Senden Kalanlar Vaveyla (I)

YİRMİ DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Selamlarrr. Finale çok az kaldı... 😚
Yeni bölüm için iyi okumalar diliyorum, hepinizi seviyorum ve lütfen bölümü oylamayı unutmayalım... 🦋
Satır aralarına da yorumlarınızı bekliyorum... 🌺

🪶🪶🪶

"Delisin deli, böyle ayrılık olur mu? "

                                               ༄༄༄

1 Yıl Önce… 

Zaman ne de çabuk geçiyordu öyle. Daha dün kaybettiğimi sandığım canımı, toprağa vereli iki hafta olmuştu bile. Onun bedeni o soğuk toprağına altında çürümeye başlarken bense yatağımda yatmış sıcak yorganı başıma kadar çekmiştim. Hak mıydı bu, adalet miydi? Birinin yaşaması, diğerinin çürümesi… 

Kim bilir ne haldeydi şimdi? Kim bilir ne hissediyordu gökte? Beni görüyor muydu acaba? Hissettiklerimi o da hissediyor muydu ya da? Beni anlıyor muydu, acıyor muydu halime? Beni özlüyor muydu yoksa? 

Ben onu çok özlüyordum zira… 

Ama geri dönüş yoktu, giden gelmiyordu. İstese bile yaşayamıyordu, yok, gelmiyordu can geri. Vermiyordu Azrail aldığı canı, kavuşturmuyordu sevenleri… 

Ne çok istemiştim kavuşmak, ne çok istemiştim vuslatı. Olmamıştı, başaramamıştık. Biz sevmiştik, hatta çok sevmiştik evet; ama kavuşmamızı sağlayamamıştı sevmek. Bazı sevgiler yetmiyordu belki de hasreti dindirmeye. Bazı sevgiler yaşatmıyordu belki de kalbi… 

Gözlerimde yaş, göğsümde hüzün…
Ne yaptığım bilinmez, 
Ne yapacağım bilinmez. 
Geleceğim yok, geçmişim yok, şimdim yok. 
Ben yokum… 
Bir ölüyüm, yaşayan bir ölü.
Yine de direnen, yine de kalbi atan… 
Olmuyor… 
Günler geçiyor, zorlaşıyor her şey. 
Yüreğim kanıyor, onsuz olmuyor. 
Elim kolum bağlı, gidemiyorum. 
Onu da çağıramıyorum. 
Unutuyorum yavaş yavaş. 
Unutmaya mahkum ediliyorum. 
Acı, ama siliniyor aklımdan her saniye… 
Unutmamaya yeminli ben unutuyorum onu 
Kalbim ölüyor, ruhum çekiliyor. 

Soyutluyorum kendimi dünyadan. 
Yine de acı çekmeye devam ediyor kalbim, 
Yine de kanamaya devam ediyor yaram. 
Durmuyor, bitmiyor, öldürüyor… 
Sonra bir şarkı çalıyor, 
Ruhumu altüst eden. 
Bitmiyor, sürekli başa dönüyor.
Beynini kemiriyor, susmuyor. 
Nefes almakta zorlanan kalbim, acıyor. 
Vazgeçmiyor… 
O şarkının ritmiyle atıyor… 
O şarkıya eşlik ediyor… 
O şarkıyla anıyor… 
O şarkıyla unutuyor… 

Delisin deli, böyle ayrılık olur mu?
Delisin deli, can bedenden hiç kovulur mu?

Yaz baharın, güz olunca
Gönlüne hüzün dolunca
Sende bensiz el ocağında, anlayacaksın

Yaz baharın, güz olunca
Günlerin hesap, sorunca
Sende bensiz el ocağında, ağlayacaksın

Hatıralar, sayfa sayfa
Kalbimde sen, parça parça
Bu gidişle en sonunda
Yaşatmaz beni, öldürür sevdan

Hatıralar, sayfa sayfa
Kalbimde sen, parça parça
Bu gidişle en sonunda
Yaşatmaz beni, öldürür sevdan

Anlamaz belki kimse beni.
Yaşamayan anlar mı ki? 
Kaybettin mi sende hiç sevdiğini?
Canın ruhundan söküldü mü? 
Kaç kere düştün mesela o dipsiz kuyuya? 
Kaç kere öldürdün içini?
Kaç kere gömdün sevdanı kalbine? 
Bir, üç, hiç…
Ben bir kere sevdim, sevildim. 
Ben bir kere yaşadım, yaşattım. 
Ben bir kere vurdum, vuruldum. 
Ben bir kere öldüm, öldürüldüm. 
Ben bir kere gömdüm, gömüldüm.
Ben bir kere girdim o toprağın altına, sonsuzluğa uğurlandım. 
Şimdi o soğuk toprağın altında yatan ruhumla sesleniyorum sizlere, 
Duyun beni sevgili okurlarım, 
Anlayın halimden, acıyın bana. 
Bu dünyanın omuzlarıma yasladığı bu ağır yüke lanetler edin. 
Beni rahat bırakmasını söyleyin. 
Söyleyin ki, gitsin artık; uzaklaşsın benden. 
Hem benden hem ruhumdan… 
Acıtmasın ya da canımı, hafifletsin yükümü, 
Taşıyamıyorum bunca yarayı… 
Sığmıyor bedenime dikiş izleri, 
Yeni yeniden kanıyor, durmuyor, tutmuyor tenim… 
Acıtıyor, çok acıtıyor. 
Çok…