Het bleef een tijdje stil rond onze mysterieuze persoon. Ik vind het toch nog wel een beetje eng. Ik kijk steeds achter me als ik iets hoor. De moorden hebben we nog niet op kunnen lossen, omdat alle sporen doodlopen. Mechels weet van de brief die we hebben gehad. Ze houdt alles in de gaten. Ze heeft de brief laten onderzoeken, maar ook daar zaten geen sporen op.
We hebben ook al een tijdje geen spannende zaken meer gehad. Dat is aan de ene kant een goed teken. Aan de andere kant ben ik bang dat de dader de volgende daad nog veel erger maakt dan de vorige, omdat hij het nu goed voor zou kunnen bereiden.
Aan het einde van de werkdag roept Mechels ons bij haar. Wolfs en ik wilden net naar huis gaan, maar dat gaat helaas niet door. Er is een melding van een nieuwe moord. Degene die de melding deed, deed dat anoniem.
Als we op het pd aankomen wordt ik misselijk van wat ik zie. Alle ledematen zijn van het lichaam gescheiden. Er is niemand te bekennen. Het is ergens op een paadje dat helemaal afgelegen ligt. Wolfs en ik denken hetzelfde op hetzelfde moment. Ik bel Mechels om te vragen of ze uit kan zoeken waar dat telefoontje vandaan kwam.
Na nog wat rond te hebben gekeken gaan Wolfs en ik weer terug naar het bureau. De patholoog moet het lijk maar verder onderzoeken op sporen. Zodra we in de auto zitten belt Mechels. Er is iets vreemds aan de hand met dat telefoontje.
Het blijkt dat het telefoontje helemaal niet uit de buurt kwam. Het kwam uit de buurt van Amsterdam. We weten dus bijna zeker dat de dader of een hulpje van de dader ons heeft gebeld. Niemand anders kon van daaruit weten dat we daar ons lijk zouden kunnen vinden.
Na verslag te hebben gedaan aan Mechels mogen we naar huis. Morgen moeten we weer verder met de zaak.
Als we thuiskomen ga ik aan de tafel zitten en de krant lezen. Wolfs loopt gelijk de keuken in om wat te drinken te pakken. Hij zet voor mij een chocomel neer. "Heb je zin in chinees, Eef?" Dat hij dat nog moet vragen aan mij, denk ik bij mezelf. "Ik heb altijd zin in chinees! Dat weet je toch wel" Zeg ik plagend. Waarop Wolfs zegt: "Dat weet ik toch. Ik heb gewoon geen zin meer om nu nog te koken. Anders had ik het je nooit aangeboden."
Wolfs is chinees halen. Ik dek de tafel vast en ga dan verder met het lezen van de krant. Zodra ik aankom bij de advertenties valt 1 advertentie me gelijk op. Normaal sla ik dat gedeelte altijd over. Maar dit valt echt niet te missen. Ik lees de advertentie een paar keer door.
Hoe kan dit nou? Het wordt steeds erger. Ik kan niet wachten tot Wolfs thuis is. Dit moet hij echt zien! En daarna moeten we gelijk Mechels bellen.
Wat zou er in de advertentie staan?
Ik had vandaag iets meer tijd dus ik denk dat ik vanavond nog een stukje plaats! Tips of ideeën?? Laat het vooral weten!
