Lia's Point of View
Nandito ako sa office ni Director Gab ngayong umaga.
"Good morning, Miss Constancia. I heard what happened last night and I am sorry for that." he sincerely apologize. "That's why I decided to give you a special task." he challenged.
"Special task?" I curiously asked.
Ngumiti siya bago tumayo at lumapit sa isang bag na malapit sa desk niya. Kinuha niya ito at inilagay sa coffee table sa harapan ko. Binuksan niya ang bag at mas nagtaka ako nang makita ang laman nito.
"I am going to let you do an independent news report, Miss Constancia. From now on, you will stay outside the building to get or look for your own matters to report. This is actually the pace 3 for newbies which will only be given to you after you get regular here but I know that I can trust you to share important news as many as you can. I give this camera set to you so that you can go live for the news." he said while smiling. I get his point and I can't help smiling.
Itinuro niya sa akin kung paano i-operate ang bawat piece ng portable camera set. He also teach me how to connect this to the GKN news network so that it can be played on tv.
Sobrang ganda ng idea niya. Hindi ko na kailangang maghintay sa producers o directors para bigyan ako ng task dahil ako na ang gagawa ng sarili kong tasks.
Lumabas ako sa office dala ang bag ng camera set. Kinuha ko ang bag ko at nakangiting lumabas sa GKN building. Napatigil ako sa paglalakad ng makita ang sasakyan ni Trevor sa hindi kalayuan.
Naglakad ako palapit pero hindi pa ako tuluyang nakalapit, bumaba na siya na para bang hinihintay niya ako. Nakakunot ang noo ko habang naglalakad.
"Trevor, bakit ka nandito?" nagtataka kong tanong.
Maaga pa para pumunta siya dito. Ano kayang meron?
"Isasama kita dahil may nagsabi sa akin na hindi ka na raw tatambay maghapon sa building." he simply said.
"Sino namang nagsabi sayo? Kagagaling ko nga lang kay Director Gab--" natigilan ako ng may pumasok sa isip ko. "May alam ka ba tungkol dito? Imposibleng nagkataon lang na alam mo na agad yan?" naguguluhan kong sabi.
Hindi na siya nagsalita at nagulat na lang ako ng bigla niyang kinuha ang bag na hawak ko at inilagay ito sa likod ng sasakyan bago niya ako pagbuksan ng pinto. Hindi kaagad ako sumakay. I crossed my arms with my questioning looks.
"I am on under cover, wanna come with me?" he interestingly asked.
Napangiti ako dahil sa sinabi niya at pumasok na ako sa kotse. Mukhang magandang news coverage ito.
A day in a life of an undercover police man.
Nakangiti ako hanggang sa magsimula na siyang magmaneho.
"Saan ba tayo pupunta?" I excitedly asked after few minutes of silence. Humarap ako sa kanya at nakitang sobrang focused siya sa pagmamaneho. "Anong ganap sa under cover mo ngayon? Hindi ka na ba magsusuot ng mascot-" hindi ko naituloy ang sinasabi ko dahil bigla akong natawa ng maalala na nakasuot siya ng mascot.
Bigla naman akong nag-iwas ng tingin ng makita na naging cold na naman ang presensya niya. Ayaw niya palang binibiro siya tungkol don?
Biglang nagring ang cellphone ko kaya kinuha ko kaagad ito. Sinagot ko ang tawag ni Gina.
'Vacant ang sched ko ngayong umaga, gusto mo kain tayo? Wala ka namang ginagawa, eh.' alok niya sa akin.
Napangiti ako bago magsalita.
"Sinong nagsabi? Busy ako ngayon kaya pass ako sa date." mayabang kong sabi, naiiling ako sa sarili ko. Ang tagal kong hindi nagawa ulit ito, sobrang excited ako ngayon. "Magluluto ako ng dinner mamaya sa bahay, pumunta ka, okay?" nakangiting alok ko.

YOU ARE READING
Justice
RandomYoung age, young mind. What will happen when the girl full of dreams encountered an early challenge in her life? What will happen when the people that surrounds her are not giving her justice she deserves? How could she live if people do not even wa...