Justice

28

Lia's Point of View

Pictorial? Humarap ako kay Trevor na mukha namang matino na.

"Ano ba talaga ang nangyayari, Trevor?" naguguluhan kong tanong.

"I told you, we are going to an under cover." he said without even looking at me.

His cousin told us to stand on on of the walls in this boutique for great and colorful background.

Wala na akong nagawa kung hindi ang magpapicture kasama si Trevor. I tried my best to smile but he doesn't even show interest in this. Ang kj.

We did a different photoshots together and this is really fun. I feel like a model now.

My confidence just raised up because of my appearance today. Hindi na rin kami nagtagal sa boutique.

Sumakay na kami ni Trevor sa sasakyan niya at nagsalita ako ng magsimula na siyang magmaneho.

"Ano ba talaga ang under cover na ito? Pupunta ba tayo sa fashion show?" nasasabik kong tanong.

"Hindi, pupunta tayo sa isang gambling house. Prepare yourself, Miss Constancia." he formally said.

Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. Gambling house?

"Ano? Nang ganito ang hitsura ko?" hindi makapaniwalang tanong ko.

"Hindi basta-bastang pasugalan ang pupuntahan natin. Mga milyonaryo at bilyonaryo ang mga pumupunta don. Walang lisensya ang may-ari ng lugar na yon kaya huhulihin ang mga tao don. Sasampahan ng iba't-ibang kaso ang mga mahuhuli mamaya, kilala na namin ang karamihan sa kanila. And I, actually, asked your director to let you come with me for this special mission." he coldly said.

Trevor, my friend, is gone. I am now with a policeman who is very dedicated to his job. And with that, I know that this mission is also up to me. I should do my best not to make them fail.

"Thank you for trusting me, Sir." I formally said with a smile.

Nagsabi pa siya ng ilang detalye tungkol sa gagawin ko mamaya. Mga importanteng bahagi ng misyon na sigurado akong kaya ko.

Ilang minuto ang lumipas bago tumigil ang sasakyan ni Trevor. Nasa harap kami ng isang water park at ayon sa sinabi ni Trevor, nasa ilalim nito ang casino na pupuntahan namin maya-maya lang.

"We provided a special tool for you to take a video without anyone noticing it. This is a spy tool and you can have it from now and then." he seriously said. Tumango ako bago niya buksan ang compartment sa harapan ko. Kinuha niya ang manipis na cable at maliit na mga bagay na nakakabit dito.

"This one is the mic, this one is the ear piece and this one is the camera." he said while showing which is which. "Because of the sizes, no one can notice these easily. Lalabas na ang mga pulis bago pa man may makapansin." he assured.

Tumango ako bago kuhanin sa kanya ito pero hindi niya ito tuluyang ibinigay sa akin.

"Ako na ang maglalagay, just to make sure na nakakabit ito ng maayos. Kung sakali man na may hindi magandang mangyari sa kahit na isa sa mga ito, ipaalam mo kaagad sakin. Use any sign language you know para hindi ka nila marinig." he added.

Tumango lang ako bago niya ilagay ang tools sa akin. Napalunok ako dahil sa sobrang lapit namin sa isa't isa. Ipinulupot niya ang wire sa likod ng bewang ko. It feels like he is hugging me.

He hangs the mic under my collar and the camera is on the side of the nameplate like on the upper left corner of my chest.

Nag-iwas ako ng tingin habang ginagawa niya ang mga ito. Naiilang ako ng sobra dahil sa kanya.

"Malia," tawag niya sa akin gamit ang kaswal na boses niya. "Mag-iingat ka. I don't want to put you in danger. But I trust you enough to share this mission to you. And I believe in you." he sincerely said.

Hindi ko napigilan ang mapangiti dahil sa sinabi niya.

"Maraming salamat, Trevor. Huwag kang mag-alala, mag-iingat ako, ikaw din." nakangiti kong sabi.

He smiles at me and gently patted my hair.

"Anyway," biglang balik sa pagiging seryoso ang boses bi Trevor. "May alam kang ibang accent? Kaya mong manggaya ng boses, tama? Mahalaga na walang makakilala sa boses mo because you really look so different today."

Ibang boses? Naalala pa pala niya ang ipinagyabang ko na talent ko?

"Oo, kaya kong gayahin ang ibang boses pero kanino naman?"

"How about a cartoon character?" he suggested. Nag-isip ako ng ilang segundo bago mapangiti.

Tumikhim ako bago sinubukang gayahin ang boses ng isang female character sa paboritong palabas ni Felix.

"Hello, Mr. Trevor!" I greeted using the exact voice I impersonated.

"Pwede na yan, tara na?" nakangiting tanong niya.

Tumango ako bago kami lumabas.

Isinuot ko ang ear piece bago maglakad kasabay niya. Hindi pa kami nakakalayo nang maramdaman kong hinawakan niya ang kamay ko.

"Oy, para san to?" nagtataka kong tanong.

"Hindi ko ba nasabi?" he asked before a smirk flashed on his lips. "That in this under cover, we are the infamous couple of the south." he said in victory.

Ano?

Wala na akong nagawa dahil nakalapit na kami sa entrance ng water park. Pinapasok kami ng guwardya, siguro dahil pa lang sa suot namin.

Namangha ako sa ganda ng water park. Ngayon pa lang ako nakapunta sa ganitong klase ng lugar at siguradong matutuwa si Felix kung makakapunta rin siya dito. Pero hindi ko balak dalhin ang anak ko sa isang lugar na alam kong may illegal na ginagawa sa likod ng kagandahan nito.

Bigla akong nakaramdam ng kaba kaya naman mas humigpit ang hawak ko sa kamay ni Trevor. First time kong gawin ito, hindi naman ako papalpak, diba?

"You'll be fine." he assured me.

I breathe deeply before I nodded. Hindi ako pwedeng magkaganito, walang pwedeng makahalata.

Trevor knows where pathway we should turn to, like he is really familiar with the place. They might had a blueprint of the area, just like what I should expect from most of their almost perfect plans.

I just hope that, unlike the last time I saw him on this kind of mission, he won't fail now.

Bumaba kami sa madilim na hagdanan. My fear of closed area started again. I feel like I can't breathe. But I am saved by Trevor.

Takot ako kapag mag-isa ako, pero ngayong alam ko na nandito siya, unti-unting nawala ang takot ko.

Inaalalayan ako ni Trevor sa pagbaba. Ang mataas na heels ng sapatos na galing sa misteryong fan ko ang nagsanay sa akin sa pagsusuot ng heels. Kahit masakit ito sa paa, kapag nasanay ka na, wala nang problema. Sana nga. Ayokong madapa pero, hindi pa yata kami nangangalahati sa pagbaba, natapilok na ako!

I didn't scream as my lips fell into something soft. It is something that made my heart beats really fast. What could it be?

The door from the underground gambling house opened that gives me a shed of light, enough for me to see the thing.

Nanlaki ang mga mata ko ng makita si Trevor sa harapan ko! I quickly took a step backwards as I feel my cheeks burning. Napalunok ako bago mag-iwas ng tingin.

Nakakaasar naman itong sapatos!! Nakakahiyaaaa!!

"Ehem*. Let's go?" he sweetly said before he held me hand. And the light coming from the gambling house guided us to get there.

I am amused with what comes ahead of us.

***
resacoya
***
Happy reading!