Takıntılı Sosyopat 2 Uyanış

Son oyun...

Ateşten

Oğuz "Son kargomuz da yola çıktığına göre şimdi ki planın ne?" diye ellerini beline koyarak bana baktı. Cevap vermedim Savaş'ı bekliyordum. Koşar adımlarla yanımıza geldiğinde artık planımı anlayabilirdim.

"Planım basit artık Adnan defterini komple kapatıyoruz." Dediğimde Savaş araya girdi.

"Nasıl yani Ateş? Bu gece-"

"Bu gece her şey bitiyor ve hepimize yeni bir sayfa açılıyor." Dediğimde Oğuz mavi gözlerini kısarak aklımda ki planı anlamaya çalışıyordu. Savaşsa sorgulamadan beni onaylamayı tercih etmişti.

Oğuz "Umarım bu planın da yine kardeşime zarar vermezsin Ateş, eğer verirsen bu sefer seni kimse elimden alamaz. Bunu biliyorsun değil mi?" dediğinde dudaklarımı ıslatarak başımı sallamıştım.

"Biliyorum ve eğer ona bir şey olursa bizimkiler de seni asla durdurmayacak bunu bil." Dediğimde Savaş gülere "Saçmalama bu itin sana zarar vermesine izin vermeyeceğiz." Dediğinde ona sertçe baktım.

"Kimse Oğuzu durdurmayacak." Diye kelimelerimin üstüne basarak konuştuğumda Savaş dişlerini sıkmaya başlamıştı. "Zaten ona da bir şey olmayacak o yüzden arabaya gideli mi?" dediğimde Savaş sert ve öfkeli adımları ile deponun çıkışına doğru ilerlemeye başladı. Oğuz bana kısa ve tiksinir gibi bakış attıktan sonra oda sert adımlarla Savaş'ı takip etti. Peşlerinden gideceğim sırada abimin sesi ile durmak zorunda kalmıştım. Arkama baktığımda elinde poşetlerle yanıma geliyordu.

"Bunlar ne abi?"

"Hastaneye bu kanlarla gitmeyi ve Alevin karşısına böyle çıkmayı düşünüyorsun sanırım? Al bunları hastanede üstünüzü değiştirin ve şu kanlarınızdan kurtulun." Dediğinde başımı sallayarak elinde ki poşetleri aldım ve çıkışa doğru ilerledim. Dışarıya çıktığımda soğuk havayı içime çektim.

Ön koltuğa binip elimdekileri Savaş'a verdim. Oğuz ne olduğunu merak eden bakışlar attığında abimin verdiği kıyafetler olduğunu açıkladım. Sessizliğimize hastanenin önüne kadar sürdürmüştük. Hiç birimiz konuşmuyorduk. Ta ki hastanenin önüne gelene kadardı bu sessizlik oyunu.

Oğuz "Dök artık aklında ki planı?" dediğinde bıkmış bir şekilde ona baktım.

"Depoda söyledim."

"Adnan'ın işini bu gece bitireceğiz ama nasıl?" dediğinde bakışlarım Savaş'a kaydı. Planımı anladın mı der gibi baktığımda gözleri ile işaret vermişti.

"Zeki olduğunu düşünüyordum Oğuz, planımı anlaman lazımdı."

"Planını anladım zaten geri zekâlı Demiri ona yolladın-"

"Ama yapboz şeklinde." Diye yanlışını düzelttim.

"Her neyse adamı deli etmekti amacın ve bunu şuan başarmışsın da ama Adnan denen şerefsiz bunun intikamını almadan durmayacak ve senin hatta hepimizin zayıf noktası Alevden bizi vurmayacak mı?" dediğinde gülerek ona baktım. Şuan sorduğu soruyu kendisi cevaplıyordu.

"Bana geri zekâlı diyorsun da sorduğun soruyu cevaplayacak kadar geri zekâlı olan bir tek sensin Oğuz." Dediğimde Savaş gülerek arabadan inerken bende zaman kaybetmeden arabadan inmiştim. Arkama baktığımda Oğuz sadece yapmacık bir şekilde gülümseyerek yanımızdan geçip gitmişti. Savaşla onun bu haline gülerek karşılık vermiştik. 

Alevin olduğu kata geldiğimizde Asude ve Cemre ortalarda gözükmüyordu. Nerede olduklarını sorduğumuzda Balımı da alarak dinlenme odalarında olduklarını söylemişlerdi. Savaş ve Oğuzu Alevin yanında bırakarak Emir ve Mert'i almıştım.