CHAPTER TWENTY-FOUR: SICK

587 37 9
                                    

CHAPTER TWENTY-FOUR: SICK

Dominic

"BE GENTLE, Heart." Daing ko ng basta na lang itapal ni Heart sa noo ko ang cooling patch na nabili niya. Makakatulong daw iyon para bumaba ang lagnat ko pero pinainom na rin niya ako ng gamot kanina. Para tuloy akong batang may sakit dahil sa nakatapal sa aking noo. Kami lang ang nasa bahay ngayon dahil nag-check in si Mama sa hotel kasama si Venice para 'di mahawa sa akin. Viral infections daw dahilan ng lagnat ko sabi ng doktor at since contact ko si Heart, kailangan niya mag-stay sa aking tabi. "Do we still have a problem? I remember that I said sorry to you in my delirious state."

Naalala ko pa iyon at malinaw na malinaw pa sa akin ang lahat bago ako makatulog. Hindi ko sukat akalain na magkakasakit ako. Kilala ako sa pagiging workaholic kaya imposible dahil sa pagod itong pagkakaroon ko ng lagnat. I consider this a seasonal flu but when the doctor said it's viral, I started to feel anxious. May anak ako at nanay na kasama sa bahay tapos si Heart pa kaya kung ano-ano pumasok sa isip ko na bahagya lang kumalma nang bumaba na ang lagnat ko. I refused to go to the hospital and ask our family doctor to come and check me.

"Sinadya mo na magkasakit para magkasama tayo, ano?" Hinala ni Heart na dahilan ng pag-ngiti ko.

"You're so full of yourself, hun." Umirap siya sa akin pero inayos ang kumot na nakabalot sa akin bago naupo sa may paanan ko. "We can still be together even if I don't get sick."

"Lakas naman air con banda dyan," ngumisi ako at marahan na bumangon saka umiba ng pwesto. Ginawa ko ng unan ang hita niya para hindi na niya maiiwasan ang tingin ko. "you should be lying in your bed not here."

"You won't get inside my room,, especially now that we're all alone here."

"Delikado ka kasi kahit may sakit ka. Nag-iingat lang ako,"

"Take all the possible precautions you need and I'm fine with it as long as you're with me."

"Paki-tone down naman, Atty."

"Why? You're blushing, Heart." Tinakpan niya ng throw pillow ang mukha ko na agad ko naman napalis. Heart has a criminal minds and I think I need to remain a lawyer so I can defend her in court. Kahit gusto ko na lumipat sa prosecutor's office hindi ko muna gagawin para kay Heart. "Can you at least be sweet to me?"

"Gusto mo i-baby kita kasi may sakit ka?" Tumango ako bilang sagot sa kanya. "Never. Bahala ka diyan."

Being with an independent woman is difficult. Now, I understand Max for keeping up with Bea whose known for being independent. Kaso kaya ko ba na maging pasensyoso gaya ng isang iyon? Magkaiba kami ng love language ni Max at hindi ko na alam iyong akin. Was wanting and giving an affection my love language. Ngayon ko nga lang napagtanto na sobrang affectionate ko palang tao. Heart unleashed that side of me out of the blue.

"You seem pissed off last night."

"I'm not pissed off," Akala ba ni Heart makalusot siya sa akin? "Iniwan mo kasi ako kagabi tapos noong may kausap na ako, ang attitude mo naman." Reklamo niya sa akin na hindi ko naman maalala. But I felt bad when Heart said that I left her alone last night. "Alam mo naman na magkaiba ang status natin sa buhay. You belong in a high society while I don't, so don't expect me to fit your world easily. Mahirap, Dominic at nag-aalangan pa rin ako."

Hindi ko inaasahan ang pagiging honest bigla ni Heart sa akin. May ganito pala siyang nararamdaman na ngayon lang nasabi sa akin. I think being sick was a blessing in disguise because we can talk honestly to each other just like now.

"Haven't I made myself obvious, Heart? I don't want other guys talking to you. Call me possessive or what. It doesn't matter because that's my way of expressing my love for you."

Romancing The HighlanderTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon