Wanneer houdt het op? (FM)

Hoofdstuk 44

Vandaag moeten we weer naar het bureau komen. Mechels had eindelijk nieuws voor ons. Ze wilde het ons persoonlijk vertellen, daarom zitten we nu weer in de auto opweg naar het bureau. Ik ben echt benieuwd wat ze ons heeft te vertellen. Ik hoop dat ze nieuws heeft over de verdachte. Dat hij eindelijk heeft bekend. Dan kunnen we onze koffers pakken en lekker op vakantie gaan. Het kost me eigenlijk meer moeite dan ik had gedacht om het voor Wolfs verborgen te houden.

We komen aan op het parkeerterrein voor het bureau. Ik word met elke stap zenuwachtiger. Ik voel een bemoedigend kneepje in mijn hand. Even kijk ik Wolfs aan, gelijk krijg ik een knipoog van hem. We lopen hand in hand naar binnen. Mechels staat ons al op te wachten. We moeten meelopen naar haar kantoor. We gaan allebei op een stoel zitten. 'Fijn dat jullie er zijn! Hij heeft een verklaring afgelegd' brandt Mechels gelijk los. Ik kan wel een gat in de lucht springen. Eindelijk een doorbraak! 'Hij heeft gezegd dat hij het in opdracht deed van iemand anders. Hij wil nog geen namen noemen. Maar hij wordt steeds spraakzamer. Jullie mogen dus nog niet weg uit het safehouse, maar ik denk dat het niet lang meer gaat duren. Als we op deze voet doorgaan, dan kunnen jullie denk ik binnen een week weer terug naar jullie huis.' Die grote glimlach die ik net op mijn gezicht had is voor een deel verdwenen. Ik was iets té enthousiast. Maar toch ben ik blij dat er een doorbraak is. Volgens Mechels kunnen we binnen een week weer terug naar de Ponti. Wat dus ook betekend dat we dus binnen een week op vakantie kunnen. Ik zal zo maar eens even met Mechels overleggen of we vrij kunnen krijgen en of ik al kan gaan boeken. Ik moet alleen nog even zien hoe ik dat kan doen zonder Wolfs erbij. Hij is veel te nieuwsgierig, dus hij zal vast niet uit zichzelf weggaan.

Het is alsof Mechels aanvoelt dat ik iets met haar wil bespreken. Ze zegt namelijk tegen Wolfs dat hij even bij Romeo moet gaan kijken. Hij heeft ergens hulp bij nodig en nu hij er toch is kan hij hem best even helpen. Wolfs staat op en loopt het kantoor van Mechels uit. Zodra hij de deur heeft dichtgedaan begin ik gelijk mijn verhaal. Mechels heeft er alle begrip voor en geeft ons vier weken vrij. Volgens haar hebben we dat wel verdiend na al die jaren hard werken. Ze moet het nu toch al zonder ons doen dus kunnen we ook wel op vakantie. Ze wil wel weten waar we heen gaan. Nadat ik haar heb verteld waar we heen gaan en een paar foto's heb laten zien, zorgt ze dat er een laptop komt. Zo kan ik in haar kantoor onze vakantie boeken, zodat Wolfs het niet door heeft. Ik ben blij dat Mechels zo reageert. We hebben gewoon vier weken vrij! Ik heb dus de vakantie geboekt voor drie weken. Des te langer kunnen we genieten. Als we dan terugkomen hebben we nog even een weekje thuis voor we weer aan het werk moeten.

Wolfs is klaar met het helpen bij Romeo. Hij komt weer terug naar Mechels' kantoor. Mechels zegt tegen ons dat we kunnen gaan, dus dat doen we dan ook maar. We zouden zo graag zelf even met de verdachte praten, maar helaas mag dat niet. Ik zou het best wel willen, maar ik snap ook wel waarom het niet mag. We moeten nog even terug naar het safehouse. Mechels is er van overtuigd dat we overmorgen wel weer terug kunnen naar de Ponti. Dan hebben we even de tijd om onze kleren te wassen en opnieuw onze koffers in te pakken. Alleen dit keer voor iets leuks.

Mechels heeft inderdaad gelijk gehad. Een dag later worden we gebeld, dat de verdachte heeft bekend en dat ze de hele bende die er ook aan mee hebben gewerkt, op gaan pakken. Dat betekend dus dat we morgen naar huis kunnen. Misschien als het meezit kunnen we vanavond al naar huis. Dat had Mechels tenminste gezegd. Nu ik weet dat we naar huis kunnen wil ik liever vanavond terug dan morgen. Weer lekker terug naar ons eigen oude vertrouwde huis!