"ဒေါက်တာတို့များနော်ကောင်လေးချောချောလေးရှိတာလျှိုထားတယ်နော်"
ဍကျွန်တော်ဌာနထဲဝင်လာတာနဲ့nurse အမတယောက်ကပြောလာခြင်းပါ။"ကောင်လေးချောချောလေး"
"အင်းလေ။အထွေထွေဌာနကmale nurseကိုဧမင်းဝိုင်နဲ့ဒေါက်တာနဲ့ဆို"
"ဗျာ...ဝိုင်နဲ့ကျွန်တော်?"
"အမလေး..အဖျားစွတ်ခေါ်တာတောင်ဝိုင်တဲ့နော်"
"မဟုတ်ဘူးဗျ။ဆရာမတို့မှားနေပြီ။ဝိုင်နဲ့ကျွန်တော်နဲ့ကသူငယ်ချင်းသက်သက်ဘဲဗျ"
"ရှင်...ကိုဧမင်းဝိုင်နဲ့ဒေါက်တာကချစ်သူတွေမဟုတ်ဘူးလား"
"မဟုတ်ဘူးဗျ။ဟို...ဆရာမတို့ကဘယ်သူပြောတာလဲဗျ"
"ဟို...ကျွန်မတို့လည်းဒီတိုင်းကြားမိတာပါ။ပြီးတော့ဒီရက်ထဲအထွေထွေဆောင်မှာလည်းလူပြောများနေလို့"
"ဗျာ!"
လူပြောများနေတာဆိုရင်ဝိုင်သိလောက်ပြီမလား၊ဘာလို့ဘာမှမဖြေရှင်းတာလဲ၊ဒါမှမဟုတ်သူမသိသေးတာလား၊မဖြစ်ဘူးဝိုင့်ကိုသေချာမေးကြည့်ရမယ်..
ကျွန်တော်ဖုန်းထုတ်လိုက်ပြီးဝိုင့်ကိုစာပို့လိုက်တယ်။
"မင်း..dutyပြီးရင်တစ်နေရာရာမှာတွေ့ရအောင်"
ကျွန်တော့်messageဝင်သွားတာနဲ့ဝိုင့်ဘက်က okဆိုပြီးပြန်ပို့လာတယ်။
——————————————————
"ဘော့စ်နေ့လယ်စာစားလို့ရပါပြီ။"
ကျွန်တော်ဒီနေ့တနေကုန်အလုပ်လုပ်ရတာစိတ်မပါဘူး။မနေ့ညကပုံအကြောင်းဘဲတွေးနေမိတယ်။ကျွန်တော့်နှလုံးသားကအကို့ကိုယုံကြည်ပေးဖို့တောင်းဆိုနေပေမယ့်ဦးနှောက်ကတင်းခံထားတယ်ထင်ပါရဲ့။
"ဘော့စ်...ဘော့စ်...ဘော့စ်..."
"ကျစ်!...ဘာလို့အဲလောက်အော်ခေါ်နေတာလဲ"
"ဗျာ.."
နေမျိုးတယောက်ဒီနေ့တနေကုန်နေစရာမရှိဖြစ်နေတာပါ။ဘော့စ်ဘာကိစ္စဒေါသတွေခဏခဏထွက်နေရတာလဲ။အလုပ်ကိစ္စတွေကအခုထိအားလုံးအဆင်ပြေနေတာတောင်ဘော့စ်ကဘာတွေအဆင်မပြေနေတာပါလိမ့်။
YOU ARE READING
Interlinear
RomanceMain character တွေကိုအသာပေးတဲ့30%base on true story လေးပါ။ ☀️🌻လင်းပြည့်ဦး☀️🌻 ☀️🌻နှောင်းခန့်မှူး☀️🌻