My Wife Is My Mistress( Filipino Version)

Chapter 6: Ang Araw ng Pagtatapos

Si Jane naman ay sobrang busy sa trabaho dahil nasa school vacation pa. Ang naging una niyang inspirasyon sa mga panahong iyon ay ang kaniyang pamilya, gaya ng laging itinuturo ng kaniyang nobyo.
 
Lumipas ang mga araw at buwan, hindi na masyadong nami-miss ng magkasintahan ang isa't isa, pero nag-uusap pa rin sila gamit ang kanilang mga cellphone. Sinimulan ni Jester ang pag-aaral kung paano patakbuhin ang kanilang kumpanyang itinayo roon sa malayong bansa. At sa kaniyang pagsisikap, naging CEO siya ng kumpanya dahil na rin sa kaniyang angking katalinuhan.
 
Kalahating taon din bago nakapagtapos si Jane, at naghahanda na siya para sa kaniyang kinabukasan. Gumawa rin siya ng advanced review ng NAPOLCOM exam, bilang unang hakbang sa pagpasok sa mundo ng pagiging pulis.
 
Habang nag-aaral, tumunog ang phone ni Jane. Nakatanggap siya ng mensahe mula sa isang kaibigan.
 
"Jane? Nasa labas ako ng bahay niyo. Lumabas ka muna," text ng isang kaibigan.
 
"Sino ito?" sagot ni Jane.
 
"Si David. Kasama ko ngayon ang dalawang kaibigan mo. Hinihintay ka namin dito sa labas."
 
"Sige. Magbibihis muna ako."
 
Nagmamadaling nagbihis ang dalaga at lumabas ng bahay pagkatapos.
 
"Saan tayo pupunta? Inistorbo mo ang oras ng pag-aaral ko."
 
"Ngayon pa lang kami niyaya ni David. Wag ka nang umangal besh," sabi ni Henry.
 
"Sige, tara na!" Inimbitahan ni Jane ang mga kaibigan.
 
Isinakay sila ni David sa kaniyang magarang sasakyan, pagkatapos ay huminto sa isang malaking bahay.
 
"Wow," sabi ni Lila, habang bumaba ng sasakyan. Ang kasunod na lumabas sa kotse ay ang mga kaibigan niya.
 
"Bahay mo ba ito?" tanong ni Jane kay David.
 
"Oo, pasok na tayo. Male-late na tayo sa party," anyaya ng lalaki.
 
"Anong meron sa loob?" tanong ulit ni Jane.
 
"Ayy, tara na. Sasagutin natin ang mga tanong mo mamaya," sagot ni Henry habang dahan-dahan silang naglakad papasok ng bahay.
 
Ang bahay ay puno ng pagkain, inumin, at mga taong nakasuot ng sexy, eleganteng kaswal na damit. Nagulat si Jane sa mga taong nakita niya kung saan-saan. Naisip niyang iligaw ang sarili sa isang party.
 
"Lilz, why don't you inform me that we going to this kind of reception? Hindi dapat ako nagsusuot ng ganito."
 
"There's no need, Jane. Ni hindi nga natin alam kung saan tayo dadalhin ni David. Basta lang niyaya niya tayong sumama sa kaniya."
 
"Diyos ko! Nasaan si David?" tanong niya.
 
"Wala na siya," sabi ni Henry.
 
Birthday party iyon ni Henry. Kaya naman imbitado silang lahat. Habang nakatingin sila sa screen na ipinapakita sa harap nila, iyon ang oras na alam nila ang mga dahilan sa likod ng hindi nila alam na mga pagkakataon. Nagmamadali si David nang tumawag siya sa kaniyang mga kaibigan. Kaya lang hindi sila na-inform lahat.
 
Sa kalagitnaan ng party, laging nakatingin si Jane sa phone niya naghihintay ng reply chats o tawag mula sa minamahal niya. Paminsan-minsan, tinitingnan niya kung may natanggap na mensahe, ngunit walang text na nagpapakita sa kaniyang screen. Ito ay 9:30 p.m. Philippine time, kaya nagpasya siyang padalhan ng mensahe ang kanyang kasintahan.
 
