REBORN // Peaky Blinders

17

***

Tüm aile ile Carla , uzun yemek masasının etrafında yerini almış servis yapılan yemeklere bakıyorlardı.
Herkes sessizdi.
Kim hangi konuya önce gireceğini bilemiyordu. Bu durumda suskunluk en iyisiydi.

"Tommy bizi yemeğe çağırıyor ama kendisi yok. İşe bakın Carla , burada. Ne sıfatla buradasın merak ettim açıkçası ?"

Carla , laf sokmalarla dolu bir akşam olacağını tahmin etmişti.

"Öğlen geldim. Tommy akşam yemeğine kalmamı istedi , kırmak istemedim. Sıfatımı merak ediyorsun söyleyeyim Ada ; Tommy'nin iş arkadaşı ve geçmişten tanıdığı biri olarak buradayım. Yabancı sayılmam , ne dersin?"
"Ne yani , Tommy onu terkedişini görmezden mi geliyor ?"
"Kimse birşeyi görmezden gelmiyor Ada Shelby Thorne , sadece geçmiş artık pek önemli gelmiyor. Geçmişe takılırsak günümüz ve geleceğimiz ziyan olur."
"Hah ! Senin kararın mı bu ?"
"Burası kimin evi ?"
"Abimin."
"Evet ve benden yemeğe kalmamı, hatta o dönene kadar da gitmemi istemeyen de o olduğuna göre ? Hmm... Demek ki Tommy de böyle düşünüyor. Yani beni görmek , benimle konuşmak ona işkence gibi gelmiyor."
"Carla , ben seni hiç tanımıyorum. Sadece abimin o dönem senin yüzünden ne kadar üzüldüğünü ve orduya gidişini hatırlıyorum. Sonraki yıllar daha netti tabii. Her gün gördüm Carla , seni unutmayı başaramadı. Neyse ki Grace çıktı karşısına ve ona sevgi verdi. Onunla evlendi ve ona aile verdi. Tommy'i terketmedi. "
"Gerçekten harika bir kadınmış. "
"Sana öfkeliyim çünkü abimi bırakmamış olsaydın , abim orduya gitmezdi. En azından savaşın ortasına ! Döndüğü zaman da o kadar değişmiş olmazdı ! Abimin gülüşünü çaldın Carla ! Grace biraz güldürdü ama o da gitti..."
"Ada , üzgünüm. "
"Yeter artık Ada. Benim yüzümden , anlattım size herşeyi. Carla'yı suçlama."
"Oh elbette. Yaptığın gerçekten iyilik olabilir Arthur."
"Ada !"

Polly sonunda araya girmişti.

"Kızın üzerine gitme artık. Tommy onu burada istemiş , tartışacak birşey yok. Dediği doğru geçmişe takılmak aptalca. Geçmiş herkese adil olmuyor Ada. Herkes senin gibi eninde sonunda sevdiği adam ile olamıyor. "

Carla'nın gözünün içine bakarak konuşuyordu.

"Çok güzelsin Carla. Gerçekten , tehlikeli bir güzellik. Kolayca herkesi etkileyebilir. Bunca yıl , nasıl kimseyle olmadın anlamıyorum."
"Böyle bir arayışım olmadı Bayan Gray ve teşekkür ederim. Güzellikler geçicidir , bunu da biliyorum. "
"Çok haklısın. Bak mesela Grace , çok güzel bir kadındı ama sonu malum. O güzel yüz , soldu gitti."
"Ruhu huzurludur umarım."
"Belki. Belki de ölümünden iki yıl sonra kocasının eski aşkının, birlikte yaşadıkları evde olduğunu görüyor ve ızdırap çekiyordur. "
"Sanmıyorum. Ben sadece yemek yiyorum burada."

Önündeki çorbadan bir kaşık aldı.

"Sevdim ben bu kızı."

Polly gülerek sigara yaktı. Carla'ya karşı sert bir tutumu yoktu. Ancak hemen de kabul etmeyecekti elbette.

"Duyduğuma göre baban ölmüş Carla. Çok üzücü. Bu arada bana Polly diyebilirsin. "
"Öldürüldü Polly. Peaky Blinders emriyle."
"Ve Peaky Blinders'ın evindesin ha ? Çok aşık olmalısın ona."
"Hislerimin devam ettiği doğru. Ancak babamın da masum olmadığını göz önünde bulundurmak gerekir. "
"Hı hı. Öyle olmalı."
"Neyse , size afiyet olsun. İzninizle. "

Carla masadan kalkıp salondaki kanepeye oturdu.

"Tommy nerede kaldı ?"
"Çiftliğe gitmiş. Geceyi geçer gelmesi."
"O zaman Arthur , Carla'yı evine bırakır."

Carla gülümsedi.

"Hayır Ada , Tommy o dönene kadar beklememi istedi. "
"Açıkça sorayım en iyisi . Tommy ile ilişkiniz mi var ?"
"Hayır , yok. Aramızda çekim olduğu açık ama ilişki yok. Tommy de ben de henüz herşeyi sindirmiş değiliz. Ayrıca Tommy'nin yası devam ediyor. Hiçbir ilişkiye hazır değil. Ben de zaten yapamam bunu. Rahatladın mı ?"
"Carla , zamanla seni sevebilirim ama şuan bilmediğim şekilde sana gıcık oluyorum."
"Anlıyorum, haklısın."