Wanneer houdt het op? (FM)

Hoofdstuk 7

Het duurde mij veel te lang voordat Wolfs eindelijk thuis kwam. Toen ik de voordeur hoorde, sprong ik gelijk op van mijn stoel. Door de vaart die ik had viel mijn stoel om. Wolfs kwam snel naar beneden gelopen en vroeg me of alles wel goed gaat.

Ik vroeg aan Wolfs of hij even wilde kijken naar de advertentie. Toen hij klaar was keek hij mij geschrokken aan. Zijn blik zei mij genoeg. We denken dus allebei hetzelfde. Ik vond dat we Mechels moesten waarschuwen, maar Wolfs zei dat dat morgen wel kon. Hij wilde deze avond gewoon een keer relaxen. Daar was het al een tijd niet meer echt van gekomen.

We gingen beide aan tafel zitten om te eten. Anders zou er daar niks meer van komen. En ik kon die overheerlijke bami natuurlijk niet laten staan. We wensten elkaar eetsmakelijk.

Tijdens het eten hebben we niks gezegd tegen elkaar. We keken elkaar wel steeds aan. Ik voelde de spanning stijgen. Het was een fijne spanning dit keer. In mijn hoofd was ik steeds bezig met de vraag of Wolfs me nou wel of niet leuk vindt.

Ik denk namelijk wel, maar ik weet het nog steeds niet zeker. Ik wil best tegen hem zeggen wat ik voor hem voel. Maar ik vind het ook wel heel erg spannend. Er zou dan wel het een en ander voor ons gaan veranderen. Iedereen had wel door dat wij een speciale band hebben. Maar als we echt iets zouden hebben dan zouden we op moeten passen. Niemand mag dan te weten komen dat we iets hebben, want dan wordt 1 van ons overgeplaatst.

Ik ben zo in gedachten dat ik niet door heb dat hij me al 4 keer heeft geroepen. Ik heb ook niet doorgehad dat hij de tafel al heeft afgeruimd. Hij is achter me gaan staan en begint met het masseren van mijn schouders en nek. Pas op dat moment schrik ik op uit mijn gedachten.

Ik kijk omhoog naar zijn gezicht. Hij glimlacht naar me, zoals alleen hij dat kan. Ik blijf hem aankijken en verdrink in zijn ogen. Iets wat wel vaker gebeurde, maar dit keer lijkt het nog iets erger. Ik sta op en draai me om. Daardoor liggen zijn handen nu in mijn nek in plaats van op mijn schouders.

Ik blijf hem aankijken en ik voel de spanning nog verder stijgen. Hij wrijft met zijn duim over mijn wang. Ik zie hem voorzichtig dichterbij komen. Het gaat mij allemaal niet snel genoeg en ik schiet naar voren. Ik voel zijn lippen op de mijne. Naar dit moment heb ik zo lang verlangd. De zoen duurt lang, maar mij duurt het niet lang genoeg. Hij haalt voor mijn gevoel veel te snel zijn lippen weer van de mijne.

Hij geeft me nog een knuffel en wenst me welterusten. Zodra hij naar boven loopt laat ik me weer op de stoel vallen. Wat was dat geweldig! Het had van mij alleen wel wat langer mogen duren...