Romancing The Highlander

CHAPTER THIRTY-TWO: HILING

CHAPTER THIRTY-TWO | HILING

Dominic

BEA AND MAX invited me to their humble home in Connecticut. Kasalukuyang nagpapalakas si Bea ngayon dito dahil ilang buwan palang ang nakalipas magmula ng manganak siya. I smiled when Brooklyn - one of the twins open his eyes slowly. Ngumiti rin ang sanggol matapos akong tingnan. I cannot move properly because Brooklyn is small and soft. It feels like I'm just holding a bundle of towels.

“He likes you. Pareho sila ni Summer sa tuwing may kakalong sa kanila na kakilala.” Kwento ni Bea sa akin saka marahan hinaplos ang ulo ni Brooklyn. “Do you heard any news about Heart?”

Huminga ako nang malalim. Naging dahilan iyon ng pag-iyak ni Brooklyn na para bang nakikisimpatya siya sa nararamdaman ko. Ngumiti si Bea at kinuha sa akin ang anak niya upang patahanin.

“I haven't heard any news about her. Deactivated ang social media niya.” I said as I took a seat beside Venice. Tumayo ang anak ko at lumapit kay Bea para abutan ng candy si Brooklyn.

“Thank you, Ate Venice. You're so sweet!” Bea said, pinching Venice's cheeks lightly.

“Welcome!” Venice giggled and then went back beside me. Sumampa siya sa couch at umupo sa kandungan ko. “Mommy told me to share my food with everyone.” Pabulong na sabi ni Venice sa akin.

“She misses Heart,” Bea said,

“Always,” I answered then caressed my daughter's back. “Maaga ba uuwi si Max ngayon?”

“Oo pero bawal kayo uminom ng marami,” paalala niya sa akin.

“I know. We still have to go back to our hotel later tonight,”

“Stay here instead and have Venice sleep beside me. Sabi mo 'di ba hindi siya makatulog ng walang katabi?”

“Nasanay siya na katabing matulog si Heart sa gabi. Kapag gigising pa ay si Heart din ang unang nakikita sa umaga.”

“Does Heart's absences affect her speech disorder?”

“Nope, pero nauubusan na ako ng dahilan. The last option I have is to tell her about what happened to Heart and me.”

“You can't, Dom. Venice is too young for that.”

“What shall I do next?”

“Be the best Dad for your daughter.”

Napatingin ako sa kay Venice na abalang sinisilip si Summer sa crib bitbit paborito niyang bunny flushie na gawa ni Heart. There's a huge void left in my daughter's heart since Heart and me separated. Hindi ko na alam kung ano pa ang pwede ko idahilan kung sakaling magtanong na naman sa akin si Venice. And the last straw that I can do is to tell her the truth.

Kahit masakit...

Bea gently tapped my shoulder, assuring me that what's happening is just a phase. Sana nga phase lang ito at hindi magtatagal ay magkikita kami ulit ni Heart. I never stop loving Heart even if she's not around. Wala akong karapatan na sumbatan siya dahil ako naman ang nagkamali ngunit may mga araw na iniisip kong hindi patas ang langit. Madaya ang tadhana dahil hindi 'man lang ako pinagbigyan na itama ang mga mali kong nagawa.

Masama na ba ang humiling ngayon?

Mapagbibigyan pa ba?

Sana.

LATER THAT NIGHT, Max and I decided to have a drink outside their huge lawn. Pinatulog ko lang si Venice at siniguro naman ni Max nakatulog na rin ang mag-ina niya.

“You have a sweet and caring daughter, Dom.” Simula ni Max na dahilan nang matipid ko na pag ngiti. “This trip of yours will help Venice a lot. I know she misses Heart so much, and this is the easiest way to divert her attention.”