"Hello, kamusta ka mahal?" ang laman ng chat niya. Walang nag reply sa chat niya.
 
Pagkatapos ng dalawang minuto, pinadalhan niya ulit ng mensahe ang lalaki sa pangalawang pagkakataon.
 
"Are you busy? Naistorbo ko ba trabaho mo?"
 
Muli, labinlimang minuto na ang lumipas. Wala pang reply. Kaya, nagpadala siyang muli ng mensahe kay Jester sa huling pagkakataon.
 
"No reply? Okay then, I will wait if you have the time. Take care, I love you."
 
Lumipas ang mga oras, araw, at buwan, ngunit wala pa ring sagot si Jester sa kan'yang mga mensahe. Parang pinanghinaan na ng loob ang dalaga sa kanilang relasyon. Para hindi maistorbo ang kaniyang pag-aaral, dahil sa sakit na kan'yang nararamdaman ay nagfocus na lang siya sa pagrereview ng mga subject para sa kaniyang final examination.
 
Isang araw, graduation na ni Jane. Ang lahat ay naghandang maigi para simulan ang seremonya. Hindi nagtagal, dumating sina Lila, Henry, at Jane kasama ang kanilang mga tagapag-alaga. Nagsalita ang emcee sa stage bilang senyales sa pagsisimula ng seremonya.
 
"Ladies and gentlemen, please settle yourselves into your designated chairs, because a moment from now, we will start the program."
 
Makalipas ang ilang minuto, binuksan na ang graduation program.
 
"Mga tao dito sa Auditorium, this day marked the most memorable moment for our students graduating from various courses. Congratulations to all of you in advance. You made it. Just keep fighting," mensahe ng Campus Director ng Ateneo de Manila University .
 
Nagpalakpakan sila pagkatapos ng mensahe.
 
Pagkatapos ay nagpatuloy ito sa seremonya nang mapayapa, batay sa daloy na inihanda ng komite ng pagtatapos. Sa huling bahagi nito, tinawag ng emceee ang isang mag-aaral na nagtapos sa kursong Bachelor of Science in Criminology para sa pagbibigay ng talumpati.
 
"Maraming salamat sa inyong lahat. At sa mga propesor, staff, school utilities, nurses, sports coaches, Ched representatives, mga pinuno ng paaralang ito, mga magulang, kaklase, bisita, at lahat ng nandito, magandang umaga sa ating lahat.
 
Ako nga pala si Jane, matapang na babae pero mahiyain pagdating sa lalaki hehe. Ang totoo ay mahirap lang ako, ulila sa tatay, at nanay ko lang ang kasama ko sa buhay. Minsan na rin akong sumuko sa pag aaral pero may naglakas-loob na tumulong sa akin. Lubos akong nagpapasalamat na, sa kabila ng aking nararanasan, ako ay naging matatag at nagsusumikap para makapagtapos, at ngayon ay ipinagmamalaki ko ang aking mga magulang sa aking natamo bilang Summa Cum laude ng batch na ito.
 
Kahit na dumaan ako sa sakit, tiis at hirap, worth it naman lahat dahil at least nakayanan ko at nagtagumpay ako. Malaki ang pasasalamat ko sa paaralang ito dahil pinayagan ako nitong makapag-aral bilang iskolar at dito ako ganap na nakapagtapos at naparangalan... Maraming salamat at..."
 
Bigla siyang napatigil pagkarining ng kakaibang palakpak na mula sa lalaking nasa harapan niya. Nagulat siya nang makita iyon at nagpatuloy sa pagsasabing, "God bless us all."
 
Muli siyang pinalakpakan ng mga tao, at agad siyang bumaba ng stage kasama ang lalaki. Hindi niya pinansin ang lalaki at dumiretso sa banyo, ngunit sinundan pa rin siya nito.
 
Sa kasamaang palad, pagdating niya roon, maraming pumilang gustong gumamit ng comfort room, kaya lumipat siya ng direksyon. Sa pagkakataong ito, hinarang ng isang lalaki ang kaniyang dinadaanan.
 
Sino kaya ang lalaking iyon?