Takıntılı Sosyopat 2 Uyanış

Eski Ateş

Eve girdiğim zaman salondan tuhaf sesler gelmeye başlamıştı. Salona geçip ışıkları yaktığımda bizimkileri yerde üst üste görmem bir olmuştu.

"Bensiz altta kalanın canı mı çıksın oynuyorsunuz?" dediğimde Asude, Cemre'nin üstünden kalkarak "Ya tabi ne demesin." Diyerek yanıma gelmişti. Gülerek Balım ve Cemre'ye baktığımda birbirlerine dolanmış gibilerdi. Asude ile ikisini ayırdığımızda gülerek yüzüme bakıyorlardı.

"Hayırdır? Ağzınız kulaklarınız da?" dediğimde Balım kaş göz işareti yaparak pencereyi göstermişti.

"Asıl sana hayırdır kızım, Ateş'e ne yaptın sen?" dediğinde bende onlar gibi gülmeye başlamıştım.

Cemre "Kızım senin bu hallerin beni korkutmaya başladım." Dediğinde gözlerimi devirdim.

"Saçmalama Cemre, ne yaptın sanki?" dediğimde hepsi tek kaşını kaldırmış bir şekilde bana bakıyordu.

Asude" Yani, şuan karşımda ilk zamanlarda ki Alev yok diyebilirim." Dediğinde kaşlarımı çatmıştım. Nasıl yok? 

Balım "Bence o konuları yarın konuşalım, hem bugün film gecesi." Dediğinde ortamdaki havayı bozmaya çalıştı. "Hadi Alev, gel biz seninle atıştırmalık bir şeyler hazırlayalım." diyerek koluma girip beni mutfağa doğru sürüklemeye başlamıştı. "Sizde filmi ayarlayın." Diye Cemrelere seslenmişti. Mutfağa girdiğim zaman Balımın elinden kurtulup yüzüne baktım.

"Asude neyi kast etti?" dediğimde dolaptan cips kutusunu çıkartıp masaya koydu.

"Bir şey kast etmedi."

"Bana hiç öyle gelmedi, bakışları ve ses tonu çok farklıydı." Dediğimde Balım içeriye baktıktan sonra gidip mutfağın kapısını kapatmıştı.

"Onlar bu yeni halini farklı buluyorlar, geçi bende farklı bulurum. Ama bu iyi sanırım, eskisi gibi değilsin."

"Ben aynıyım Balım, değişmedim." Dediğimde Balım bakışlarını kaçırmıştı. Ne yani değişmiş miydim?

Cemre "Seni tanımakta zorlanıyoruz." Dediğinde bakışlarım kapıya doğru kaymıştı. Asude ve Cemre bize bakıyordu.

"Çocuklar sizce de biraz saçmalamıyor musunuz? Nasıl tanıyamıyorsunuz, aynıyım. " diye bakışlarımı hepsinden gezdirdiğimde Balım dışında Cemre ve Asude başını iki yana sallamıştı.

"Peki." Diyerek derin bir nefes aldım. "Ne zamandan beri beni tanıyamıyorsunuz?" dediğimde Cemre ve Asude birbirlerine bakmışlardı.

"Uzun bir süredir." Diye Balımın sesini duyduğumda şaşırarak ona dönmüştüm. Böyle bir cevap vereceğini tahmin edememiştim.

"Sende mi Balım?"

"Ne yazık ki bende Alev, seni tanıyamıyoruz. Evet zor şeyler yaşadın ve yaşadıkların seni böyle değiştirdi ama..." diye durdu. Sözlerini devam ettirmedi.

"Ama ne?" diye bağırdığımda Balım yerinden sıçramıştı. "Lafın evirip çevrilmesini sevmiyorum direk söyleyin." Dediğimde Balım dik durarak soğuk bir şekilde yüzüme baktı.

"Ama sana baktığımızda sadece Ateşi görüyoruz. Görüyorum. Evet Ateşi severim ama ben kardeşimi ona dönüşmüş bir şekilde görmek istemiyorum. Farklında değilsin ama ben, Asude ve Cemre farkındayız. Tek biz üçümüz değil. Emir, Savaş, Mert onlar bile farklında. Sen değiştin. Hem de çok, senin yeni halini çalışmaya çalışıyoruz ama izin vermiyorsun. Gittikçe Ateşin kopyası hatta aynısı oluyorsun. Onun gibi liderlik yapıyorsun ve depodaki olayların..." dediğinde beynimden vurulmuşa dönmüştüm.