Hoofdstuk 37

517 25 0
                                    

Vannacht heb ik veel beter geslapen. Dat kwam ook doordat ik heerlijk in Wolfs zijn armen lag. Ik ben echt blij dat ik hem toch alles heb verteld. Ik zag aan hem, dat hij er wel erg van schrok. Het is natuurlijk ook niet niks, dat iemand dreigt je te vermoorden. Vandaag gaan we naar Mechels. Eerst wilde ik het niet, maar Wolfs heeft me toch weten over te halen. Ik wilde niet, omdat we Mechels dan moeten vertellen dat we een relatie hebben. En ik wil absoluut niet werken zonder Wolfs. Na er lang over te hebben gesproken, heeft Wolfs me ervan overtuigd dat het toch het beste is dat we alles vertellen. Mechels moet ons maar gewoon samen laten werken. Zo niet dan nemen we allebei ontslag.

Nu zitten we dan ook in de auto opweg naar het bureau. Wolfs rijdt, want ik ben heel erg zenuwachtig. Ik hoop gewoon zo dat ze ons niet uit elkaar gaat halen. Ik wil mijn werk namelijk niet opzeggen, maar Wolfs gaat wel voor mijn werk. Dus wat moet, dat moet. Voor ik het weet zijn we al bij het bureau. Ik krijg nog een kus van Wolfs en hij zegt me dat alles wel goedkomt. Zo lopen we dan ook naar binnen, richting Mechels' kantoor.

Zodra ze ons aan zag komen, deed ze de deur al voor ons open. We zijn allebei gaan zitten, waarna Wolfs het gesprek begon. 'We zijn hier, omdat we u iets moeten vettellen. Ik hoop dat u eerst naar ons wilt luisteren, voor u een oordeel geeft.' Mechels knikte waarna Wolfs zijn verhaal vervolgde. 'Zoals u weet is het geen toeval dat ik in het ziekenhuis terecht ben gekomen. Alles was en is een doelbewuste actie, om mij te vermoorden. Dat kan Eva nu zwart op wit aan u laten zien. Degene die hier achter zit wil mij dood hebben. Hij zal niet stoppen voor hem dat gelukt is. Voor u zo de brief en het SMS'je leest is er nog iets dat u moet weten. Eva en ik hebben een relatie.' Ik ben benieuwd naar Mechels haar reactie. Aan haar gezicht is niks af te lezen. 'Laat mij die brief en dat SMS'je eens lezen' zegt Mechels tegen mij. Ik geef haar de brief en mijn telefoon. Ik zie dit keer dat ze schrikt. 'Wolfs we gaan er alles aan doen om die gek te pakken. Tot die tijd wil ik dat jij en Eva naar een safehouse gaan. Ik wil geen enkel risico lopen. Deze man meent wat hij zegt. Dat blijkt wel uit zijn eerdere daden. En wat jullie relatie betreft, hoe lang speelt dat al?' 'Iets meer als een half jaar' zeg ik voorzichtig. Tot mijn verbazing begint Mechels te lachen. 'Ik wist het wel! Jullie passen wel goed bij elkaar. Ik had het al wel zien aankomen. Ik had alleen verwacht dat jullie al wel langer een relatie zouden hebben.' Wat ben ik bij met deze reactie. We gaan naar een safehouse, we zijn dus allebei veilig. Het wordt voor ons opgelost en bovendien mogen we ook nog samen blijven werken. Ik ben nog nooit zo blij geweest!

Wanneer houdt het op? (FM)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu