Takıntılı Sosyopat 2 Uyanış

Eğlence Dolu Anlar

Duştan çıktığımda kendimi odama atarak ne giyineceğime bakmaya başlamıştım. Ateşle yaptığımız alışverişte bir sürü kıyafet almıştım ama hiç birine düzgünce bakamamıştım.

“Güzelim, müsait misin?” diye sesini duyduğumda koşarak kapının arkasına saklanmıştım.

“Değilim.” Diye tuhaf bir ses çıkarttığımda Ateş’in kapının arkasından güldüğünü duymuştum.

“Korkma kapıyı vurmadan ve müsaadeni almadan içeriye girmem. Rahat ol.” Dediğinde elimi alnıma vurmuştum. Ne düşünmüştün acaba Alev, Ateş direk içeriye gireceğini falan mı? Ne bu telaşın?

“Yok, ondan değil. Şey sen niye geldin?” diye konuyu değiştirmeye çalıştım.

“ Sen duştayken Emir geldi ve gitti şimdi bende gidiyorum. Arabanın benzini neredeyse bitecek onu fulledikten sonra birkaç bakımı var. Evde rahat ol diye gelmiştim.” Dediğinde inanmış gibi yaparak “ Tamam akşam görüşürüz.” Diyebiliştim. Kapıdan ayrılıp elbiselere bakmaya başlamıştım.

Ateş “Görüşürüz.” Diye kapıdan gideceğini düşündükten sonra kapıyı tekrar açmıştı. “Ve çıkmadan yardım edebileceğim bir şey var mı?” dediğinde sesinde ki alayı duyabiliyordum.

Aynı şekilde gülerek “Yok! Canım, düşünceli sevgilim yok! Hadi git arabana baktır. Onun sana çok ihtiyacı var.” Dediğimde gülerek “Tamam sinirli karıcım gidiyorum.” Diyerek dış kapının kapandığını duyduğumda söylediği son cümlede takılı kalmıştım.
Elimde elbise vardı ama elbiseye odaklanamıyordum. Bu gerçekten ciddiydi.

“Yo, yo yo! Olamaz böyle bir şey… Of!” diyerek elimde ki elbiseyi yatağa fırlatmıştım.

“Adam ciddi, kesin kafasında kurmuş, araba bahanesi ile nereye gittin acaba, üstüne Emir hangi ara geldi. Ben hiç birinin sesini duymadım.” Diye kendi kendime konuşmaya başladığımı anladığımda susmayı seçmiştim.

“Deliriyorum ve Ateş bu yaptıkları ile daha da deliriyorum!” diyerek yatağa atmış olduğum bir diğer kıyafetlere bakmaya başlamıştım.

Tamam, kızım sakin ol… Sakin ol… Oğuzla bir plan yaptın şimdi o evlilik planını arkaya at. Akşam bir parti var ve sen sevgilinle, dostlarınla çılgınca eğleneceksin tamam mı kızım. Evet, böyle sakin ol…
Derin bir nefes daha aldıktan sonra sakin kafayla elbiselere bakmaya başlamıştım. Ateş’in akşam için ya siyah yâda beyaz giyineceğini düşünerek ona göre renkli elbiseleri ayırmıştım.

☠🍯🗡🔥

1 saat içinde o kadar elbiseden birini seçememek mi? İşte o kız benim!
Resmen kıyafetlerin içinde boğulmuştum. Ve saat 8’e son 1 saat kalmıştı. Elimde kırmızı bir elbise varken Ateş’in arabasının sesini duyduğumda perdenin arkasından bakmıştım. Gelmişti. Telefonda birisiyle konuşuyordu. Sinirli gibiydi.
Kafasını kaldırdığında benimle göz göze gelmesi bir olmuştu. Sinirli bakışları anında yumuşamıştı ve dudaklarında tuhaf bir gülümseme oluşmuştu. Niye öyle bakıyordu?

Ateş telefonla her kiminle konuşuyorsa kapatmıştı ve telefonunu tuşlamaya başlamıştı. Sessiz odanın içini telefonumun sesi doldurduğunda Ateş’in aradığını anlamıştım.

Telefonu açıp cama doğru geldiğimde gülerek “Ne yapıyorsun Alev?” dediğinde gülümseyerek “Öyle hazırlanmaya çalışıyorum.”  Dediğimde elini kaldırıp beni gösterdi.

“Eğer kırmızı elbise giyeceksen siyah iç çamaşırların hiç uyumlu değil.“ dediğinde bakışlarım Ateş’ten kayıp vücuduma kaymıştı. Geri zekâlı Alev!
Camın önünden çekildiğimde telefonunun karşısında gülmeye başlamıştı.