Senden Kalanlar Vaveyla (I)

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Selam canlarım. Hepinize iyi okumalar diliyorum. Lütfen yıldıza basmayı unutmayın.. 🍁

🪶🪶🪶

"Her şeyin başı sadece küçük bir oyundu… "

                                             ༄༄༄
Babamın gidişinin üstünden sadece üç buçuk saat geçmişti ki geri geldi. Ablam, annem ve ben kapının açılma sesini duyduğumuz an elimizdeki işleri bırakıp babamın yanına gittiğimizde o içeriye girmiş kapıyı örtüyordu. Biz ona merakla bakarken o bize şaşkınlıkla bakıyordu. 

"İyi misiniz siz? " Babam kaşlarını kaldırıp yüzümüze baktığında hepinizin gözlerinde de gezindi gözleri. 

"İyiyiz canım, asıl sen iyi misin? " Babam annemin sorusuna cevap vermeyip elindeki anahtarı şakırdartı. Babam başını öne eğip montunu çıkardığında gözlerimizle onu takip ettik. O hala sessizken içeriye geçip oturdu. Biz de arkasından gidip karşısına oturduk. "Haluk bir şey olmuş. Ne oldu hayatım? "

Annem babamın yanına oturup elinden tuttuğunda babam ona doğru çevirdi bakışlarını. "Bankadan kredi istedim ama faizleri çok yüksek. Evin de taksidi var daha ne yapacağım bilmiyorum. "

Konuştukları anladığım konular değildi, yine de dinlemeye devam ettim sessizce. "Ne kredisi bu?"

"Diğer bankadaki borcun ödeme süresi geliyor ama ödeyecek paramız yok. Bende kredi çekmek istedim ama olmuyor, vermiyorlar. " Annem kaşları çatılı bir halde babama bakıyordu. 

"Haluk bizim ne kadar borcumuz var? " Annemin sinirlendiğini hissediyordum. 

"Evin borcu ve birkaç bir şey daha işte, toplamı iki yüz otuz milyon. " Annem ağzı açık babama bakarken ben ve ablam da birbirimize bakıyorduk. 

"Na-nasıl? " dedi annem kekeleyerek ve devam etti. "Biz o kadar borç biriktirecek ne yaptık Haluk? Nasıl oldu o kadar borç? "

Babam başını eğdiğinde bir şeylerin ters gittiğini anlamıştım. "Oldu işte bir şekilde Melike. Üstüme gelmeyin, bulacağım bir çaresini. "

Annem babama cevap veremeden babam kalktığında odadan çıktı. Annem arkasında şaşkınlıkla onun gidişine bakarken önce kapının açılma sonra da kapanma sesi duyuldu. Annem hızla yerinden kalkıp babamın peşinden gittiğinde kapıyı açıp bağırdı. 

"Haluk nereye gidiyorsun? " Ablamla ben de peşlerinden gittiğimizde annem kapıda dikilmeye devam ederken babam cevap vermeyip gitti. Dış kapının kapanma sesi tüm apartmanda yankılanırken annem omuzlarını düşürüp kapıyı kapattı ardından. 

"Anne iyi misin? " dediğimde ablam elini omzuma attı. Annem gözlerini bize çevirip dudaklarını araladı. 

"Değilim kızım. " Öne doğru atılıp anneme sarıldığımda o da kollarını kaldırıp sırtımda birleştirdi. Ablam da arkamdan sarıldığında annem ona da sarıldı. 

"Merak etme anne hallolur bir şekilde. " Anneme baktığımda gözünden yaşlar akmaya başlamıştı. Elimi kaldırıp onun yüzündeki yaşları sildim. 

"Ağlama anne. " dediğimde annem dudaklarını saçlarıma götürüp küçük bir öpücük kondurdu. 

"Tamam kızlar, iyiyim ben. Hadi gidin siz de. " Ablamla birlikte annemden ayrıldığımızda onu geride bırakıp odaya geçtik. Ardımızdan kapıyı kapattığımda ablam yatağına geçip oturdu. Ben kapattığım kapıya sırtımı yaslayıp ablama baktım. 

"Abla nasıl ödenir o kadar borç? " Ablam başını kaldırıp yüzüme baktığında başını sağa sola salladı. 

"Bilmiyorum." dedi düz bir sesle.