THE ONLY EXCEPTION

CHAPTER 21

Hindi naman klaro sakin ang relasyon namin ni Loki, but he's claiming me that I'm his girlfriend. Hindi naman ako nagreklamo dahil, inaamin ko na mahal ko ang lalaking iyon. I'm not naive, and dumb to not know what am I feeling this weird stuff every time he said something sweet.

Loki's quiet man but sweet, touchy, and damn possessive.

"Who's that motherfucker, Yucci?!" Pakiramdam ko hindi siya nagtatanong eh. Napanguso ako at umupo sa sofa. Kakarating ko lang sa condo ko at siya ang bunggad, paano siya nakapasok dito? ay oo nga pala alam niyang ang passcode ko. Tsk. Sinilip niya kahapon.

"Castor." Sagot ko. He glared at me like a predator ready to kill his prey.

"Who the fuck is that motherfucker and why the hell are you laughing." Napangiwi naman ako sa hindi nawala ang mga mura niya sa mga sinabi nito.

"Castor is my blockmate. He-- uhm secret lang daw sabi niya," Napakamot ako sa gilid ng ilong ko.Sabi ni castor hindi ko dapat sabihin kahit kanina ito.

Umalis ito sa pagkakasandal sa pader malapit sa tv, at pumunta sa harap ko.

"He what?" He asked. Or is he asking? Umiling ako dahil bawal nga sabihin, sabi niya ibibigay niya ako square na captian na may kulay yellow ang balat at may mga butas-butas na nakatira sa ilalim ng dagat. Gagawin niya daw akong burger. Nakakatakot!

Bumuntong hininga ito at lumuhod pero ang isang tuhod lang. He cupped my cheek and pressed it kaya para pato na ako.

"Tell me before that boy before he left in this world." Seryosong sabi nito. Napakunot noo naman ako.

"Bahket shan bahsha puhpuhntha sha koror green na shumashayaw?" Tanong ko. He bit his lower lips and looked down, his shoulder are shaking nasa pisnge ko parin ang kamay nito pero hindi na niya diniin pa. Hindi ko alam kong nasapian ba siya o tumatawa o umiiyak o ano pa.

"Damn it, woman." Pinalo ko ito sa braso pero napasinghap lang dahil ang tigas nito.

"Bakit mo'ko minumura!?" Agad nawala ang inis ko ng halikan ako nito sa labi, I immediately closed my eyes, mas lalong lumalim ang halik nito, tinukod niya ang isang kamay sa sofa at ang isa naman ay nasa batok ko.

"I'm still mad." He said. After our kisses.

"Castor is a gay." Amin ko. Sorry Castor hindi ko mapagilan, pogi kasi ng humalik sakin eh.

"I will kiss you everytime your brain got stuck or fly to the next planet again. So your senses will come back." Grabe naman siya sa 'fly to the next planet.' napanguso ako at marahan itong tinulak para tumayo.

"Nagugutom na ako." Tumayo ito kaya parang isinampal sa mukha ko na pandak ako. Edi wow salo ang height siguro tulog si ina ng nagbigay si Lord ng height.

Pumunta ito sa kusina at ako naman ay pumunta sa kwarto para maligo. Ginawang tambayan ni Loki ang condo ko, bumuntong hininga na lang ako at pumasok sa cr.

Sa ngayon wala pa kaming problema tungkol kay Esang. Pagod ako dahil nag celebrate din kami ng birthday ni Esabella. Gurang na 'yon, ano kaya ang feeling na mag-celebrate ng birthday?

We celebrated our birthday before ng hindi pa namatay ang kakambal ko dahil sa trahedyang nangyari samin. Papa celebrated my birthday but I told him to stop, dahil kahit mag celebrate pa kami may kulang parin sakin, of course it's my twin, nawala siya parang pinatay narin ang kalahati sakin. How I wise a happy life--.

"Sweetie, let's eat." I unconsciously smiled. I guess I finally found my happy life. Lumabas ako at pumunta sa kusina.

Nakita ko siyang sinasalin ang ulam sa pinggan, naka apron pa ito na kulay pink at dora ang design. Tumawa ako ng mahina at umupo at nilagay ang siko sa counter.

"Sis, magkano ang manicure?" Pang-aasar ko sa kanya, binigyan niya lang ako ng kasamang tingin at tumalikod ulit.

He's so cute.

"Sis, may pogi akong kilala. Balato ko kayo?" Blanko itong humarap sakin at nilagay ang pinggan na may ulam, kinuha niya rin ang kanin sa rice cooker at siya na naghanda nakaupo lang ako.

"At sino naman ang pogi mong kilala?" Wala sa sariling napakagat labi ako dahil sa pagtatagalog nito.

"Si Luther Kinno sana, kaso wag na lang pala." He walk towards me and sit down beside me. His brow met.

"At bakit?"

"Hindi siya pwede." Naglagay ako ng kanin sa pinggan ko, nakatingin parin ito sakin kaya nilagyan ko na lang ng kanin ang pinggan niya.

"Why not?" Mabilis akong napabaling sa kanya.

"Anong why not ang pinagsasabi mo, Oxford!" Asar kong sabi. Pag katapos akong bihagin ng lalaking 'to lolokohin lang ako! Hindi man lang ako pinanindigan! Chos.

He chuckled and kissed me pero mabilis lang.

"I just wanted to see your reaction." Rason nito. Anong akala niya maniniwala ako sa kanya nang ganon-ganon lang.

"Okay." He wiped the side of my lips and start eating narin.

"Are you free tomorrow?" He asked. I looked up acting like I was thinking akala mo naman puno na ng schedule ang araw mo Yucci.

"Yup!" Saturday naman bukas eh.

"Okay, let's buy groceries." Oo nga pala dalawang linggo na ako hindi nakabili ng mga pagkain ko dito, buti na lang magisa lang ako hindi ako nauubusan. Ngayon lang.

"Ai ai captian!" I salute and eat.

Ilang oras itong tumambay sa condo bago siya umuwi, dahil gabi na. Pumunta ako sa kwarto ko at kinuha ang box sa ilalim ng kama. Umupo ako sa sahig at sinandal ang likod sa kama. Binuksan ko ang box, napalunok ako at napakagat labi.

I took out the frame and caresses her face. " Shasha, I miss you..." I closed my eyes and remember what happened years ago.

We are playing outside our yaya's are inside the house, Nakaupo si Shasha sa sahig habang nakasandal sa gate namin, I was playing with the flowers and barbie. When the white van stop in front of us and took us. All the time my twins is hugging me and whispered dad and mom is on the way.

Hanggang huminto ang van at maharas kaming hinila palabas. My twin was glaring at the man while hugging me. We're just five years old that time. They locked us in the bodega, the dark and smelly place.

Hindi ko alam kong ilang araw na kaming nasaloob, basta na lang kami pinalabas sa bodega. Nakita namin non si ina at papa sa loob lumang building may dala si papa suitcase. They wanted us back for exchange of the suitcase. The mens agree but someone came and everyone was panicking, hindi ko na alam ang nangyari dahil bata pa ako, but I remember the woman pointing the gun to me, but before the bullet met my body my twin catch it.

Since that day mother never looked at me the same way before, she blame me. She train me to be strong, I remember my first assignment, I killed the woman who killed my twin. I was 14. My life is fucked up. My mother blamed me. My schoolmate was avoiding me, I heard every night my parents fought, no one asked me. If I'm okay, no one told me that it wasn't my fault. No one.