Selamlarrr. 🤗 Yeni bölümden sonra kalan 10 bölüm... Hızlandırsakmı ki diyorum? 😁
Bende size katılıyorum. O zaman 2 günde bir gelen yeni bölüm kararı alıyorum bebeklerim. 🌺
Ama şimcik bu bölümü oylayalım ve okumaya başlayalım. 🍁
Hepinizi öpüyorumm... 💋
🪶🪶🪶
"Her aydınlığın sonu karanlıktı ve her karanlığın sonu sessizlikti… "
༄༄༄
İnsan hayatta mutlu olmak için yaşar. Kimi zaman gelir üzülür, kimi, zaman gelir kırılır, kimi zaman gelir düşlediği mutluluğu bulur. İnsanın karşısına bir çok insan çıkar. Hepsi de farklı farklı izler bırakır yüreğinde. Kimisi hüzün, kimisi acı, kimisi sevgi, kimisi de aşk…
Benim karşıma da bir sürü insan çıkmıştı. Hepsinin de izi hala capcanlı yaşıyordu yüreğimde. Ama biri vardı, herkesin önündeydi. Biri vardı canını canım bildiğimdi. Biri vardı, düşlediğim hayattı…
O kişi Serkan'dı. Hayatım, düşlerim, geleceğim, gerçeğim… Her şeyimdi o benim, vazgeçemediğimdi…
Onunla kavuşuyordum artık. Son düzlükteydik, belki de son adımımızdı. Her şey bitecekti, vuslat bize gelecekti. Ya da biz öyle sanacaktık…
"Düğün ne zaman olsun istersiniz kızım? " Firuze Teyze'nin sesiyle elimdeki kahve kupasını masaya bıraktım. Bana bana annem ve Firuze Teyze'ye bakıp cevap verdim.
"Bilmiyorum, daha düşünmedik. Zaten daha erken diyoruz. Yani biz seneye falan… " diyecekken sözümü kesti Firuze Teyze.
"Olur mu öyle şey kızım? Seneye çok uzun bir süre değil mi? " Öyle miydi? On iki ay, üç yüz altmış beş gün…
"Daha düşünmedik biz. " diyerek kestirip attım. Firuze Teyze bozulur gibi olmuştu, ses çıkarmadım.
"Biraz daha tatlı ister misiniz? " Anneme baktığımda başımı salladım. Benimle beraber Firuze Teyze de sallamıştı. Kolumdaki saate baktım ve anneme döndüm.
"Ben gidiyorum anne, Serkan gelir şimdi. " Annemin şaşkın bakışları üstümde gezindi.
"Nereye gideceksiniz? " dedi merakla. Yüzüm aydınlanırken cevap verdim.
"Nişan için hazırlık yapacağız. " dediğimde ikisi de gülümsedi. Sanırım Firuze Teyze attığı tribi unutmuştu.
"Tamam bakalım, hadi iyi alışverişler. " Annemin yanağına küçük bir öpücük kondurup mutfaktan çıktım. Askılıktaki kot ceketimi alıp kapıya yöneldim. Kapının kulpunu indirdiğimde hızlıca geri çekerek ayakkabılarımı giydim. Ardımdan kapıyı kapattığımda merdivenleri hızla indim ve dışarıya çıktım. Sitenin içinde yürümeye başladığımda park yerine gelip Serkan'ı beklemeye başladım. Sadece bir dakika sonra geldiğinde yüzümde büyük bir gülümseme oluşmuştu. Koşarak arabanın önünden dolaşıp yan koltuğa oturdum.
"Selam." dedim neşeli bir tavırla. Serkan üzerime eğilip yanağıma küçük bir öpücük kondurup geri çekildi.
"Hoş geldin güzelim. Nasılsın bakalım? " Elimi uzatıp yanağına koydum.
"Artık daha iyiyim. " dediğimde Serkan'ın gülümsemesi büyüdü.
"Ama böyle olmaz ki! " diyerek serzenişte bulunduğunda elimi çekip dudaklarımın üstüne koydum.
"Nasıl olmaz? " dedim kıkırdayarak. Serkan arabayı çalıştırıp sürmeye başladığında sorumu cevapladı.
"Böyle işte, sen benim etrafımdayken kendimi, zor tutuyorum. " Hafifçe kızarırken camdan tarafa döndüm yüzümü. Serkan'ın sözlerine cevap vermediğimden o da başka bir şey dememişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Senden Kalanlar Vaveyla (I)
Chick-Litİnsan önce doğar, gözlerini açar hayata, sonra gelişir, hayatı öğrenir bu süreçte, hayat onu yıpratır ve en sonunda da öldürür. Bazı insanlar vardır hak ettiği zaman, hak ettiği yerde; ama bazı insanlar da vardır hak etmediği zaman, hak etmedi yerde...
