THE ONLY EXCEPTION

CHATPER 26

Napa-upo agad ako at kinuha ang baril ko agad na tinutok sa kawalan. My chest hurt and heavy.

"Don't." I warned.

I have to do this, for the twins. Damn. The word he just said. Hit me so hard.

"There's another way... Sweetie." Agad na nawala ang lakas ko at nabitawan ang baril, bumaba ang kamay ko hindi ko alam pero naiiyak ako. His gentle voice, made me weak.

"I-I don't have any other choice." I cover my face with my two hand and cry. Naramdaman ko itong lumabas sa pimagtataguan niya at lumapit sakin.

I felt his warm embrace, he storked my hair and kissed my temple.

"I'm here. Always." Napahagulgul ako lalo sa sinabi nito, sumiksik ako sa dibdib nito at umiyak ng umiyak.

"Finish the rescue." Huminga ako ng malalim at tumingala, he looked down and kissed my lips.

"Umuwi agad tayo, balik ka agad sakin." My eyes watered. I smiled and nodded. He wiped my tears away and kissed my forehead.

"Wag mo akong iwan."

I just realized how foolish I am, hindi ako nagisip I'm so selfish, hindi ko nalang naisip ang mararamdaman ng iba- ni Loki, huminga ako ng malalim at suminghot. He chuckled and pinched my nose.

"Go." Kinuha ko ang baril ko at tumayo, ganun din siya. Hindi ko alam kong pang ilang buntong hiniga ko na ito, I closed my eyes and sighed. Humarap ako kay Loki at niyakap ito. Kahit maraming tanong ang isip ko ay uunahin ko muna ang importante.

Sa kanya parin ako uuwi. Palagi.

He sighed and pushed my lightly."Come back to me, okay?"

Tumango ako at tumabok pababa ng lugar kong saan ako kanina, binalik ko ang earpiece at tinap ng dalawang beses.

Tumakbo ako papunta sa cliff, alam kong nandun na si Sania at Tanya, hingal at pawisan nakita ko si Esabella na sa dulo ng talon. I saw Sania behind the tree hawak ang tagiliran nito, si Tanya naman ay tinatali ang sugat niya.

I hold the earpiece while running. "Jump." I said.

Kita kong nagulat si Sania sa sinabi ko at si Tanya na napatayo, walang pagaalinlagan na tumalon si Esabella. I almost cried because she trust me so much and yet here am I almost killed her.

Nakita ako ni Sania at agad akong binigyan ng masamang tingin, nakarating ako at binaril agad ang dalawang lalaki ganon din ang ginawa ng dalawa. We killed the men at tinutukan si Cara ng baril, gulat itong tumingin samin at galit na galit.

"Kaya ko kayong gawing mayaman at makapangyarihan, bakit pa ninyo sinisiksik ang sarili sa isang walang kwentang babaeng 'yon!" She desperately exclaimed.

"Ang walang kwentang babaeng 'yon ay kaya kang ipapaptay at walang kwenta naman pala eh! bakit desperada kang makuha ang pagmamay-ari niya? Ikaw ang walang kwenta dito!" Saad ni Sania. Nakita kong nagalit lalo ang matanda kukunin sana nito ang baril ng patay na tauhan niya pero bago pa niya makuha iyon ay binaril ko ulit ang patay na katawan, napa-atras ito at napalunok.

[Belladonna wants the old woman alive.]

Kahit gusto ko siyang patayin para hindi niya ako mabuko ay wala kaming magagawa dahil utos 'yon ni Esabella. May narinig akong buntong hiniga. May kinuha si Tanya sa bulsa niya at gamot na panpatulog iyon.

"What! No! No! Just kill me instead! Kill me!" Desperadang sigaw niya, I heard Sania tsked. Tinutok ko ang baril sa kanya tumahimik ito. Kahit tumalon pa siya at makukuha parin siya dahil may naghihintay samin sa baba.

Pumunta si Tanya sa kanya, hinila siya ni Tanya pero pumiglas pa ito kaya binaril ko siya sa balikat. Napahiyaw ito, pinulupot ni Tanya ang braso sa leeg ni Cara at pinaamoy ang pantulog. Agad itong natumba at tulog.

"Gaano katagal siyang tulog?" Tanong ko. Narinig kong humingi ng tulong si Sania sa mga lalaking kasama namin para buhatin ang matanda.

"5 hours." Tumango ako at binaba ang baril nakatingin kay cara na blanko. Tatalikod na sana ako ng hilahin ako ni Sania at kwelyuhan.

