Romancing The Highlander

CHAPTER TWENTY-TWO: JEALOUSY

CHAPTER TWENTY-TWO: JEALOUSY

Dominic

"WHAT?" tanong sa akin ni Heart nang makalapit na siya sa pwesto ko kasama si Venice. Agad na nagpakalong sa akin si Venice saka hinilig ang ulo sa balikat ko. "Why are you looking at me like that, Atty?" ulit pa niya sa tanong kanina. Umiling lang ako saka binukas na ang pintuan ng shotgun seat para makasakay siya. Heart weirdly look at me as if she's not contented that I answered her questions by shooking my head. Well, I have the right to remain silent and she have to respect that. Marahan ko nilagay sa kandungan niya si Venice nang makaupo na siya saka sinara na ang pintuan at umikot na ako papunta sa driver's side. "Ang weird mo,"

Tumingin ako sa kanya habang nagsusuot ng seatbelt. Nanatili akong tahimik at nakatanggap lang ako ng irap galing sa kanya. I press the start button of my car and heated for a minute. Dahil hindi ko siya sinasagot, si Venice na lang binalingan niya at kinausap. Nag-uusap silang dalawa tungkol sa kakainin at gagawin pag-uwi sa bahay. I was about to maneuver the car out of the school open space when someone knocked on the shotgun seat's window. Umarko ang isang ko nang masino iyon.

Siya ulit? Don't tell me he forgot something to tell Heart.

Nakita ko na walang pag-a-atubiling binaba ni Heart ang bintana para maka-usap ang teacher ni Venice. Bakit si Heart ang kinakausap niya? Dapat ako dahil ako ng guardian ni Venice. Ayokong isipin na trip niya si Heart pero mukhang iyon nga ang dahilan ng paglapit at pagkausap nitong lalaki na ito sa kanya. He handed a flyer to Heart which made my forehead slightly creased. Wala nang kinalaman iyon sa well fare ni Venice sa school kahit pa sabihin ito ang unang araw ng anak ko sa regular school.

"Thank you so much! Let me check my schedule, and I'll revert to you on Snap." I can't believe this. Nagpalitan na rin sila ng snapcat account at ano ang susunod? Aayain siya ng date? I hate to overthink, especially when I know that I'm not an overthinker.

"What is that?" I asked when I finally maneuver my car of the school's open space. "Can daddy see it, honey?" Pakiusap ko kay Venice at inabot naman niya agad sa akin. "A musical play?"

"It will help Venice more. Punta tayo?" sagot ni Heart sa akin.

"Kasama ako?"

"Of course. You have the car, and you're Venice's father."

"Does he know that?"

"Syempre. Teka, bakit ka ganyan? Ayos naman mood mo kanina bago tayo umalis." Hindi ako sumagot at binalik kay Venice ang flyer saka nag-focus na sa pagmamaneho. Sinubukan ni Heart na huliin ang mga tingin ko na iniwas ko naman. "Kasama ba sa pagtanda ang pagiging bugnutin?" tanong niya habang nakatingin kay Venice.

Ngumiti lang ang anak ko saka nag-iba na sila ng topic dalawa. I'm not a jealous type of man but when it comes to Heart, I instantly change. Syempre igigiit niya na wala ako karapatan dahil wala naman akong binigay na label para sa aming dalawa. Do I really need to put label on everything that's mine? Hindi ba pwedeng importante siya sa akin kaya ayoko na may ibang lumalapit sa kanya?

Hanggang sa maka-uwi ay iritado ako kaya hindi ko masyadong kinakausap si Heart. Hindi ko alam kung gusto lang niya ako asarin o hayaan dahil si Venice ang inuutusan niyang magsabi ng mga dapat na siya ang gumagawa. Buong maghapon yata na gano'n ang set up naming dalawa na hindi ko na gaanong napansin dahil dumating si Travis may kasamang kliyente. It's a special client again since she wanted me to represent her in the court. Ang kaso ay sexual harrasment sa work place nila at ang nirereklamo ay ang mismong boss nila.

"This case is very complicated, Dom. The defendant is one of the powerful businessmen in Glasgow." Paliwanag sa akin ni Travis.

"If he is powerful, he's not wearing an inmate uniform now." Ngumiti si Travis matapos marinig ang sinabi ko. Tama naman ako at totoong hindi siya makukulong kung sobrang powerful niya dito. "Don't worry Ms. Ned, I'll win this case for all of you that he harrassed. I'll make sure that asshole will rot in jail together with your manager." I placed my hand on Ms. Ned's shoulder to comfort her. Naramdaman ko ang pag-gagap niya sa aking kamay na siyang dahilan kung agad ko inalis iyon sa kanyang balikat. Something about her irks me a little. Siguro iyong paraan ng pagtingin niya? Saka bakit siya gano'n makahawak?