuhat nito ang aso niya at tumayo.

"Look. I didn't say I hate dogs and I don't like dogs. I love them."

"Why?" He shrugged and sit down in the bench. He looked at him sabay tikhim at umiwas ng tingin. What's wrong with him? Mabaho ba ako?

"College kana ba?" I asked. Bakit ba ako interesado sa kanya.

"Saan ka nag-aaral?"

"H.M.A." Bored niyang sagot.

"Anong kurso mo?" Tanong ko kahit hindi ko alam ang ibig sabihin ng H.M.A hindi ko talaga alam ang sarili ko pag kausap o katabi ko siya. Para akong malaya. Hay sana.

"MBA." Puro shortcut ang mga sagot niya halatang ayaw akong kasama eh.

Tumikhim ako at umiwas ng tingin. Tumabi ako sa kanya at umatras ito na parang isa akong sakit na nakakahawa.

I sighed heavily and stood up.

"Um... una na ako." Mariin niya akong tinignan kaya umiwas ako ng tingin. Umalis na ako dahil nahihiya ako sa sarili ko. Halata naman ayaw niya sakin.

Bago pa ako makalayo ay may kamay na humawak ng siko ko at hilahin ako.

I was shocked to see who pulled me.

"Breakfast?" Nagaalagan niyang tanong. I pouted and nodded.

"But my--" Hindi ko pa natapos ang sasabihin ng hubarin niya ang jacket at binigay sakin.

"Just close it." His jaw clenched when I saw him looking at my chest.

Sinuot ko ang jacket nito at ang laki. Hanggang hita ko, hindi na makikita ang short ko. Mukha akong hanger nito.