"Aconitum." I heard Tanya serious voice. Kita ko ang galit sa mukha ni Sania pero binigyan ko lang ito ng blankong tingin.

"Saan ka nangaling?" Galit nitong sabi at hinigpitan ang pagkakahawak sakin.

"Alam mo bang kanina pa kita hinahanap, paano kong nabaril kana pala! Hindi kaba nag-iisip Yucci, nag-aalala ako sayo kanina pa. Nawala ka ng parang bula! Nakita kitang pumasok sa gubat akala ko ba sinundan mo si Esang tapos sabi ko ikaw na kasi nasa loob ka naman diba?! San ka pumunta!" Sigaw nito. Huminga ako ng malalim, gusto kong sabihin ang totoo pero natatakot ako, naduduwag ako.

"Ano magsalita ka!" Niyugyug niya ako, napatungo ako at hindi kumibo.

"Tama na, Sania." Hinawakan ni Tanya ang braso ni Sania at tinangkang kalasin ito. Marahas akong binitawan ni Sania kaya napa-atras ako.

"Ang duwag mo, Yucci. Akala ko sasabihin mo na samin, bakit ka natatakot, napaka makasarili mo! Magkaibigan tayo hindi ka man lang humingi ng tulong samin. Ano bang akala mo samin ha! Mga walang kwenta, matagal na akong naghihintay na humingi ka ng tulong pero hindi 'yon dumating. Bakit kaba natatakot. Tutulongan na naman namin sa demonyo mong nanay!" Nagulat ako sa rebelasyon na sinabi ni Sania. What... huminga ako ng malalim at umiling ng mapulit-ulit. Sinampal ako ni Sania kaya napatabingi ako.

"Sania ano ba!" Hinawakan ni Tanya si Sania at pinalayo sakin.

"I'm s-scared..." Napayuko ako at unti-unting lumabas ang mga luha ko. Napaluhod ako at nabitawan ang baril ko.

"Y-Yucci." Tanya voice cracked. She pity me, I don't want anyone to pity me. Hindi nagsalita si Sania.

"I-I want my siblings to be free. Away from the world we had, no killing. I did everything she order. F-for the twins. She never treated us like a family... only papa. I got s-scared when she told me that she'll train the twins too, so I agree to her p-plan. Hindi ko nagawang humingi ng tulong dahil natatakot ako, baka kong anong gawin niya sa mga kapatid ko. Ang b-bata pa nila... I only wanted them to have a normal life that I never had and never will." I told them. Dumaan ang katahimikan, I sobbed and still looking down. I felt a warm embrace that make me wanna cry again.

"Tutulongan ka namin. Wag kana umiyak." Sania said with a gently voice. She hugged me tightly, naramdamn kong yumakap din si Tanya samin.

Alam kong haharapin ko si Ina, pagkatapos nito. At hindi ko alam ang sasabihin, I don't know what's will happen to me next, bast gusto kong ligtas ang kambal. I hope papa taking care of them, alam kong makakarating ito kay Ina. Hindi ito matutuwa.

Ilang minuto bago sila kumalas at sabay kaming tumayo, Sania dried my tears and about to tap my head pero wanaslik ko na ang kamay niya. No touching hair policy.

"Hanep, ayaw parin magpahawak ng buhok." Hindi maka-paniwalang sabi ni Sania. Tanya laughed and I rolled my eyes.

[Uhm... hello kanina pa kayo nag d-drama d'yan what if tumalon na kayo para leave na us.] Napatigil sa sinabi ni Angela. I saw Sania rolled her eyes at tumakbo sabay talon. Tanya was about to jump but stop ajd looked at me.

"Yucci. Let's go." I shook my head that made her frowned.

"Naghihintay siya sakin." Magkasakubong parin ang kilay nito, pero unti-unti din naman naputol mukha may gets nito.

She smiled at me teasingly and press the earpiece. "Dalaga na ang baby natin. May sundo pa siya naks naman." We heard a groaned I know it's Angela nag 'Ayiieee' pa si Sania kaya sinighalan ito ni Angela.

"Sige kita na lang tayo sa hospital." Tumango ako kaya ngumiti ito at tumalon. Huminga ako ng malalim at tumalikod.

"Sweetie..." Napatingin ako sa nagsalita. It's Loki leaning on the tree. He spread his arms telling me to hugged him. I smiled and run towards him at agad siyang niyakap.

"Finally, I'm home. " He whispered softly.