Wanneer houdt het op? (FM)

Hoofdstuk 31

Zoals in de mail al stond, hebben we nog niet kunnen achterhalen waar die mail vandaan komt of wie er achter zit. Ik kom nu helemaal niet meer thuis. Ik heb Marion gevraagd of ze wat spullen voor me wilde halen thuis, zodat ik niet bij Wolfs weg zou moeten. Gelukkig wilde ze dat voor me doen. Na twee nachten hebben de verpleegsters van de afdeling een bed naast die van Wolfs gezet, zodat ik wat beter zou slapen. Ook staat er nog steeds beveiliging voor de deur. We zijn allemaal bang dat er weer wat gaat gebeuren.

Wolfs is nog steeds niet wakker geworden. Af en toe bewegen zijn vingers wel of knijpt hij voorzichtig in mijn hand. Maar steeds als er een arts langskomt doet hij het niet. Het lijkt wel alsof hij het expres doet. Dat hij alleen aan mij wil laten weten dat het wel goed komt en dat hij weet dat ik er ben. Dat zou namelijk wel iets voor Wolfs zijn.

Ik hoop maar dat hij snel weer wakker wordt. Ik mis hem gewoon. Ik ben dan misschien wel dag en nacht bij hem, maar dat is toch anders. Hij kan me nu niet in zijn armen nemen of me zoenen. Dat zijn toch wel dingen waar ik nu zo aan ben gewend, dat ik ze mis. De artsen zeggen nog steeds dat het goed is om tegen hem te praten. Dat is iets wat ik dus ook de hele dag door doe. Als ik geen nieuwe dingen meer weet, begin ik gewoon weer opnieuw met vertellen. Bij sommige dingen merk in dat hij het leuk vind dat ik er over vertel. Hij beweegt dan meer met zijn vingers.

Na een tijdje komt er weer een arts binnen. 'Ik kom weer even wat testjes doen, om te kijken hoe het met meneer Wolfs gaat' zegt de arts terwijl hij naast Wolfs gaat staan. 'Hij moet nu toch wel snel wakker gaan worden. Anders ben ik bang aat hij niet meer de oude gaat worden. Als hij uberhaupt nog wel wakker wordt dan' zegt de arts terwijl hij een ernstig gezicht trekt. 'Ik weet zeker dat hij wakker gaat worden. Hij beweegt al vaak met zijn vingers en hij is tenslotte ook weer zelf gaan ademen' ben ik er helemaal van overtuigd dat hij weer wakker gaat worden.

De arts is weer weg en ik heb nu toch wel erg veel honger. Ik moet echt even wat gaan eten. Straks val ik nog flauw, doordat ik niet genoeg heb gegeten. 'Sorry Wolfs maar ik moet echt even eten. Ik ben zo snel mogelijk weer terug' zeg ik waarna ik nog een kus op zijn lippen druk. Ik loop de gang op waar ik de agent nog even waarschuw dat er niemand de kamer in mag tot ik terug ben. Ik loop naar beneden om een broodje te halen. Ik heb al snel besloten welke ik wil en ga in de rij staan. De rij is best wel lang, dus ik hoop maar dat het opschiet. Er staat nog een iemand voor me, maar die is niet van plan om op te gaan schieten. Hij bekijkt op zijn gemak alle broodjes en lijkt maar niet te kunnen beslissen welke hij wil. Ongeduldig tik ik met mijn hak op de vloer. De man lijkt zich er niets van aan te trekken en gaat onverstoorbaar verder met vragen wat er op welk broodje zit. Het is dat ik echt moet eten, anders was ik weggelopen.

Ik wil net vragen of ik misschien voor mag als de man telefoon krijgt. 'Ja is het gelukt?' hoor ik hem vragen. Daarna hangt hij op en loopt hij weg. Ik snap er niks van. Waarom doet die man zo moeilijk om zijn broodje, om vervolgens zonder broodje weg te lopen. Heel veel langer kan ik er niet over nadenken, want ik moet zeggen welk broodje ik wil. Snel bestel ik mijn broodje om vervolgens weer snel terug te lopen naar Wolfs. Bij zijn kamer aangekomen zie ik de agent niet meer zitten. Meteen ben ik in paniek. Waar is die gek gebleven? Ik heb hem nog zo gezegd dat hij niet weg mocht lopen tot ik terug was en zeker niemand naar binnen mocht laten. En nu is hij er doodleuk vandoor. Als hij terugkomt doe ik hem wat. Ik wil Wolfs' deur openen, maar dan valt mijn oog op een envelop. Met trillende vingers haal ik hem van de deur af. Zonder hem te openen loop ik Wolfs zijn kamer in. Tot mijn opluchting ligt hij nog in zijn bed en ademt hij nog.

Ik ben nu toch wel benieuwd wat er in die brief staat en nog meer benieuwd naar wie die brief heeft opgehangen...

Ik heb een tijdje niet geüpdatet. Ik had weinig tijd, maar ik hoop nu weer vaker te kunnen updaten. Misschien vanavond nog een deeltje ;)